شاهد احمد لو، بازیگری است که به واسطه بازی در فیلم‌های مسعود کیمیایی در عرصه سینما ظهور کرد. او در ادامه با ساخت فیلم‌های کوتاه توانست به عنوان یک کارگردان جوان و آتیه دار در ایران مطرح شود و روزنامه صبا درباره بازی در سریال «آتش سرد» با وی گفتگویی داشته است.

درباره نقش و همکاری تان در سریال «آتش سرد»توضیح بدید

«آتش سرد» یک ملو درام اجتماعی خانوادگی با پس زمینه های اخلاقی_ انسانی به کارگردانی رضا ابوفاضلی و تهیه کنندگی آقای علی مهام است  که من هم ایفا گر یکی از نقش های اصلی این کار هستم. کاراکتری به نام پویا که در واقع یکی از قطب های داستانی و شخصیتی این مجموعه است که در پیشبرد و روند داستان تنش های بسیاری رو ایجاد میکنه.

 پویا کاراکترش به چه شکلی هست چه خصوصیتی دارد؟

در ابتدا که فیلم نامه را خواندم با یک کاراکتر بسیار پخته و تاثیر گذار در روند داستان و شخصیت روبه رو شدم. کاراکتری که این پتانسیل در او وجود داشت که تبدیل به یک نقش متفاوت و دور از کلیشه شود. از طرفی علاقه و انگیزه من برای ارائه ی بهتری از این نقش که البته به کمک رضا ابوفاضلی که رابطه ی بسیار خوبی داشتیم و همچنین بازیگران خوب و پیشکسوت این سریال از جمله عبدالرضا اکبری که در واقع نقش تودرتویی با یکدیگر داریم بسیار در روند شکل گیری این شخصیت موثر بودند.

چه قدر توانستید در این سریال نسبت به نقش‌های قبلی خود متفاوت ظاهر شوید؟

شاهد احمدلو در قامت یک بازیگر گزیده کار و کم کار است اما سعی می‌کند کارهایی را انجام بدهد که فقط صرف ایفای یک نقش نباشد، بلکه حداقل میدان تجربیات تازه تری را برای خود انتخاب کند. خدارا شکر اینجا توانستم با تجربیاتی که داشتم و با همه معیارهایی که در این کار در اختیارم بود یک چهره متفاوت‌تری از آنچه تاکنون بوده ام را در زمینه کاری خودم ایفا کنم.

به نظرتان این سریال در مقابل سریال های نمایش خانگی دیده خواهد شد؟

در هر صورت تلویزیون رسانه ای است که در کشور ما دیده می شود. نه تنها در کشور ما که در همه‌ی کشورها این طور است. حالا ممکن است که به خاطر هجوم پلتفرم‌های جدید و شبکه‌های ماهواره‌ای ریزش مخاطب وجود داشته باشد اما باز هم مخاطب خودش را دارد و چه بهتر که مجموعه ای باشد که مخاطب های خاموش تلویزیون  را هم به خودش معطوف کند.  در هر صورت مدیوم تلویزیون را نمی توان با با پلتفرم ها مقایسه کرد همان طور که پلتفرم هارا نمی توان با آثار تلویزیونی مقایسه کرد.

برای نمونه سریال‌های بزرگی همچون «مختارنامه» یا «سلمان فارسی» که بیگ پروداکشن هستند فقط تلویزیون ما توانسته است چنین آثار عظیمی بسازد و این کاری است که پلتفرم‌ها نمی توانند هزینه کنند و انجام بدهند. تلویزیون مخاطب خودش را دارد و سینما و تئاتر مخاطب خودش را. درواقع هر عرصه ای مخاطبان مخصوص به خودش رو دارد و اگر قرار باشه دیده شود دیده می‌شود.

سید مهدی فخر نبی

انتهای پیام/