سیروس همتی، یکی از بازیگران فیلم سینمایی «انفرادی» است و به بهانه حضورش در این فیم با روزنامه صبا به گفت‌و‌گو پرداخته است و از تجربه حضور در این اثر سینمایی و سختی کار بازیگر به هنگام ایفای نقش‌های کوتاه صحبت کرده است.

آقای همتی! در «انفرادی» نقش شما کوتاه اما متفاوت است. این نقش برای شما چه فاکتورهایی داشت که نظرتان را برای کار جلب کرد؟

من در فیلم انفرادی نقش یک انقلابی تندرو را بازی می‌کنم که تحت تاثیر مرادهای خویش و بدون هیچ گونه تعقلی، از حرف‌های دیگران تاثیر می پذیرد و به آن‌ها واکنش نشان می دهد و خودش را درگیر می‌کند. باید بگویم که در کل هر نقشی که تلورانس کارنامه کاری من را بالا و پایین کند برایم قابل وثوق است. دوست دارم کیسه هنری‌ام پربار باشد و نقش‌های مختلف را در ژانر و گونه‌های گوناگون تجربه کنم.

«انفرادی» فیلمی کمدی است، اما به مسائل روز سیاسی و اقتصادی کشور نیز گریز می‌زند. مسائلی که فیلم پیش می‌کشد تا چه اندازه دغدغه شخصی شما هم بود؟

من به خاطر دارم که زمان تولید «انفرادی»، کشور جیبوتی راجع به مواضع و عملکرد سیاسی کشور ما انتقاداتی کرده بود. در آن زمان این بحث مطرح شده بود که یک کشور بسیار کوچک چرا درباره عملکرد ما نظر می‌دهد و یادم است که مردم می‌گفتند همین مانده بود که جیبوتی هم درباره ما نظر دهد. از آن جایی که در سکانسی از فیلم ما به این مسئله نیز اشاره می‌شد حضور در «انفرادی» برایم جذاب شده بود. ضمن این که این اثر به مسائل سیاسی و اقتصادی کشور گریز می زند و موضوعاتی مهم را مطرح می‌کرد.

بعد از فیلم «کارگر ساده نیازمندیم» ،«انفرادی» دومین همکاری شما با ابراهیم عامریان به حساب می‌آید، اما پیشتر با مسعود اطیابی همکاری نداشتید. حضورتان در این اثر چگونه اتفاق افتاد و نام تهیه‌کننده و کارگردان اثر در ایجاد جاذبه برای شما نسبت به حضور در فیلم چه اندازه تاثیرگذار بود؟

من قبل از «انفرادی» با ابراهیم عامریان در فیلم «کارگر ساده نیازمندیم» همکاری داشتم. با مسعود اطیابی هم در سفر اعزامی هنرمندان به لبنان آشنا شده بودم و آرامش مسعود اطیابی را کمتر کارگردانی دیده بودم.  باید بگویم کار کردن با ابراهیم عامریان همواره برای من بسیار شیرین و لذت‌بخش است. عامریان بسیار حرفه‌ای، خوش‌برخورد و خوش‌حساب است که خیال بازیگر را از بابت کار با او راحت می‌کند. این تهیه‌کننده از آن دسته از افرادی است که هر زمان برای کار با من تماس بگیرد دعوتش را اجابت می‌کنم.

پرداخت شخصیت در نقش‌های کوتاه برای بازیگر می‌تواند کار سختی باشد. شما این موضوع را چگونه مدیریت می‌کردید و تعاملتان با دیگر بازیگران اثر چگونه بود؟

در این فیلم تنها رضا عطاران، مهدی هاشمی و احمد مهرانفر نقش‌های طولانی دارند و همه بازیگران دیگر تنها در چند سکانس این فیلم مقابل دوربین می‌روند. باید بگویم یکی از جذابیت‌های حضور در این فیلم برای من همکاری با دیگر بازیگران این اثر بود که از سه نسل مختلف بازیگری می‌آمدند. من در کنار آن‌ها بسیار آموختم و تجربه‌های بی‌بدیل و همکاری جذابی برایم رقم خورد. ضمن این که به نظر من ایفای نقش‌های کوتاه برای بازیگر چالش بیشتری به نسبت نقش‌های بلندتر دارد. در نقش‌های بلند به اندازه طول یک فیلم زمان وجود دارد تا بازیگر کار خودش را نشان دهد. در حالی که در نقش‌های کوتاه این میزان به چند سکانس کاهش پیدا می کند و بازیگر موظف است در همان مدت کوتاه شخصیت‌پردازی کاراکتر را به نمایش بگذارد.

یکی از چالش‌های حضور در کارهای کمدی مسئله خنداندن مخاطب است. یعنی ممکن است به نظر برسد که در یک سکانس و نگام ادای یک دیالوگ مخاطب باید بخندد، اما هنگام پخش کار این اتفاق نیفتد، چنین جریانی می‌تواند برای بازیگر اضطراب آور باشد. شما از بابت این موضوع نگرانی نداشتید؟

از آن‌جایی که من نمایشنامه‌نویس هستم به این مسئله باور دارم که اگر فیلمنامه را به بازیگر دهید و در همان هنگام خوانش متن بازیگر یا در کل خواننده متن خنده‌اش بگیرد، آن دیالوگ به هنگام اجرا نیز کار می‌کند و مخاطب از تماشایش لذت می‌برد. باور دارم ملاحت و طنازی دیالوگ‌ها در همان متن کار نیز تجلی می‌یابند.

انتهای پیام/