«دوزیست» در روزهای نخستین اکران کولاک کرد و فروش چندمیلیاردی داشت. بی‌گمان این اثر برزو نیک‌نژاد به تهیه‌کنندگی سعید خانی، شوکی بزرگ برای زندگی به پیکر کرونا زده سینمای ایران پس از دو سال رکود ناخواسته وارد کرد. مطابق صحبت‌هایی که بازیگران و عوامل این فیلم داشتیم، فروش خوب و شایان توجه «دوزیست» چندان هم دور از ذهن آن‌ها نبود و با وجود این‌که ساخته جدید برزو نیک‌نژاد موتیفی اجتماعی دارد و ملودرامی تلخ محسوب می‌شود اما به نظر در تولید این فیلم گوشه نگاهی هم به جذب مخاطب شده است و آمار فروش فیلم در نخستین هفته اکرانش گواه این مدعسات. حالا سینمای ایران با اثری جان گر فته که می‌توان آن را در سینمای عامه‌پسند گنجاند و فارغ از نقدهایی که پس از تولید و اکران هر فیلمی خواه موفق و پرفروش، خواه شکست‌خورده و پرایراد، به آن اثر وارد می‌شود، از نگاه اقبال عمومی آن را تحسین کرد. بازی گرفتن از ستاره‌هایی مانند جواد عزتی که پیوسته از تیپ کمدی خود فاصله گرفت، همینطور پژمان جمشیدی که او هم سرنوشتی مشابه عزتی داشت، به انضمام مانی حقیقی و ستاره پسیانی که هردو بازیگرانی نام‌آشنا محسوب می‌شوند، همینطور سعید پورصمیمی که تجربه چند دهه بازیگری‌اش را در دوزیست جاری کرد، دست نیک‌نژاد را حسابی بازگذاشته بود اما قطعه‌ای که این پازل را تکمیل می‌کرد، بازیگری به نام «الهام اخوان» بود که در کنار این تیم حرفه‌ای نخستین کار سینمایی‌اش را (در حوزه بازیگری) تجربه می‌کرد. اخوان یک‌باره و پس‌افکند سال‌ها از پشت صحنه بیرون آمد و به تیم بازیگری «دوزیست» پیوست. بازی گرفتن از او کنار این همه ستاره و نقشی محوری که داشت خود ریسک بزرگی بود که نیک نژاد آن را به جان خرید. «دوزیست» اتفاق بزرگی برای نیک‌نژاد محسوب می‌شود. سعید خانی، تهیه‌کنندگی این فیلم را بر عهده داشت و او تا امروز پاسخ بسیار خوبی از گیشه‌ها گرفته. «دوزیست» در آغازین روز اکرانش با جذب ۱۱ هزار تماشاگر در سینماهای سراسر کشور، پیشاهنگ فروش فیلم در این روز شد. نظر به بازخوردهای خوبی که از «دوزیست» گرفته می‌شود، تولید جدید موسسه تهیه و تولید فیلم «خانه فیلم» می‌تواند به بازگشت سرمایه و همچنین موفقیت چشمگیر این فیلم بسیار خوشبین باشد. هرچند سینمای ایران با نگاه به ذائقه مخاطب، سالیانی است که تهیه‌کنندگان را به سمت تولید آثار کمدی سوق می‌دهد اما کارهایی از جنس «دوزیست» با بهره‌گیری از تیم بازیگری پرستاره و استفاده از عنصر شهرت، استثناهای خوبی به نظر می‌رسند. زمانی که تماشاگر زندگی و شخصیت‌های پیرامون خود را روی پرده نقره‌ای می‌بیند، ناخواسته ارتباط عمیقی با فیلم برقرار می‌کند و حس هم‌ذات پنداری به طرزی عجیب در ناخودآگاه او فعال می‌شود. گذشته از این، نگارش فیلمنامه «دوزیست» که دست بر قضا، نیک‌نژاد خود در مقام نویسنده هم آن را به رشته تحریر درآورده، به نظر شبیه به داستانی بلند (شخصیت‌های متعدد در بازه زمانی و مکانی محدود) است. داستانی که شروع و گسترش آن تفاوت چشمگیری با پایان‌بندی‌اش دارد و شاید این هم دلیل دیگری بر موفقیت فیلم نیک‌نژاد تا امروز بوده است. به مناسبت فروش چشمگیر «دوزیست»  و نخستین نقش‌آفرینی الهام اخوان در سینمای ایران روزنامه صبا با وی هم صحبت شد که خواندن نظرات این بازیگر جوان، خالی از لطف نیست. برای آن‌که از حال و هوای این روزهای بازیگر نقش «مریم» در فیلم «دوزیست» بیشتر بدانید، با من و الهام اخوان همراه شوید.

پس از سال‌ها حضور در عرصه تئاتر، همچنین حضور در سینما با عناوینی مثل منشی‌صحنه و نویسنده، با «دوزیست» وارد عالم بازیگری سینما شدید. این تجربه برای الهام اخوان چطور بود؟  

بدون شک «دوزیست» فقط اولین تجربه کاری من نبود، بلکه بهترین تجربه حرفه‌ای‌ام تا این لحظه محسوب می‌شود. پیش از دوزیست بی‌گمان خمیرمایه غیرحرفه‌ای داشتم و به یقین این فیلم روی پیشینه حرفه‌ای یک بازیگر تاثیرگذار است. پیش از این مثلاً اگر یک دیالوگ را نمی‌گفتم خیلی ذهن درگیر نمی‌شد اما حالا همه چیز فرق می‌کند. دوزیست واقعا تجربه‌ای بزرگ با کمک برزو نیک‌نژاد برای من بود. خب پیش از این کارهایی مانند حضور در سریال «با خانمان» را تجربه کرده بودیم که تا دلتان بخواهد درباره آن‌ها صحب کرده‌ام.

از آنجا که پیش از این سال‌ها حضور در پشت صحنه آثار متعددی را تجربه کردید، به نظر شما میزانسن‌ها و موقعیت فیلم «دوزیست» کمی بسته و محدود به چندفضای خاص نیست؟

 آقای نیک‌نژاد دانسته و سنجیده از این گستره برای تشریح کارش بهره گرفت. این فضاسازی، غیرمستقیم به ساختار جامعه ایرانی امروز پهلو می‌زند. به پلان‌های لانگشات فیلم «دوزیست» توجه فرمایید، همینطور به روابط درهمی شخصیت‌های این فیلم با هم و پس از آن و به موازاتش، مرور داستان نشان می‌دهد که شخصیت‌ها در آن فضا، با روابط غیرقابل توصیف به اتفاقی فاجعه‌بار می‌رسند.

بازی مقابل جواد عزتی که هنرپیشه‌ای قابل و چندوجهی است چطور بود و چقر به شما کمک کرد؟

در واقع بازی مقابل جواد عزتی یکی از بهترین و شیرین‌ترین خاطرات من از کار در فیلم «دوزیست» است. او بازیگری بزرگ است که اتفاقاً پاسکاری نقش را فوق‌العاده خود بلد است. شمار هرگز نمی‌بینید آقای عزتی جلوتر از بازیگر مقابل خود حرکت کند. خودش هم همواره تاکید داشت باید بدانیم کجا به یکدیگر پاس گل بدهیم. بازیگری مقابل او یکی از جذابیت‌های نقش مریم برای من بود و حضور جواد عزتی به کل مجموعه کمک شایانی کرد.

دوست ندارم از مقایسه کلیشه‌ای بازیگران تئاتر و سینما بپرسم ولی به نظر می‌رسد بازیگری تئاتر اینجا و در این فیلم خاص کمک‌های زیادی به شما کرده، با من موافقید؟

باران کوثری جمله معروفی دارد که می‌گوید فرق بازیگر خوب و بازیگر معمولی تنها چند میلیمتر است! برای بازیگر شدن، نه بازیگر مطرح و موفق، بلکه فقط برای اینکه به بازیگر تبدیل شویم نیاز به کمی خودباوری یا به بیان عامی‌تر نیاز به کمی رو داریم تا بازیگری معمولی شویم اما بازیگر خوب دقیقاً می‌داند از چنین امکانی کی و کجا بهره ببرد. می‌خواهم بگویم در تئاتر یاد می‌گیریم چطور از هوش لحظه‌ای خود استفاده کنیم. بازیگر تئاتر با مولفه‌های متعدد و خاصی روبرست چون آنجا بداهه‌گویی هم بیشتر دیده می‌شود، از این حیث کاری متفاوت دارد. من اصلا ً نمی‌گویم بازیگری در تئاتر از نقش‌آفرینی در سینما راحت‌تر است بلکه بسته به موقعیت ممکن است حتی گاه کار یک هنرپیشه سینما سخت‌تر هم باشد. می‌خواهم تاکید کنم بازیگر موفق، در واقع همان بازیگری است که از هوش و نگاهش، از ظرفیت‌هایش درلحظه بهره می‌برد. این توانایی همه‌جا مصداق دارد. حتی ژانر کمدی که بسیار خاص است و ویژگی‌های خودش را دارد و در سینما و تلویزیون و نمایش خانگی ایران هم جایگاه خاص خود را دارد.

«دوزیست» در روزهای ابتدایی اکرانش، فروش شایان توجهی داشت.  فکرش را می‌کردید چنین اتفاقی بیفتد؟

اصلاً شک نداشتم! مطمئن بودم این اتفاق برای «دوزیست» خواهد افتاد. با گذشت دوسال از شیوع پاندمی کرونا، من فکر نمی‌کنم هیچوقت دیگر بشود چنین ست خوشگلی کنار هم چید! جواد عزتی، پژمان جمشیدی، هادی حجازی‌فر، سعید پورصمیمی، ستاره پسیانی، مانی حقیقی و مجید نوروزی، کست بی‌نظیر و به قول خودمان خوشگلی را تشکیل می‌دادند که گردآوردن مشابه آن واقعا دشوار است. این مجموعه استثنایی بود.

کدام سکانس از «دوزیست» را بیشتر دوست دارید؟

بخشی که من بیشتر دوست دارم در واقع پلانی از فیلم است. آنجا که عطا (جواد عزتی) با کمک آزاده (ستاره پسیانی در نقش دخترخاله مریم) متوجه موضوعی درباره مریم می‌شود و به مجید نوروزی (در نقش دوست مریم) زنگ می‌زند و او وارد صحنه می‌شود، مریم به اتاقش می‌رود و … پلانی بود که واقعا من را خیلی تحت تاثیر قرار داد.

شما در ۳۴ سالگی وارد عرصه بازیگری شدید. فکر نمی‌کنید حضور در سینما را کمی دیر شروع کردید ؟

بله از یک منظر خیلی هم دیر شروع کردم. حق با شماست ولی من دوازده – سیزده سال کار پشت صحنه انجام می‌دادم. به عبارت بهتر بازیگری همای سعادتی است که مشخص نیست کی و کجا روی دوش انسان می‌نشیند. برخی در ۴۰ سالگی و برخی هم ۲۵ سالگی وارد عرصه سینما می‌شوند. درست است در ۳۴ سالگی کمی دیر وارد عرصه بازیگری شدم اما امیدوارم که از موقعیت‌هایی که پیش می‌آید درست استفاده کنم و انتخاب‌های درستی هم در این حرفه داشته باشم. بازیگری در هر سنی ویژگی‌های خود را دارد و برخی هم در کودکی وارد این عرصه می‌شوند و من وقتی به آن فکر می‌کنم، می‌بینم چقدر خطرناک است.

خطرناک؟! ممکن است کمی بیشتر درباره‌اش توضیح دهید؟

دقیقا. به نظر من بازیگری در کودکی خطرناک است. شما با مقوله‌ای روبرو هستید که یک‌باره شهرت را به شما هدیه می‌‌کند. من هم حالا در برهه عجیب و سختی از زندگی‌ام قرار گرفته‌‌ام و خب روی خیلی چیزها باید اساسی و حساب شده فکر کنم. کنار آمدن با شهرت واقعا کار آسانی نیست و می‌تواند خطرناک باشد.

جایی خواندم شما از طرفداران کریستوفر نولان هستید. کدامیک از کارهای نولان را بیشتر دوست دارید. همینطور از آثار ایرانی، کدام‌یک را بیش از همه می‌پسندید؟

درباره نولان که من همه کارهایش را دوست دارم و واقعا نمی‌‍توانم به اثری خاص از او اشاره کنم اما درباره سینمای ایران راستش من تا چهار پنج سال پیش می‌توانستم بلند بلند بگویم کدام فیلم و سریال را بیشتر از هم دوست دارم. ولی هرچه سن بالاتر می‌رود، هیجانات درونی بیشتر کنترل می‌شوند. ولی چون پرسیدید، می‌توانم به آثار آقای مهرجویی و به ویژه «مهمان مامان» را خیلی می‌پسندم، همینطور فیلم «اجاره‌نشین‌ها» هم از آن دسته کارهایی است که خیلی قابل توجه‌اند.

شما نویسنده هم هستید آیا همچنان به فیلمنامه نویسی ادامه می‌دهید؟

این بخشی از شخصیت سینمایی من است. گفتم سال‌ها پشت صحنه کار می‌کردم و همین به تکوین شخصیت من کمک کرد تا کارهای زیادی یاد بگیرم. نویسندگی هم یکی از کارهایی بود که انجام می‌دادم و البته که هنوز هم به آن می‌پردازم.

کمی هم درباره «آفتاب پرست» و نقشی که در آن بازی می‌کنید می‌فرمایید؟

 بله به نظر من مجموعه «آفتاب پرست» کمدی سرحال و روپایی است که با اقبال هم مواجه شده است. برزو نیک‌نژاد کارش را خیلی خوب بلد است و استقبال عموم از این مجموعه، ضمن اینکه جای خوشحالی دارد، مرهون نیک‌نژاد است. در آفتاب پرست من نقش «مرجان» را بازی می‌کنم. در واقع ست من و جمال و منوچ (شخصیت‌های مجموعه آفتاب‌پرست) خیلی نزدیک به شخصیت‌های جامعه امروز نوع نگرش آدم‌های آن است.

یاسر سماوات

انتهای پیام/