مرتضی پورحیدری طراح صحنه و دکور نمایش بزرگ میدانی «تنهاتر از مسیح» در گفتگو با روزنامه صبا و در توضیح روند ساخت یک صحنه سه‌سویه برای اجرای اثر در بوستان ولایت و چالش‌های پیش روی او با توجه به ساختار زمینی آن منطقه گفت: شاکله اصلی این صحنه در بوستان ولایت بود و شکل زمین‌ها تا حد زیادی شبیه آنچه بود که نیاز داشتیم. از آنجا که زمین‌ها ناهمواری داشت، صحنه اصلی روبرو تغییرات اساسی را پشت سر گذاشت و البته در دو صحنه کناری بیشتر اصلاح ساختاری ناهمواری زمین‌ها انجام گرفت. صحنه اصلی یک کوه بود که پستی داشت بنابراین ما تصمیم گرفتیم آن را به سه بخش تقسیم کنیم و سه تا صحنه روی آن ایجاد شود. با توجه به اینکه قرار بود در این صحنه، سه نمایش مختلف اجرا شود. در نهایت، ما صحنه اصلی را برای اجرا بردن سه نمایش مناسب‌سازی کردیم که بیشترین کاربرد را از لحاظ دکوری در «تنهاتر از مسیح» دارد.

او ادامه داد: بیشترین چالش در این بخش، شرایط جوی بود. ساخت تپه‌ای با ارتفاع زیاد زمان‌بر بود و مناسب نبودن شرایط جوی و وقوع باد و طوفان می‌توانست ابزارآلات و تجیهزات ماشینی همانند لودر را با مشکلاتی مواجه کند. ضمن آن که گاه در حین ساخت با مشکلاتی همچون عبور کابل برق از ناحیه مورد نظر برای ساخت صحنه برخورد می‌کردیم و رفع آن زمان می‌برد. از دیگر چالش‌های ما در حین ساخت صحنه سه‌سویه بود.

طراح صحنه سریال «مستوران» درباره همکاری با عباس رحمانی‌پور طراح نور اثر و تاثیر این همکاری بر ایجاد جلوه‌های بصری مناسب در «تنهاتر از مسیح» بیان کرد: عباس رحمانی‌پور طراح نور اثر در این زمینه تجربه‌های فراوانی دارد و آدم کاربلدی است برعکس من که نخستین تجربه من در این زمینه است. او درک خوبی از نور دارد و این درک مناسب در کنار تجربه به فضاسازی‌ها کمک شایانی کرد تا بتوانیم ارتباط خوبی با هم داشته باشیم و تاثیری که این فضاسازی‌ها باید روی مخاطبان داشته باشد، اتفاق بیفتد. دکور مورد استفاده در این اثر نسبت به دو نمایش دیگر چندان نیست برخلاف اینکه در این نوع آثار نورپردازی و تکنیک استفاده از نور بسیار مهم است چون تمام اتفاقات رخ داده روی صحنه در گروی طراحی نور است و زمانی که فضاسازی خوبی با نورپردازی به وجود نیاید، صحنه و دکور به درستی دیده نخواهد شد. گروه کارگردانی در کنار گروه صحنه و دکور قبل از طراحی هر بخشی با او مشورت می‌کردیم و طرح‌ها را در اختیار او قرار می‌دادیم تا در نهایت، به یک جمع بندی برای هر بخش برسیم. همه اینها منجر به آنچه شد که در نظر تماشاگران جلوه می‌کند و مورد پسند آنها قرار می‌گیرد.

این طراح لباس تجربه همکاری با علی اسماعیلی تهیه‌کننده و کارگردان اثر را اینگونه توصیف کرد: علی اسماعیلی در زمینه ساخت نمایش‌های میدانی ید طولایی و تجربه‌های فراوانی دارد. این ارتباط بین من و او به سرعت شکل گرفت با اینکه نقطه‌نظرهای او با من تفاوت آشکاری داشت. زمانی برای هم‌فکر شدن و هم‌مسیر شدن در این راه گذشت چون من برداشت متفاوتی از این نوع اجرا در سر داشتم. در ادامه، در نمایش «تنهاتر از مسیح» من متوجه نوع نگرش علی اسماعیلی به این نوع نمایش‌ها شدم که منجر به هم‌سویی با نگرش‌های کارگردان اثر شد و آنچه که در چنته داشتم، سعی کردم به اثر اضافه کنم که با نوعی ساختارشکنی در اجرای طراحی صحنه و دکور نسبت به آثار قبلی علی اسماعیلی همراه بود. این موضوع بیشتر در نوع طراحی دکورها و حجم آنها صورت گرفت که طراحی خانه‌ای که حضرت مسلم ابن عقیل به آن پناه می‌برد، حاصل همین اتفاق است و در نوع و بافت دکور تغییراتی ایجاد کردم که با آثار پیشین او تفاوت‌هایی دارد.

او راجع به تفاوت طراحی صحنه و دکور در نمایش‌های میدانی با تئاتر صحنه‌ای عنوان کرد: در نمایش‌های میدانی یک فضای واقعگرایانه وجود دارد، طراحان باید مراقب باشند که طراحی‌ها و دکورها به این فضای واقعگرایانه نزدیک باشد به طوری که تماشاگران خاک و درخت را به معنای واقعی در این فضای باز می‌ببینند و حس می‌کنند. اینها تاثیر فراوانی در ساخت یک دکور برای نمایش میدانی دارد. باید حس واقعی بودن بدهید بدون اینکه دکور بودن دکورها به چشم بیاید. در تئاتر صحنه‌ای همه اجزای صحنه را طراح صحنه و دکور خلق می‌کند و بر مبنای قالب اثر و محتوایش می‌تواند حتی در فضایی خارج از واقع‌گرایی دست به طراحی بزند بدون اینکه ایرادی به این طراحی وارد شود. در حالی که در نمایشی میدانی این دکوری بودن صحنه در ذوق خواهد زد.

طراح صحنه فیلم سینمایی «لاک قرمز» درباره دلایل قبول طراحی صحنه یک نمایش میدانی گفت: طراحی صحنه و لباس شغل من است و برای من فرقی نمی‌کند به اثر عنوان مذهبی، غیرمذهبی، درام، جنگی یا تاریخی اطلاق شود. باید قبول کنم حرفه من این است و در صورتی که قالب و فضای یک نمایشنامه یا فیلمنامه مورد علاقه من باشد، در آن مشارکت خواهم داشت. در حال حاضر، تنها چالشی که این نوع همکاری‌ها دارد این است که با چه نهادی دارید همکاری می‌کنید و این قضیه ممکن است نگران‌کننده باشد وگرنه تا زمانی که قرار است در اثری مذهبی بدون جنبه‌های سیاسی همکاری داشته باشید، جای نگرانی نیست. من از تجربه حضور در «تنهاتر از مسیح» بسیار لذت بردم و فکر می‌کنم که دفعه بعد هم شاید به یک همکاری اینچنینی پاسخ مثبت بدهم.

مرتضی پورحیدری در انتها اظهار کرد: دغدغه من سینماست و به آن می‌اندیشم. در حال حاضر، مشغول استراحت هستم و منتظر هستم تا پیشنهاد درخوری داشته باشم که بتوانم دوباره به فعالیت بپردازم. همچنین فیلم سینمایی «بام بالا» را به کارگردانی سیدجمال سیدحاتمی در نوبت اکران فصل پاییز داریم.

فرزاد جمشیددانایی

انتهای پیام/