روزنامه صبا – نزدیک به ۵ سال از تأسیس شبکه امید می‌گذرد. نکته‌ای که همیشه دغدغه بوده و هنوز هم پابرجاست، آسیب رسانه‌ای به حوزه کودکان و نوجوانان است. چرا که بیشترین آسیب رسانه‌ای و نفوذ شبکه‌های آلوده ماهواره‌ای به کودکان و نوجوانان وارد می‌شود و در کنار پرداخت‌های هرچند کم‌وبیش برای کودکان، خبر آن‌چنانی از سهم رسانه‌ای مناسب و جذاب نوجوانانه نیست. مشکل ذائقه‌سنجی و مخاطب‌شناسی موج می‌زند و کمترین برنامه‌ برای نوجوانان ساخته می‌شود.

با آمدنِ برمهانی در جایگاه معاون سیما، محمدصادق باطنی رسماً به عنوان مدیر این شبکه تلویزیونی، انتخاب شد. فردی که پیش از حضورش در این شبکه، در مدرسه شهید آوینی و تأسیس جشنواره‌ای تحت عنوان «نوجوونیم»، با ذائقه‌ها، سلایق و نگاه‌های نوجوانان آشنایی پیدا کرده بود.

او به یکی از نکاتی که خیلی اعتقاد دارد بحث هویت‌بخشی به نسل نوجوان است که شبکه امید باید در این عرصه، مؤثر عمل کند. دغدغه HD شدن این شبکه هنوز هم وجود دارد و باطنی در آغازِ گفت‌وگویش با خبرنگار تسنیم به این نکته اشاره کرد که نمی‌توانیم زمانِ‌مشخصی را اعلام کنیم اما امیدوارم بنابر روندِ خوبی که پیش می‌رود امسال این اتفاق بیفتد.

باطنی همچنین به ورودِ شبکه امید به سریال‌سازی هم اشاره کرد که با سیت‌کامِ «خانه آبی» آغاز می‌شود و به سریالِ بلندی می‌رسد که نامش «خانواده رو به راه» است. کاری که با این شعار به آنتن خواهد رسید: “آینده کشور به دست نوجوان‌های یک کشور رقم می‌خورد”.

او همچنین خبر داده که قرار است با بنیاد سینمایی فارابی رایزنی داشته باشند و فیلمی سینمایی برای جشنواره فیلم فجر آماده شود؛ این فیلم را فارابی سرمایه‌گذاری و شبکه امید راهبری خواهد کرد.

مشروح گفت‌وگو با مدیر شبکه امید را در ادامه بخوانید:

در دوره اخیر صداوسیما همه درباره تحول صحبت می‌کنند؛ این اتفاق به نظرشما در شبکه امید اتفاق خواهد افتاد و این تحول چگونه خودش را نشان می‌دهد؟

آن چیزی که نتیجه تحول را در شبکه امید نشان می‌دهد، پای کار آمدن نوجوان‌ها است. نه مثلِ گذشته فقط مخاطب ما باشند بلکه در کنار شبکه باشند؛ نشانه‌ پای کار آمدن نوجوانان، حلّ مسائل مهم کشور است. شبکه در دوره جدید، این هدف را به طور جدّی دنبال می‌کند که دست خودش را به سمتِ نوجوان‌ها در کارهای مختلف دراز کند.

از چیزهای به ظاهر کوچکی همچون هویت بصری شبکه آغاز خواهیم کرد. قرار است این هویت را مخاطبان نوجوان ما بسازند؛ به زودی فراخوانی خواهیم داد و نوجوان‌های سراسر کشور لوگوی شبکه را طراحی کنند.

خودشان تشخیص می‌دهند از بینِ ترکیب‌ رنگ‌ها، کدام رنگ بهتری است و شعار شبکه، آرم، استیشن، موسیقی و وله‌ها را انتخاب کنید. حتی بهترین اذان‌ و قرآن و دعای هنگام نماز را بفرستید و حتی در مدیریت کنداکتور هم نوجوانان می‌توانند کنارِ شبکه امید باشند.

 بنابراین فضا، به صورت تعاملی پیش خواهد رفت؟

نسل امروز نسل تعامل است و رسانه‌های دوسویه. من نمی‌توانم نامم را برودکست بگذارم و بگویم با نوجوان تعامل می‌کنم؛ نوجوان امروز دنبال تعامل است.

شما درباره طرح شهروند خبرنگار و فعالیتِ بیشتر نوجوانان و مشارکت‌شان در شبکه امید صحبت کردید. چقدر این سیاستِ کاری شما در بحث استعدادیابی و آن جشنواره «نوجوونیم» و فعالیت‌هایتان در مدرسه شهید آوینی در شبکه امید هم اتفاق خواهد افتاد؟ این استعدادیابی بر چه مبنا و فرآیندی پیش خواهد رفت؟

دو نخ تسبیح داریم؛ یکی باشگاه امید و یکی باشگاه هنر و رسانه نوجوان؛ متولی باشگاه امید، نوجوانان کشورند اما متولیِ باشگاه هنر و رسانه نوجوان، نوجوان‌های مستعدِ فضای هنر و رسانه است؛ اینجا مقداری نخبگانی‌تر پیش می‌رود.

همان بستر پلتفرمی که در تلوبیون تحت عنوانِ «امیدو» ایجاد می‌شود این ظرفیت همه نوجوان‌ها چه عموم‌شان و چه نخبگان‌شان را درگیر خواهد کرد. ان‌شاءالله به زودی خواهیم دید شبکه امید باعثِ به میدان آمدن نوجوان‌های کشور خواهد شد.

اینکه استعدادیابی کنیم به این واسطه مجری، هنرمند و عواملِ برنامه‌ساز معرفی شوند کفِ این اتفاقات است؛ اتفاق بزرگ و واقعی‌تر در این راستا، نوجوان‌هایی‌اند که مسائل واقعی کشور را حل می‌کنند.

شما بحث حمایت از انیمیشن‌های داخلی را به میان آوردید. انیمیشن‌هایی که گفته بودید نمونه‌هایی از آنها امسال به آنتن خواهد رسید. واقعاً انیمیشن و سریال ویژه نوجوانان، جای‌شان خالی است. ما شنیده‌ایم حتی قرار است سریال علمی و تخیّلی به صورت ویژه بسازید؟

در حوزه انیمیشن سه مکتب داریم. مکتب آمریکا، مکتب زاگرب و مکتب ژاپن که سه نوعِ مختلف پرداخت دارند. ما در حوزه انیمیشن کشورمان یا معمولاً به سمت مکتب آمریکا رفتیم یا سراغ مکتب زاگرب. مکتب آمریکا معمولاً بیگ پروداکشن و سه بعدی‌اند و از آن سمت مخاطبانش کودکان‌اند؛ مکتب زاگرب معمولاً ساده اند و به لحاظ بُعد هنری و خیلی وقت‌ها مخاطب بزرگسال دارند.

مکتب ژاپن داریم که اولاً مخاطبش نوجوان‌اند و از سمتی دیگر خیلی ساختار انیمیشنی‌اش، مبتنی بر جهان داستان است و خیلی سهل‌الوصول‌تر نسبت به مکتب آمریکا می‌توان به محصول رسید. به نظرمن راه را در حوزه انیمیشن اشتباه رفتیم.

الزاماً الگویی که در مکتب پویانمایی ژاپن وجود دارد الگوی نزدیک‌تری به توان فنی، فرهنگ و جنسِ مخاطب ما است.

باید حتماً از دلِ این انیمیشن‌ها، داستان بیرون آید و ایده‌آلش این است قبل‌تر از آن در یک داستان مصور تجربه شده باشد. حتماً مبتنی بر خلق کاراکتر باشد و بنای‌مان بر این است با این عزم ورود کنیم.

بنابراین این نوید را خواهیم داد که انیمیشن‌های ایرانی را بیشتر خواهیم دید تا اینکه به سمت انیمیشن‌های خارجی برویم.

اشاره کرده‌اید که ورودِ جدّی به عرصه سریال‌سازی خواهید داشت. سریالی که ۱۴۰۱ پخش می‌شود سیت‌کام است یا سریالِ بلند؟

یک سیت کام داریم به نام «خانه آبی» که بنا داریم این سریال را به امسال برسانیم اما سریال «خانواده رو به راه» که بلندتر است برای ۱۴۰۲ آماده خواهد شد.

در فضای مجازی بحث ادغام شبکه کودک و شبکه امید مطرح شده؛ آیا در میانِ مباحث چابک‌سازی چنین اتفاقی خواهد افتاد یا شایعه خبری است؟

شبکه امید شبکه مستقلی است و شبکه کودک هم به همین صورت؛ مخاطبان و جنس تولید محتوا و ساختار سازمان‌شان فرق می‌کند. بحثی بر ادغام و تلفیق این دو شبکه نیست. ما روی نوجوان متمرکزیم و از قضا، این مشکل را هم می‌دانیم که با نوجوانان همچون کودکان برخورد شده که نوجوان از این موضوع فراری است که او را کودک ببینند.

تعامل‌تان با هنرمندانی که جنسِ نوجوان را می‌شناسند و سریال و فیلم نوجوانانه ساخته‌اند چگونه خواهد بود؛ از افراد جدید برای ساخت سریال استفاده می‌کنید و یا از پیشکسوتان این حوزه بهره خواهید برد؟

از یک طرف باید آدم‌های جدید معرفی کنیم و از سویی دیگر از تجربه بزرگترها به بهترین شکل استفاده خواهیم کرد. برخی اوقات فکر می‌کنیم استفاده کردن از پیشکسوتان به معنایِ سپردن تهیه‌کنندگی، کارگردانی و نویسندگی به آنها است اما می‌توانیم با قرار دادنش کنار یک جوان به عنوان مشاور و مربی، ارج و قربِ او را نگه داریم. چرا که از کنار تجربه او می‌توان چندین جوان را به شکلِ اصولی، تربیت کرد.

پیش از این مدیران شبکه امید اعتقاد داشتند که حضور سلبریتی‌ها در شبکه امید ممنوع باشد. آیا قرار است شبکه امید همچون شبکه نسیم که در ابتدایِ امر توانست با ساخت برنامه‌هایی همچون «خندوانه» و «دورهمی» خیلی زود خودش را به مخاطبانش بشناساند، چنین ورودی به برنامه‌سازی داشته باشد؟

خیر چنین اعتقادی در این دوره وجود ندارد. به نظرمن اساساً رسانه است و چهره‌هایش. وقتی می‌گوییم ورود هرگونه چهره رسانه‌ای به آنتن یک شبکه ممنوع است یعنی ذات رسانه را نشناختیم. البته خود چهره‌ها، نحوه به کارگیری و کمک گرفتن از چهره‌ها حائز اهمیت است. مثلاً ما در برخی برنامه‌هایمان از این چهره‌ها استفاده کرده‌ایم و این اتفاق ادامه خواهد داشت. ما اساساً نگاه‌مان این نیست و مدل و الگوی استفاده از چهره‌ها و کمک گرفتن از آنها اهمیت دارد.

درباره تعامل با آموزش و پرورش بفرمایید؛ آنها کار آموزشی انجام می‌دهند در حوزه درسی اما بعضاً به مباحث سبک زندگی و مفاهیم اخلاقی و ارزشی‌شان کاری ندارند برنامه شبکه امید برای آموزش زندگی به نسل نوجوان‌مان چه خواهد بود؟

آقای عبدالعالی در شبکه آموزش مستقر شدند و در شبکه امید ما دغدغه‌مند پرورش خواهیم بود. آغوش‌مان به سمت آموزش و پرورش باز است. در دوره فعلی بسیار هم‌افزا خواهیم بود و بنای‌مان حداکثر کار رسانه‌ای در این راستا است که خلأ آموزش و پرورش در این باره برطرف شود. با همه تشکل‌های دانش‌آموزی و نهادهای پرورشی بنای تعامل داریم و ان‌شاءالله شبکه امید به یک خانه برای نوجوان‌ها و فعالان این عرصه تبدیل شود.

ما شنیده‌ایم قرار است «عصر جدید» دیگری در شبکه امید برای استعدادیابی نوجوان‌ها ساخته شود؛ چون نوجوانان، از قالب ساخت مسابقه و تلنت‌‌شوها بسیار استقبال می‌کنند.

یک مقداری صبر کنید حتماً به سراغِ ساخت تلنت‌شوها خواهیم رفت. چون همان‌طور که اشاره کردید تلنت‌شو را نوجوان‌ها بسیار دوست دارند و برایشان جذاب است. یکی از قالب‌های جدّی برنامه‌سازی ما در شبکه امید، تلنت‌شوها خواهند بود.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/