روزنامه صبا – فیلم سینمایی«بازیوو»به کارگردانی امیرحسین قهرایی و تهیه کنندگی غلامرضا موسوی و میثم معراجی یکی از متفاوت‌ترین تجربه‌های سینمای کودک و نوجوان ایران است که برای اولین بار در سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان بر روی پرده رفت و با استقبال کودکان و نوجوانان همراه شد.

«بازیوو» را می‌توان یک فیلم خلاق در سینمای کودک و نوجوان دانست که نه درباره کودکان بلکه برای کودکان ساخت شده است. فیلمی موزیکال با موضوعی خیال‌انگیز در دنیای بازی‌های رایانه‌ای با گریم، صحنه و لباس‌هایی پر از رنگ که بیشترین بازیگران حرفه‌ای و چهره را در کنار بازیگران کودک و نوجوان دارد. «بازیوو »داستان پسر بچه‌ای به نام ژوبین است که برای مبارزه با غول بازی‌های رایانه‌ای از دنیای واقعی به دنیای بازی‌ها می‌رود تا قهرمان بازی‌های رایانه‌ای شود. داستانی پر از رویای کودکانه که با نوستالژی‌هایی که نهفته دارد، مخاطب کودک و خانواده را از تماشای فیلم راضی نگه می‌دارد.

پژمان بازغی، لیندا کیانی، محمدرضا هدایتی، رضا شفیعی جم و سحر زکریا که در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند، با گریم متفاوت و با تصویری جدید بر روی پرده سینما ظاهر می‌شوند.

 «بازیوو» هوشمندی کارگردان را نشان می‌دهد، امیرحسین قهرایی که پس از سال‌ها ساخت برنامه‌های طنز و دوربین مخفی توانست در اولین ساخته خود سینمای کودک و نوجوان، پروانه زرین بهترین کارگردانی در بخش سینمایی ایران، در جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان را از آن خود کند.

میثم معراجی، به بهانه اولین اکران این فیلم در پردیس سینمایی ایران‌مال در گفت و گو با روزنامه صبا از چالش‌های فیلم کودک و نوجوان در سینما سخن گفتند.

فیلم سینمایی «بازیوو» اولین پروژه کاری شما در حوزه سینمای کودک و نوجوان است. پس از دو فیلم «لونه زنبور» و «خشکسالی و دروغ »چه نیازی را در سینمای کودک احساس کردید که به سمت فیلم‌سازی در حوزه کودک و نوجوان آمدید؟

خلا فیلم خوب کودک و نوجوان در سینمای ایران چندسالی است که به طور مشخص به چشم می‌خورد. همه ما در دهه شصت فیلم‌های خاطره انگیزی همچون «کلاه قرمزی    «شهر موش‌ها»،  و… در حوزه کودکان دیده‌ایم که خاطرات خوبی برای ما ساخته‌اند. می‌توان گفت در دهه هفتاد هم تعدادی فیلم خوب کودک مانند «گلنار» ساخته شد اما در دهه هشتاد و نود ساخت فیلم حوزه کودک و نوجوان به تدریج اتفاق افتاد و فیلم‌هایی هم که مانند «سینمایی کلاه قرمزی» و «شهر موش‌‌ها۲» ساخته شد به عبارتی بازمانده از همان دهه شصت بود. در این سال‌های اخیر هیچ فیلم کودکی که مخاطب را جذب کند ساخته نشده بود و من از آنجایی که دوست داشتم کودکان و نوجوانان و فرزندانمان محتوای سالم کودک ببینند، تصمیم به ساخت فیلم در حوزه کودکان و نوجوانان گرفتم.

فیلم سینمایی «بازیوو» یک فیلم پر رنگ و لعاب است که در خصوص دنیای کودکان صحبت می‌کند و داستان کودکی که است که با ورود به دنیای بازی‌های رایانه‌ای، به یک قهرمان تبدیل می‌شود، به نظر شما فیلمنامه داستان چقدر برای کودکان و نوجوانان نسل جدید جذاب است و آنها را به سینما می‌کشاند؟

به نظر من داستان فیلم برای کودکان و نوجوانان جذاب است. من چندین سال درشرکت توزیع و پخش  «فیلمیران»مدی تبیلغات  بودم و با سلیقه مخاطبان مختلف آشنایی دارم، از طرفی با مخاطب‌شناسی که پیش از تولید فیلم داشتیم، به این دست پیدا کردیم که کودک به موسیقی در فیلم، داشتن یک قهرمان و داستان‌های قهرمان و تخیل علاقه دارد، پس سعی کردیم این چند فاکتور که مورد علاقه و باب میل کودکان و نوجوانان است را در فیلم سینمایی «بازیوو» داشته باشیم.

به نظر شما فیلم سینمایی «بازیوو» توانست مخاطب کودک و نوجوانان سینما را چه در جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان و چه در اکران عمومی راضی کند؟

خوشبختانه فیلم سینمایی «بازیوو» اکران خوبی را در جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان داشت و بسیار مورد توجه منتقدان قرار گرفت، همچنین در اکران‌های مردمی باعث می شد که مخاطب از سینما راضی بیرون بیاید و این برای من و گروهی که پشت فیلم بودند باعث خوشحالی است.

با توجه به اینکه اکران فیلم به فصل تابستان رسید، تاکنون استقبال از فیلم سینمایی «بازیوو» تا الان چطور بوده و چقدر فروش داشته است؟

فیلم دیدن در جامعه امروز هزینه‌بر و زمان‌گیر شده است. خانواده‌ها برای تماشای یک فیلم در سینما باید حداقل چهار ساعت زمان بگذارند که از ترافیک به سینما برسند، فیلم ببینید و قاعدتا بعد از سینما شام را دورهم باشند پس هم زمان‌بر است و هم هزینه‌بر، بنابراین باید از وقتی که گذاشته‌اند و هزینه‌ای که کرده‌اند راضی باشند. خوشبختانه مخاطب ما بعد از تماشای فیلم راضی است و تا کنون استقبال خوبی از جانب خانواده‌ها شده است  و فیلم سینمایی «بازیوو» علی‌رغم اینکه هیچ سهمی در تبلیغات نداشت، هفتاد میلیون فروش داشته است.

ساخت فیلم کودک باتوجه به مخاطبی که دارد، حساسیت‌هایی را ایجاد می‌کند که باعث وجود چالش‌هایی در مسیر فیلم‌سازی می‌شود، شما برای ساخت فیلم سینمایی «بازیوو» چه چالش‌هایی را داشتید؟

یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که در ساخت فیلم کودک وجود دارد، این است که ما وظیفه داریم به والدین این اطمینان را بدهیم که فیلم برای کودک ساخته شده  است و والدین می‌توانند با خیال راحت فرزند خود را برای تماشای این فیلم به سینما بیاورند. در پروژه فیلم سینمایی «بازیوو» بحث‌های روانشناسی به طور کامل رعایت شده  است و روانشناس پروژه، مدام موارد مهم را به ما گوشزد می‌کرد که فیلم مناسب کودک و نوجوان ساخته شود. سعی کردیم در فیلم «بازیوو» شعار ندهیم و از شعار دوری کنیم، بچه‌های امروز از شعار خسته شده‌اند بلکه دوست دارند پیام و محتوای فیلم را خودشان جست و جو و به آن دست پیدا کنند. طبیعتاً وقتی که این اطمینان را به خانواده‌ها بدهیم، فرزندان خود را به سینما می‌برند اما خیلی از فیلم‌ها هست که درک و شعور کودک را جدی نمی‌گیرند و نه والد و نه کودک از تماشای فیلم راضی نخواهند بود‌ از طرفی در صدا و سیما برنامه‌های ارزشمندی تولید نمی‌شود که باب سلیقه کودکان امروز باشد.

در سینما نیز متاسفانه در این سال‌ها ژست فیلم‌ساز کودک خیلی وجود دارد اما فیلمی که کودک از آن لذت ببرد کمتر دیده می‌شود، یا بسیاری از فیلم‌ها درباره کودکان است ولی اصلا مناسب نیست که یک کودک آن فیلم را ببینید. به نظر من باید محتوای خوب و باکیفیت برای کودکان و نوجوانان ساخته شود و با اطمینان می‌گویم که فیلم سینمایی «بازیوو» برای کودک است.

در فیلم سینمایی «بازیوو» ما شاهد فضاهایی بسیار پر زرق و برق هستیم  که این شکل و شمایل لوکیشن، مورد نقد بسیاری از منتقدان بود. چه نیازی به وجود چنین لوکیشن‌هایی در ساخت فیلم سینمایی «بازیوو» که فیلمی برای کودکان است، دیدید؟

در جامعه کنونی ایران، بسیاری از مردم از نظر اقتصادی ضعیف هستند و این چیزی است که شامل همه ما می‌شود. من معتقدم که آدم‌ها در سینما دوست دارند که آرزوها و رویاهای خود را ببینند و آرزوها و رویای کودکان می‌تواند سفر به فضا، خانه‌های قشنگ، قهرمانان جدید و‌‌… باشد. ما باید در سینما رویای کودکان و نوجوانان را به آن‌ها نشان دهیم، فیلم‌هایی که می‌سازیم نباید به مشکلات جامعه اشاره کند بلکه فضای فانتزی و رویایی‌تری را برای کودکان و نوجوانان تداعی کند. ما در فیلم  سینمایی «بازیوو» سعی کردیم واژه‌های بدبخت و فقیر و فقیرتر را حذف کنیم و کودکان بدون فکر کردن به این موضوعات وارد دنیایی جدید در بازی‌های رایانه‌ای شوند، چیزی که در نسل امروزی می‌تواند برای کودکان و نوجوانان یک آرزو باشد.

امروزه کودکان و نوجوانان دهه هشتاد و نود بیشتر وقت خود را صرف بازی‌های رایانه‌ای می‌کنند و دیگر مثل دهه‌های گذشته کمتر به سمت بازی و ورزش‌های میدانی می‌روند. شما در فیلم سینمایی «بازیوو» به این موضوع پرداخته‌اید و مرزی بین واقعیت و خیال ایجاد کرده و کودکان را از دنیای واقعی به دنیای خیالی بازی‌های رایانه‌ای می‌برید. آیا می‌خواستید دیدگاه خود نسبت به بازی‌های رایانه‌ای را نشان دهید؟

واقعیت ماجرا این است که کودکان و نوجوانان امروز به بازی‌های رایانه‌ای تمایل بیشتری نشان می‌دهند. ما بزرگترین تصمیمی که در ساخت فیلم سینمایی «بازیوو» گرفتیم این بود که واقعیت را نشان دهیم پس اگر بازی‌های کامپیوتری را بد نشان می‌دادیم دروغ می‌گفتیم. امروزه کودکان و نوجوانان آلوده فضای کامپیوتر هستند و جهان امروز جهان چنین فضایی است. خود ما در کودکی کلاس خط، نقاشی و فوتبال ثبت نام می‌شدیم اما الان دنیا عوض شده است و به سمت تکنولوژی حرکت کرده  است و باید قبول کنیم که فیلم‌سازی برای بچه‌ها نیز باید در این موضوعات باشد. متاسفانه وقتی صحبت فیلم کودک می‌شود همه فکر می‌کنند فیلم باید در مورد اساطیر ایرانی ساخته شود اما کدام یک از ما تاکنون اشعار فردوسی و سعدی را کامل خوانده‌ایم که می‌خواهیم درباره آنها برای کودکان فیلم بسازیم؟ بچه‌های این دو دهه متفاوت هستند و فیلمی که می‌سازیم باید به جهان آنها نزدیک باشد تا از آن لذت ببرند.

خانم فرشته طائرپور فیلم شاخصی ساختند به اسم «گلنار» که یکی از بهترین و جذاب‌ترین فیلم‌ها در دوران خود بود و رویای کودکان آن زمان را نشان می‌داد، اما اگر فیلم سینمایی «گلنار» را برای کودکان و نوجوانان دهه هشتاد و نود بگذاریم تمایلی به تماشای آن نشان نمی‌دهند؛ نه به این معنی که فیلم سینمایی «گلنار» بد است، بلکه به این دلیل که سلیقه کودکان و نوجوانان امروز با کودکان و نوجوانان ۲۰ سال پیش فرق کرده است.

با توجه به اینکه فیلم در سبد اکرانی قرار  گرفت که بعد از مدت‌ها فیلم کودک را به گیشه آورد در زمینه تبلیغات چه اقداماتی انجام دادید؟

به نظر من عاملی که سینما در آن ضرر می‌بیند این است که صدا و سیما هیچ حمایتی از فیلم‌های سینمایی نمی‌کند. الان برای فیلم ما هیچ تبلیغی در صدا و سیما نشد و خیلی از خانواده‌ها آگاهی از اکران فیلم سینمایی «بازیوو» ندارند. از طرفی مسئولان سازمان سینمایی در حق فیلم‌های سینمای کودک اجحاف می‌کنند. نباید محصولاتی که تولید می‌شود را در یک سبد ببینند، مدل فروش فیلم کودک فرق می‌کند. وقتی فیلمی در حوزه کودک و نوجوان ساخته می‌شود باید بدانیم که با یک چهارم مخاطب طرف هستیم پس در سانس‌بندی بیشتر دقت شود. سانس اکران فیلم کودک نباید ۱۱ صبح یا ۱۱ شب باشد. بیشتر افراد جامعه کارمند هستند و مشخص است که نمی‌توانند ساعت ۱۱ صبح فرزند خود را برای تماشای فیلم به سینما بیاورند از طرفی ۱۱ شب برای کودکان ساعت خوبی برای اکران فیلم نیست؛ ساعت طلایی برای اکران فیلم‌های حوزه کودک و نوجوان ساعت پنج بعد از ظهر تا ۲۱ است.

آیا تصمیمی ندارید که فیلم را به چرخه اکران آنلاین ببرید تا کودکان و نوجوانان امکان تماشای فیلم را در منزل نیست داشته باشند؟

اکران آنلاین هم بخشی از اکران است که بد نیست و برخی از مخاطبان می‌توانند در منزل فیلم را ببیند. البته فیلم‌ها بعد از اکران آنلاین با مشکل قاچاق فیلم مواجه می‌شوند که این اصلا خوشایند نیست اما ما فعلا برنامه‌ای برای اکران آنلاین نداریم، برنامه این است  که مدارس و مهدکودک‌ها را در اکران‌ها بیاوریم.

انتهای پیام/