روزنامه صبا: در ادامه گفتگو با فیلمسازان سینمای کوتاه ایران، به سراغ شادی کرم‌رودی رفته‌ایم که در جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران فیلمش حضور موفقی داشت. کرم‌رودی حالا در چهلمین جشنواره فجر علاوه بر بازی در فیلم سینمایی «بی‌رویا» فیلم کوتاه «هرگز، گاهی، همیشه» را که بازیگر، نویسنده و کارگاردان آن بوده است، آماده نمایش دارد. با او درباره فیلم تازه‌اش، تجربه این فضا و وضعیت سینمای کوتاه ایران گفتگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

در ابتدا کمی درخصوص ایده فیلم «هرگز، گاهی، همیشه» بگویید. مضمون اصلی اثر شما چیست؟

«هرگز، گاهی، همیشه» فیلم دوم من بود که سال ۹۸ فیلم‌برداری آن را انجام دادم. نویسندگی، کارگردانی و بازیگری این فیلم را که زمانش ۱۵ دقیقه است خودم بر عهده داشته‌ام. قصه اصلی فیلم از آن‌جا آغاز می‌شود که دختری در مدرسه خواهرش، با خبری روبرو می‌شود و بعد باید در خصوص آن خبر تصمیمی بگیرد. در کل فیلم در برزخ این تصمیم‌گیری برای کاراکتر می‌گذرد.

آیا قصد ساخت فیلم بلند را دارید؟

بله حتما در آینده این کار را خواهم کرد.

فضای سینمای کوتاه ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

به عنوان بازیگر هنوز وقتی یک فیلم کوتاه برای بازی به من پیشنهاد می‌شود ذوق می‌کنم. فکر می‌کنم طراوت و تازگی که در سینمای فیلم کوتاه وجود دارد واقعا نایاب است. ریسک‌پذیری بچه‌ها و این که درگیر گیشه و فروش نیستند بسیار اهمیت دارد. بچه‌های فیلم کوتاه کاری را که دلشان می‌خواهد انجام می‌دهند. انرژی زیادی در فضای فیلم کوتاه وجود دارد که نتایج آن را سال‌ها بعد در فیلم بلند خواهیم دید. همانگونه که این انرژی و هیجان را در سینمای فعلی‌مان می‌بینیم. برای مثال آرین وزیردفتری و امید شمس که امسال در بخش رقابتی و بلند فجر، فیلم دارند، با فیلم کوتاه آغاز کردند که حالا نتایجش به سینمای بلند تزریق شده است.

اصولا فکر می‌کنید فیلم‌کوتاه علاوه بر دید منتقدین و جشنواره، توسط مردم هم دیده می‌شود؟

راستش خیلی کم. به شخصه معتقدم که هرکاری باید برای مخاطب خودش ارائه شود، در غیر این صورت انتظارات برآورده نخواهد شد و دلسردی ایجاد می‌شود. فیلم کوتاه مخاطب خاص خودش را دارد، بچه‌های فیلمساز، دانشجوها، منتقدین و در حقیقت کسانی که دغدغه سینما را به عنوان یک حرفه دارند مخاطب فیلم‌های کوتاه هستند، که حقیقتا آن‌ها هم بخشی از مردم محسوب می‌شوند.

نکات مهم درباره حضور فیلم کوتاه و اثر خودتان در جشنواره فجر را توضیح دهید؟

براساس فراخوان امسال جشنواره فجر، حضور فیلم‌های کوتاه منوط به حضور در جشنواره فیلم کوتاه تهران بود، البته با این شرط که زمان فیلم‌ها بیشتر از ۱۵ دقیقه نباشد. همین قضیه خودش یک چالش بزرگ را ایجاد کرد، به این دلیل که محدودیت زمانی فیلم کوتاه تهران ۳۰ دقیقه است. تعدادی از فیلم‌های کوتاه مثل «مورس»، «کپسول» و … که در جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور داشتند، نتوانستند در جشنواره فجر شرکت کنند. این‌که فیلم برای ورود به جشنواره باید کوآیلیفاید شده باشد موضوع جدیدی نیست و قبلا هم اتفاق می‌افتاده است، فقط سر مسائل زمانی است که هر سال گفتمان به وجود می‌آید.

این‌جا این سوال پیش می‌آید که آیا یک فیلم با ۲۲ یا مثلا ۲۵ دقیقه زمان اجازه دارد زمانش را کوتاه کند و بعد در جشنواره فجر شرکت کند؟

به این ترتیب یک چهارم فیلم حذف می‌شود و دیگر فیلمی نیست که در جشنواره فیلم کوتاه تهران پذیرفته شده است. این‌ها چالش‌هایی است که برای برخی از فیلم‌ها پیش می‌آید. شاید بهتر بود این دو جشنواره محدویت‌های زمانی برابری داشته باشند و به شکل کامل هر فیلمی که در جشنواره فیلم کوتاه تهران حاضر بوده بتواند در جشنواره فجر هم شرکت و رقابت داشته باشد.

تبسم کشاورز

انتهای پیام/