روزنامه صبا – دست خودشان نیست. به برخی نمی‌آید. به بعضی قیافه گرفتن نمی‌آید. به برخی اخم و لب ورچیدن نمی‌آید. به برخی دیگر هم غصه نمی‌آید. اما به او همه چیز می‌آمد، شادی، غصه، خنده، گریه، خشم! نومیدی… همه چیز غیر از مرگ! ۱۵ بهمن ۱۳۹۹ به یقین یکی از باورنکردنی‌ترین روزهای تاریخ فرهنگ، هنر و ورزش ایران است.

روزی که علی انصاریان را برای همیشه از این دنیا گرفت. مردی که برعکس همه هنرمندان سه بار متولد شد!

اما هزار بار هم که متولد شوی، همواره پسوند فانی بودن را یدک می‌کشی. فانی که در زبان ما به معنی غیرجاودان و میراست و در زبان انگلیسی معنی غیرجدی می‌دهد و شاید هم خیلی بی ارتباط به هم نباشند. به یقین بین شخصیت علی انصاریان بازیکن و انصاریان بازیگر، تفاوت‌های زیادی وجود داشت. مردی که پس از زندگی ناآرام و دراماتیکش در مستطیل سبز، شاید برای یافتن آرامشی که هرگز طعمش را نچشیده بود پرده نقره‌‎ای را کنار زد تا شاید مامنی بیابد اما پس از سال‌ها خندادن تماشاگران فوتبال و بعد تماشاگران سیما و سینما، مرگ بود که خیلی زود به او لبخند زد.

شاید کمتر کسی از اهالی فوتبال و حتی سینما را بتوان پیدا کرد که داستان زندگی وزشی او را نشنیده باشد. انصاریان اما در پس دوربین مجموعه‌های تلویزیونی هم چند بار نقش خودش را یا نقش بازیکن فوتبالی شبیه به شخصیت خودش را بازی کرد. حضورش در مجموعه کیمیا و نقش متفاوتی که بازی کرد اما استعداد بالای او را برای ایفای نقش‌های متنوع نمایان ساخت.

«خانه اجاره‌ای» ، «محکومین» ، «زندگی از نو» ، «۸۷ متر» و «سرزده» سریال‌هایی بودند که طی سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۹ با بازی علی انصاریان ساخته شدند. البته او در حوزه فیلم‌های سینمایی بازیگر پرکارتری به نظر می‌رسید.

انصاریان در نخستین فیلم‌های سینمایی‌اش نیز نقش خودش را بازی کرد. فیلم‌های «پاداش سکوت» و «انتقال» که به ترتیب با کارگردانی مازیار میری  وعلیرضا بذرافشان تولید شدند، انصاریان را با همان نام خودش مقابل دوربین می‌دیدند. غیر از این دو فیلم او حدود ۳۰ فیلم دیگر هم بازی کرد که «بانک زده‌ها» کاری از جواد اردکانی و علی بکاییان و تهیه کنندگی علی روئین‌تن از آخرین آن‌ها بود. فیلمی که قرار است از امروز و در غیاب علی انصاریان فقید، اکرانش آغاز شود. نسرین مقانلو، قاسم زارع، میرطاهر مظلومی، بیژن بنفشه‌خواه، منوچهر زرگر، پارمیدا قریشی، مینا عبدی، مسعود محمودی، پروین ملکی و الناز عبدی بازیگرانی بودند که کنار انصاریان در این فیلم به ایفای نقش پرداختند. داستان فیلم «بانک زده‌ها» همان طور که از اسمش مشخص است درباره چند سارق بانک است. آنها یک سرقت کلان انجام داده اند و اکنون باید پولی را که به چنگ آورده اند تقسیم کنند اما یک مشکل بزرگ وجود دارد و آن هم این است که هیچ کدام به دیگری اعتماد ندارد. آنها را چاره را در این می بینند که از یک شخص قابل اعتماد کمک بگیرند.

از فیلم «بانک زده‌ها» به ویژه از ماجرای این فیلم، پیش از اکران چیز زیادی در دسترس نیست اما آنچه از عکس‌ها و داستان نصفه و نیمه فیلم نمایان است، بر کمدی‌بودن این فیلم تاکید می‌کند.

ژانری که بی‌گمان یکی از گونه‌های محبوب علی انصاریان محسوب می‌شد. او چه زمانی که بازیکن فوتبال بود و به عنوان مهمان راهی برنامه‌های تلویزیونی می‌شد، چه زمانی که خود نقش مجری را در برخی برنامه‌ها و مناسبت‌ها برعهده داشت و چه زمانی که به عنوان بازیگر در فیلم‌های سینمایی و مجموعه‌های تلویزیونی به ایفای نقش می‌پرداخت، همواره روحیه‌ای طنزطلب داشت. لبخند معروف انصاریان را دوستان، نزدیکان وحتی خبرنگارانی که با او آشنایی داشتند بارها توصیف کرده‌اند.

شاید هم این بخشی از تقدیر است که حتی زمانی که در جمع دوستان و آشنایان و حتی مردم عادی که همواره انصاریان خود را بخشی از آن‌ها می‌دانست، حضور هم ندارد، باعث لبخند آن‌ها می‌شود. هرچند این لبخند، با دیگر لبخندهایی که تماشاگران فیلم‌ها و نقش‌های انصاریان از او هدیه می‌گرفتند، تفاوت بسیار زیادی داشته باشد. بدون شک در ورای این لبخند بغضی فروخورده در پس از دست دادن بازیگری دوست داشتنی و هنرمندی محبوب قرار دارد.

 لبخند همواره بخشی از چهره و شخصیت علی انصاریان بود و شاید خود او هم دوست دارد هر زمان که هرجا از او حرفی به میان می‌آید، پس آن لبخند باشد، حتی لبخندی تلخ!

یاسر سماوات

انتهای پیام/