فصل جدید برنامه «سلام تهران» با رنگ و بوی جدید از شبکه تهران سیما روانه آنتن شده است. این مجله صبحگاهی با تغییراتی نسبت به ادوار گذشته هر روز صبح از شنبه تا چهارشنبه ساعت ۶:۳۰ تا ساعت ۹ صبح میزبان مخاطبان شبکه تهران سیما است. «سلام تهران» با همراهی کارشناسان موضوعات روز و قابل توجه اجتماعی، فرهنگی، ورزشی، هنری و … را بررسی می‌کند. البته این برنامه یک مجله صبحگاهی خیلی ساده و خشک مربوط به تهرانی‌ها نیست بلکه این برنامه با بهره‌گیری از آیتم‌های نمایشی با حضور یک عروسک و همچنین اختصاص دادن یک روز از هفته به اقوام توانسته مخاطبان خوبی را حتی از استان‌های دیگر به خود جذب کند. در فصل جدید «سلام تهران»، فریبا باقری مجری اصلی برنامه است که به خوبی از پس مسئولیت خود برآمده ‌است. او سابقه گویندگی دارد و در تلویزیون برنامه‌های مختلفی از جمله «جشن رمضان» و «آشپزی با مامان» را اجرا کرده و در این برنامه صبحگاهی هم خوش درخشیده ‌است و با انرژی بسیار مخاطب را به همراهی با این برنامه سوق می‌دهد. او اصول تزریق انرژی به مخاطبان را در یک برنامه مفرح صبحگاهی می‌‌‌داند و اسیر اجراهای کلیشه‌ای نمی‌شود. به همین منظور گفت‌وگویی را با این مجری ترتیب دادیم که در ادامه آن را می‌خوانید.

چه عواملی شما را به دنیای تلویزیون و اجرای برنامه‌های صبحگاهی جذب کرد؟

هنوز ۱۸ سالم نشده بود که  متوجه شدم  صدای من رادیوفونیک است؛ همین شد که به پیشنهاد دوستان چند دوره تخصصی گذراندم و در سال ۱۳۸۹ تستی در رادیو جوان دادم و از بین ۸۰۰ نفر یکی از ۷۰ نفری بودم که توانستم وارد دوره آموزشی چندساله بشوم. در نهایت ما از همان سال حین دوره، مشغول به کار هم شدیم و سال ۱۳۹۳ بود که امیرحسین خرمشاهی که در آن هنگام تهیه‌کنندگی «سلام تهران» را بر عهده داشتند، من را دعوت به کار کردند و از همان زمان تا به الان برنامه‌های صبحگاهی مختلف شبکه تهران و همچنین «شهر ورزشی»، «یک رو تازه» و… را اجرا کرده‌ام.

در همه این سال‌ها اجرای برنامه صبحگاهی برایم جذاب بوده چرا که یک شور و انرژی ویژه‌ای را می‌طلبد و در عین حال یک اشراف همه جانبه‌ای پیدا می‌کنید. ژانر اجرای من همواره فضای اجتماعی و تفریحات بوده و هر دوی این‌ها کنار هم در برنامه‌های صبحگاهی جمع می‌شوند و اینکه تمامی اعضای خانواده در زمان پخش برنامه صبحگاهی مخاطب برنامه ما هستند، برایم جذاب است.

 آیا تجربه خاصی در زندگی شما وجود دارد که به عنوان یک مجری تلویزیونی روی شما تأثیر گذاشته باشد؟

مسیر زندگی من همیشه پر از چالش‌های مختلف و البته تلاش بوده است. بعضی وقت‌ها مجبور شده‌ام که صبوری را تمرین کنم و چالش‌هایی که صبوری کردن را یاد می‌دهد برای من جزو ارزشمندترین چالش‌هایی است که در زندگی تجربه کرده‌ام ولی تلاش می‌کنم که شاکر باشم، تلاشگر باشم و فعال باشم و توکل به خدا کنم چرا که در مسیر زندگی همه آدم‌ها قصه‌های مختلفی رخ می‌دهد اما مهم این است که تا دست خدا روی شانه‌ات هست، دیگر هیچ چیزی نمی‌تواند برای شما بحران درست بکند و تو را از حرکت باز دارد.

چه چیزی در شخصیت شما به عنوان یک مجری تلویزیونی به شما کمک کرده است تا با مخاطبان ارتباط بهتری برقرار کنید؟

چند ویژگی هست که به نظرم به من کمک می‌کند تا با مخاطبم ارتباط بگیرم؛ یکی صادق بودن است. یاد گرفته‌ام که همیشه با مخاطبانم صادق باشم چرا که به نظرم اعتماد مردم برای این که حرفت به دلشان بنشیند و آن را قبول کنند سرمایه بزرگی است. این که تو را ببینند، بشنوند و قبولت داشته باشند حس خوبی دارد. نکته بعدی صمیمیت و راحتی روی آنتن است یعنی اینکه ما از هرگونه ادا و تصنعی بودن، دور باشیم و خود واقعی‌مان را روی آنتن ببریم و اگر جایی من از مواجه شدن با خانواده شهیدی بغض کردم یا اشک ریختم واقعی بوده و اگر جایی کنار یک کارشناس خندیدم از ته دل بوده ‌است. مخاطبان واقعی بودن را خیلی خوب متوجه می‌شوند و دوستش دارند و هر جا احساس تصنعی بودن بکنند قطعا مجری و آن برنامه را دیگر نمی‌بینند.

اتفاق دیگری که هم در برنامه‌های رادیو و هم در برنامه‌های تلویزیونی حائز اهمیت است و مردم آن را دوست دارند، انتقال انرژی و نشاطی است که به مخاطبی که به من چشم دوخته یا رادیو را روشن کرده و برنامه من را گوش می‌دهد، منتقل می‌شود.

برنامه «سلام تهران» چه اهدافی را دنبال می‌کند و چگونه سعی می‌کند به مخاطبان خود خدمت کند؟

با توجه به اینکه این برنامه در شبکه تهران پخش می‌شود، یک نگاه همه جانبه‌ای به شهر تهران داریم و از جاذبه‌های، امکانات و ویژگی‌های مثبتی که دارد، می‌گوییم و محله به محله آن را  می‌گردیم؛ حتی درباره مشاغل تهران مفصل گپ و گفت می‌کنیم و بخش‌هایی را به آن‌ها اختصاص می‌دهیم. البته روزهای چهارشنبه در سلام تهران روز ویژه‌ای است چرا که در آن روز مشخص به اقوام مختلف می‌پردازیم، اما روزهای دیگر  مخصوص پایتخت نشین‌ها است و آن روزها را به آدم‌های شاخص شهر تهران می‌پردازیم. خلاصه تلاش می‌کنیم که برنامه خیلی تهرانی پیش برود و ویژه تهرانی‌ها باشد و در کنار آن بر صمیمیت و نشاط صبحگاهی تمرکز ویژه‌ای می‌شود تا مردم حالشان خوب شود البته که علاوه بر بخش ورزشی و هنری، آگاهی بخشی هم در حوزه سلامت، سواد رسانه‌ای و مدیریت بحران داریم.

«سلام تهران» یک مجله صبحگاهی کامل است که با ریتم بالا اتفاق می‌افتد. البته عروسک دوست داشتنی ما،  منوچهر تهرانچی که از تهرانی‌های قدیمی است، ما را همراهی می‌کند و این به حلاوت و شیرینی برنامه‌مان خیلی کمک کرده است.

چالش‌ها و لذت‌های اجرای برنامه صبحگاهی چیست؟ چه چیزی شما را در این نقش به چالش می‌کشد؟

یکی از مهمترین چالش‌ها این است که ما باید ساعت ۴:۳۰ صبح بیدار بشویم و این روتین چند ماهه ما است و خیلی کار سختی است که وقتی از خواب بیدار می‌شوی حواست شش دانگ جمع باشد و انرژی هم داشته باشی و این چالش خیلی سختی است که البته لذت‌های خاص خودش را هم دارد. به هرحال برنامه زنده جان ویژه‌ای دارد که برای من همیشه حال خوب می‌آورد و همه چیز در آن جاری و زنده و در جریان پیش می‌رود. چالش‌های دیگری هم مانند تنوع و تعداد مهمان‌ها و موضوعاتی که در برنامه مطرح می‌شود، وجود دارد که منوط بر این است که به عنوان مجری دائما به روز باشید و به اخبار روز مسلط و مسلح باشید و همه چیز را رصد بکنید.

یکی دیگر از چالش‌هایم این است که هیچ وقت تجربه اجرا کنار یک عروسک را نداشتم ولی الان آقا منوچهر را باور دارم، یعنی انگار یک پدر بزرگی هستند که با او می‌گوییم و می‌خندیم. تجربه خیلی جذابی است و برای من به نوعی یک بازیگری هم محسوب می‌شود.

اینکه عروسکی در کنار شما به اجرا می‌پردازد، یکی از ویژگی‌های خاص این برنامه‌است؛ چه تجربه‌ای پیرامون آن داشتید؟

واقعیت این است که دوستان من زحمت کشیدند و کاراکتر این عروسک را خیلی خوب ساختند. منوچهر تهرانچی یک پیرمرد تهرانی است که آبدارچی دانشگاه بوده و خلقیات عجیب خودش را دارد. اسم همسرش فرنگیس است و او را خیلی دوستش دارد. گاهی برایش شعر هم می‌خواند ولی دخترش مهلا را هم خیلی دوست دارد. او زرنگ بازی‌ها و حتی تنبلی‌های خودش را دارد و علی افشاری عروسک گردان او است، همچنین فرزاد شیرمحمدی که از صداپیشه‌ها و دوبلورهای خیلی خوب است،  کمک کرده تا این عروسک کاملاً باورپذیر بشود. بین من و عروسک اتفاقات جالبی شکل می‌گیرد که خیلی دوستش دارم و به نظرم تجربه خیلی دلچسبی است و به من کمک می‌کند بازیگری را هم تمرین بکنم.

 آیا می‌توانید به ما بگویید که چه موضوعاتی در برنامه «سلام تهران» بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد و چرا؟

طبیعتا تهران و همه موضوعاتش مورد توجه ما است و از رویدادهای مختلفی که در تهران و در استان تهران اتفاق می‌افتد و از شخصیت‌هایی که در استان تهران حضور دارند، از هنرمند گرفته تا ورزشکار و… یاد کرده‌ایم. تلاش داریم تا به قیمت‌ها در میادین میوه و تربار بپردازیم. یا مثلاً لقمه‌های صبحانه مختلف را یاد می‌دهیم و می‌توان گفت که این دو آیتم در هیچ برنامه صبحگاهی دیگری اتفاق نمی‌افتد. از تهران قدیم و قصه‌های تهران می‌گوییم که خیلی برای خودمان دوست داشتنی است. حتماً بخش ورزش هم خیلی پرطرفدار و جذاب است و بخش خبر خوب هم داریم که اتفاقات مثبت و خوب استان تهران را بررسی می‌کند. در کل مخاطب ما پایتخت نشینان هستند البته که سایر شهرها هم از طریق دستگاه گیرنده دیجیتال یا همان ستاپ باکس می‌توانند برنامه را دنبال کنند.

نظر شما درباره تأثیر برنامه‌های صبحگاهی بر روی جامعه چیست؟

ما برنامه‌های صبحگاهی خیلی موفقی را در طول تاریخ تلویزیون داشتیم، از «صبح بخیر ایران» که حالا قدمت چندین ساله دارد یا خود برنامه «سلام تهران» که در دوره‌های مختلف همیشه جریان ساز بوده یا مثلا برنامه «مردم ایرانی سلام» که محمدرضا شهیدی فرد در صبحگاه شبکه دو  اجرا می‌کردند و همه آن‌ها خیلی مورد استقبال مردم قرار گرفتند. یکی از مهم‌ترین برنامه‌های تمام شبکه‌های تلویزیونی برنامه صبحگاهی آن‌ها است؛ برنامه صبحگاهی شبکه تهران هم از این قاعده مستثنا نیست و یک کپسول انرژی و نشاط صبحگاهی است که مردم تهران را برای شروع یک روز خوب و عالی آماده می‌کند.

آیا برنامه خاصی برای آینده دارید که بخواهید به آن اشاره کنید؟

فعلاً ما «سلام تهران» شبکه تهران را روی آنتن داریم و من در رادیو صبا هم دو برنامه به اسم «شهر فرنگ» و «صباهنگ» دارم که «صباهنگ» برای من خیلی برنامه عزیز و مهمی است به این دلیل که جزو معدود برنامه‌های موسیقیایی و تخصصی موسیقی است که در سازمان صدا و سیما اجرا می‌شود. چند سالی است که من این برنامه را روی آنتن دارم و خیلی جریان‌ساز و تاثیرگذار است و خیلی از اهالی موسیقی همراهش هستند. در حوزه اجرا و گویندگی هم تدریس می‌کنم. به تحصیل در مقطع دکترا فکر می‌کنم و اتفاقاتی که فرصت نکردم به آن‌ها بپردازم را  به زودی دوباره آغاز می‌کنم.

چه پیامی برای مخاطبان خود در این روزها دارید؟

ما در زمانه و در جهانی هستیم که با هجمه‌ای از اطلاعات و با بمباران رسانه‌اییاا مواجه هستیم. از انواع و اقسام شبکه‌های اجتماعی تا سایت‌های خبری تا تلویزیون تا رادیو خیلی شلوغ هستند و گاهی لابلای این هجمه‌ها تشخیص درست از غلط برایمان امکان پذیر نیست. به همین خاطر آگاهی و سواد رسانه‌ای دغدغه‌ای برای ما می‌شود و چقدر خوب است که با هر مطلب و هر اطلاعاتی به سادگی مواجه نشویم و برای خودمان پردازشش بکنیم. حتی به منابعی که اخبار و اطلاعات‌مان از آن‌ها می‌آید، توجه بکنیم و بدانیم که خیلی مهم است که دریچه‌های ورودی مغزمان را به هر اطلاعات نادرستی آلوده نکنیم. حالا این محتوا از فیلم و سریال و فیلم سینمایی گرفته تا حتی یک برش کوتاهی از کپشن یک پست اینستاگرامی! این چیزی است که خیلی دغدغه من شده و چقدر خوب است که با هر نوع محتوایی از محتوای تفریحی تا محتوای آموزشی تا محتوای سیاسی با هوشیاری مواجه بشویم. پدرها و مادرها هم دغدغه این را دارند چرا که یک خوراک فیلتر می‌شود ولی همان خوراک فیلتر شده به آن فرزند هم داده می‌شود و خیلی باید حواس جمع باشند تا این محتواهای عجیب و غریب در زندگی‌شان تاثیر منفی نگذارد.

 در پایان پیرامون اینکه شاهد افزایش ۲۰ درصدی مخاطبان تهرانی در این برنامه بودید، برای ما بگویید.

بله خدا را شکر دو فصل اخیر برنامه «سلام تهران» نسبت به فصل‌های قبل تغییرات ویژه‌ای داشت و خیلی خوشحالم که در این دو فصل همراه برنامه بودم و خدا را شکر در آخرین آمارهایی که از برنامه منتشر شده، طی دو ماه اخیر ۲۰ درصد افزایش مخاطب در شهر تهران داشته‌ایم و این آمار برای برنامه ما اتفاق افتاده که خیلی آمار دلچسبی است و خیلی برای ما جذاب است و البته مسئولیت ما را هم در برابر مخاطب به ما گوشزد می‌کند که داریم دیده می‌شویم پس باید درست و حساب شده و در راستای تقاضای مخاطبانمان عمل کنیم. این آمار قطعاً حاصل تلاش‌های گروه و خانواده بزرگ «سلام تهران» است و انصافاً دوستان من هر روز، ساعت‌ها و ساعت‌ها برای محتوایی که در اختیار مردم قرار می‌دهند، تلاش می‌کنند و به نظر من نشاط و انرژی که در برنامه جاری است یکی از مهمترین عواملی است که باعث شده مردم دوستش داشته باشند و واقعیت این است که تمام فعالیت‌های رسانه‌ای و تمام برنامه‌هایی که تولید می‌شوند، بدون مردم و بدون نگاهشان و بدون توجه‌شان هیچ است و وقتی ما می‌بینیم که نتیجه تلاش‌مان را با نگاه‌های پرمهرشان می‌دهند باعث می‌شود ما بتوانیم ادامه مسیر را هم پرقدرت پیش برویم و هم بدانیم چه چیزی برایشان جذاب است. چرا که از همان ساعت شش و نیم تا هشت و نیم صبح که ما روی آنتن هستیم، مخاطبان در حال رصد ما هستند و علاوه بر آن  برای اینکه بچه‌هایشان را به مدرسه ببرند و  یا خودشان سر کار بروند و یا به ورزش بروند، آماده می‌شوند و در آن زمان علی‌رغم حجم کاری و دغدغه‌های زندگی گوش شنوایی دارند و برنامه صبحگاهی ما را دنبال می‌کنند و این بهترین زمانی است که ما هم بتوانیم بهترین خودمان را مقابل دوربین ببریم.

سخن پایانی…

۱۴ سال است که در رادیو و تلویزیون، برنامه‌های مختلف در شبکه‌های مختلف اجرا می‌کنم، اما چیزی که متوجه شدم این است که هنوز هم نکات زیادی برای آموختن وجود دارد و هنوز هم این مسیر می‌تواند پر از اتفاق و پرماجرا پیش برود و هنوز چیزهای زیادی است که من آن‌ها را نیاموخته‌ام. هنوز موقعیت‌هایی پیش می‌آید که احساس می‌کنم جای تجربه آن برایم خالی بوده و لازم بوده است که تجربه ویژه‌تری کسب بکنم، اما خدا را شاکرم که در مسیر درست با نگاه خدا قدم برداشتم و همیشه هر آنچه که در راهم قرار گرفته، لطف خدا بوده است و البته تلاش‌های خودم هم بی تاثیر نبوده است و خوشحالم که گروه «سلام تهران» و البته شبکه تهران و گروه اجتماعی شبکه تهران به من اعتماد کرده‌اند و خدا را شاکریم که سربلند و روسفید هستیم. حتماً برنامه کمی‌ها و کاستی‌هایی دارد اما مخاطبان به لطف و بزرگواری خودشان بر ما ببخشند و کمک کنند نقطه نظراتشان را به ما برسانند که بتوانیم برنامه را با کیفیت بهتری روی آنتن ببریم. حتماً که دوستان من پرتلاشند و حرفه‌ای کار را پیش می‌برند و این کمی و کاستی‌ها از اجرای من است و حتماً تلاش می‌کنم که اوضاع را بهتر کنم. امیدوارم جوان‌ترهایی که در مسیر اجرا قرار می‌گیرند، بتوانند با خودشان نشاط و شور و به روز بودن بیشتری را به فضای اجرا اضافه بکنند. من همیشه معتقدم که در فضای اجرا کشور به نیروی جوان و تازه نفس احتیاج داریم.

پگاه زارعی