نمایش «توران دخت» نوشته‌ی برتولت برشت یک اثر کمدی است که در گروه تئاتر اجتماعی- سیاسی جای می‌گیرد و در آن به نقد ساختارهای قدرت در امپراتوری چین می‌پردازد. همچون آثار دیگر برشت این اثر هم نگاهی نقادانه و آگاهی بخش به جامعه دارد، چرا که برشت معتقد بود که ضرورت اجرای تئاتر ایجاد آگاهی است.

این ‌نمایش حاصل کارگاه ایده تا اجرای موسسه‌ی بین‌المللی فانوس هنر پارس با هدایت و کارگردانی نسیم ادبی و ندا شاهرخی است  ومانند تمام آثار برشت موسیقی و آواز جایگاه ویژه‌ای در آن دارد که در اجرای این نمایش‌نامه سعی شده است با آهنگسازی کاوه عیدی به این بخش به خوبی پرداخته شود. در این نمایش نیز مانند بیشتر آثار برشت به موسیقی و آواز جایگاه مهمی اختصاص داده شده است.

نمایش «توراندخت» حاصل کارگاه ایده تا اجرای موسسه بین‌المللی فانوس هنر پارس است و بیشتر بازیگران آن اولین حضور خود را روی صحنه تجربه می‌کنند. به بهانه اجرای این نمایش که تا ۷ مرداد در پردیس سپند روی صحنه است، نسیم ادبی کارگردان این اثر نمایشی گفت و گویی را با روزنامه صبا انجام داده اند و از تجربه کار در این نمایش گفته اند.

نسیم ادبی بازیگر و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون، متولد ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ در تهران، دانش آموخته رشته نمایش با گرایش بازیگری از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز است. او بیش از هفتاد اجرای موفق در صحنه تئاتر داشته و جوایز بسیاری دریافت کرده است. در کارنامه هنری وی می توان به فیلم های پر مخاطب «خوب بد جلف»، «چهارشنبه»، «آشفته گی»، «دوران عاشقی»، «لرد»، «مهمانخانه ماه نو»، «خانه دختر»، «پسرکشی»، مجموعه های تلویزیونی «حلقه سبز»، «دیوار به دیوار»، «عقیق» و «برادرجان»، «سرزده» و همچنین سریال های شبکه خانگی «شهرزاد» و «گلشیفته» اشاره کرد.

خانم ادبی از دلایل انتخابتان برای این متن نمایش و کارگردانی آن و کار با هنرجویان و بازیگرانی که تجربه اول یا دوم بازیگری شان روی صحنه است  بگویید.

در کارگاه‌های ایده تا اجرا معمولا به سمت نمایشنامه‌هایی می‌روند که ساده‌تر و راحت‌تر باشند و دلیلش این است که بازیگران هنوز تبحر و تجربه کمتری دارند و بازیگران ما نیز به غیر از یکی دو نفر اولین باری بود که روی صحنه حاضر می‌شدند، اما من و ندا شاهرخی همیشه به سمت کارهای سخت‌تر می‌رویم و سعی می‌کنیم بازیگران را به چالش بیشتری بکشیم.

نمایش ما تماشاچی حرفه‌ای دارد پس باید حرفی هم برای گفتن داشته باشد. این متنی جهان شمول است و اگرچه سال‌ها پیش نوشته شده ولی موضوع آن کاملا به‌روز است، ما نیز این متن را با وجود سختی‌های زیادش انتخاب کردیم که البته اجرای آن به طور کامل حدود سه ساعت زمان می‌برد و ما متن را کوتاه کرده ایم و به ۷۰ دقیقه رساندیم و شیوه ای را اجرا کردیم که بتواند برای مخاطب جذاب باشد.

نمایش «توران دخت» به دلیل متن نیاز به اجرای دکور و طراحی لباس خاص داشت ایده تا اجرای آن چه روندی داشت؟آیا باعث شد از متن دور شوید؟

ما سعی کردیم حتی از این جنبه نیز به متن وفادار باشیم. پلاستیکی بودن و آن حالت بادکنکی و قابل تخریب در صحنه و لباس‌ها که نمودی از جامعه امروز است همان چیزی است که در متن نمایشنامه نیز وجود دارد و همین طور در این مورد به هویت از ایده تا اجرا بودن کار نیز وفادار بوده‌ایم، باید بگویم طراحی صحنه و لباس کار خود من و شاهرخی بود که در اجرای آن از کمک بازیگران نمایش نیز بهره بردیم

خانم ادبی از همکاری  و سختی با هنرجویان خودتان بگویید و اینکه چقدر طول کشید هنرجویان برای نمایش «توران دخت» که پر پرسوناژ هم بود آماده شوند؟

 شخصا معتقدم که همین بچه‌ها آینده سینما و تئاتر را رقم می‌زنند و دوست دارم همانطور که خودم کار حرفه‌ای را از تئاتر شروع کرده ام و فرصت‌هایم را در صحنه‌های تئاتر یافته‌ام برای این جوانان نیز فرصت و بستری برای دیده شدن و راه یافتن به دنیای حرفه‌ای فراهم شود، به همین دلیل است که آنها را با نمایشنامه‌ای سخت و پرچالش روانه صحنه کرده ایم و برای رسیدن به نتیجه مطلوب طی هفت ماه روی تک‌ به‌ تک توانایی‌های بچه‌ها کار کردیم، جلسه‌های تحلیل متن داشتیم و حتی برایشان معلم آواز گرفتیم تا بتوانند از عهده کار سخت حرکت و آواز به طور همزمان بربیایند.

بچه‌های ما تمامیت خود را روی صحنه گذاشتند و همکاری شرافتمندانه‌ای با یکدیگر داشتند، آنها تیم موفق و همراهی هستند و امیدوارم مردم به این سالن بیایند و اجرای این بچه‌ها را ببینند و به همان اندازه‌ای که خودمان نمایش «توراندخت» را دوست داریم مردم هم دوستش داشته باشند.

انتهای پیام/