سحر زکریا که پس از سالها خاطره سازی در تلویزیون حالا پس از چندسال دوری از سینما و تلویزیون با فیلمی در حوزه کودک به سینما بازگشته است  از بازی در فیلم سینمایی «بازیوو» به عنوان اولین تجربه خود در کار کودک با روزنامه صبا صحبت کرد.

خانم زکریا شما بعد از غیبتی که در عرصه سینما و تلویزیون داشتید، با فیلمی ظاهر شدید که اولین تجربه شما درحوزه کودک بود. چه شد که بعد از این همه گزیدهکاری، ایفای نقشهای کمدی و غیبت طولانی، فیلم سینمایی «بازیوو» را انتخاب کردید؟

در این مدت نقشهایی برای بازی پیشنهاد می شد را دوست نداشتم آنها را بازی کنم. اگر چه برای خودم به  عنوان یک بازیگر از لحاظ روحی و اقتصادی سخت بود اما سعی کردم در این مدت کارهای خوبی را انجام دهم. در مورد سینمای کودک، من با اینکه پیشنهادات زیادی داشتم اما «بازیوو» اولین تجربه بازی من درحوزه کودک است. راستش خیلی خودم را بازیگر کمدی نمیدانم و کارهایی که درحوزه کمدی بازی کردهام تماما به خاطر علاقه من به این ژانر نبودهاست  بلکه شرایط ایجاب کرده است که در آن فیلمها بازی کنم و همه ما در زندگی مجبوریم کاری کنیم که شاید دوست نداشته باشیم. در مورد سینمای کودک نیز همیشه دوری میکردم اما وقتی برای بازی در فیلم سینمایی «بازیوو» به من پیشنهاد کار شد، فیلمنامه را خواندم و به نظرم کار جذابی میآمد و چون خیلی وقت بود از سینما دور شده بودم، تصمیم گرفتم که در این فیلم بازی کنم.

آیا نقشی که در فیلم سینمایی «بازیوو» بازی کردید، تفاوتی با دیگر نقشهای شما داشت و چالشی را برای بازی در این نقش داشتید؟

نه، نقش من یک نقش رئال بود. نقش زنی که در کار خیر فعالیت میکرد و تفاوت عجیبی با دیگر نقشهایم نداشت اما در فیلمی که بیشتر کاراکترها عروسکی یا متفاوت بودند و در دنیای دیگر حضور داشتند، کارکتر من واقعی بود.

تجربه کار کردن با بازیگران کودک چطور بود؟

کار با بازیگران کودک صبر زیادی میخواهد و به عنوان اولین تجربهای که داشتم، خیلی خوب بود و گروه بازیگران فیلم سینمایی «بازیوو» هم خیلی خوب و باهوش بودند و واقعا کار را دوست داشتند. آقای قهرایی هم به عنوان کارگردان  خیلی حوصله به خرج میدادند و همه گروه با ایشان همراه بودند.

آیا تصمیمی دارید که بیشتر در ژانر کودک کار کنید؟

اگر فیلمنامه خوب باشد و حرفی برای گفتن داشته باشد، استانداردهای فیلمسازی در سطح کشورهای در حال توسعه رعایت شود، شاید باز هم در ژانر کودک بازی کنم.

به نظر شما سینمای کودک چقدر به ساخت فیلمهایی مثل «بازیوو» نیاز دارد که کودکان را به سینما بکشاند؟

همیشه ما این خلا را در سینمای کودک داشتیم و کارهایی که ساخته می شد برا ی من به عنوان  بزرگسال که نگاه میکردم، جالب نبود و میگفتم چرا باید کودک چنین فیلمی را ببیند؟ و هیچ گونه از اتفاق ها درست و جهانی در آن وجود نداشت. همین باعث می شد که کودکان جذب کارتونهای خارجی شوند.

خودتان نسخه نهایی فیلم را دیدید؟ چطور بود؟

بله من در اکران عمومی فیلم را دیدیم و خیلی واکنشهای خوبی در سینما از کودکان دریافت کردم.  تلفیقی در فیلم سینمایی «بازیوو» وجود دارد که توام با موزیکال بودن فیلم و شعرهای که خوانده میشود، برای کودکان لذتبخش است. برزو ارجمند و محمدرضا هدایتی هم بازیهای جذابی داشتند که مورد استقبال کودکان و نوجوانان قرار گرفت. فیلمنامه هم بسیار درست و صحیح به بچهها آموزش می داد و از نصیحت کردن پرهیز کرده بود. من خودم فیلم را دوست داشتم، با اینکه فکر میکردم کارخوبی میشود اما زمانی که  ریاکشنها را دریافت نکنی، نمیتوان نتیجه ای گرفت.

به نظر شما که سالها در تلویزیون کار کردید، صدا و سیما چقدر توانسته است  در تولید محتوا برای کودکان و نوجوانان موفق عمل کند؟

کارهایی که سالها پیش ساخته می شد با کارهایی که الان ساخته میشود اصلا قابل مقایسه نیست.

در سینما چطور؟ به نظر شما در سینما به حوزه کودک و نوجوان درست پرداخت شده است؟

فیلمهای سینمایی حوزه کودک را من خیلی دنبال نکردهام اما کارهای کودکی که می بینم یک زمانی با عروسک جواب میگرفت امروزه پاسخگوی نیاز کودک نیست. خواستههای خود ما نیز به عنوان فرد بزرگسال تغییر کرده است. امروزه مدیاهای زیادی در اطراف ما قرار دارد که میتوانیم از جهان با خبر شویم. بچههای الان خیلی باهوش هستند و خیلی چیزها را  میبینند. در دوران ما  «مدرسه موشها»، « بازم مدرسهام دیر شد» و برنامههایی که در آن زمان ساخته می شد در دوران خود جذاب بود، اما در چه دورانی؟  دورانی که ما چیزی برای دیدن نداشتیم به جز شبکه یک و دو سیما. اما الان بچهها خیلی در جهان متفاوتی زندگی میکنند و دید گستردهتری دارند که باید متناسب با آن فیلم و سریال ساخت.

انتهای پیام/