محمدحسین صادقی در گفتگو با روزنامه صبا:
نام اولیه انیمیشن «لوپتو»، «من و فرشته» بود
تهیهکننده انیمیشن سینمایی «لوپتو» میگوید، نام اولیه انیمیشن «لوپتو»، «من و فرشته» بود، البته از ابتدا میدانستیم که این، نام موقت است.
انیمیشن سینمایی «لوپتو» نخستین فیلم سینمایی مرکز انیمیشن سوره حوزه هنری است که پیشتر از این قرار بود در نوروز سال ۱۳۹۹ اکران شود، اما به دلیل شیوع بیماری کرونا پخش آن با یک وقفه طولانی روبرو شد. سرانجام پس از نزدیک به دو سال، «لوپتو» در صف اکران سینماهای سراسر کشور قرار گرفتهاست. به همین بهانه به سراغ گروه سازنده این اثر که حاصل تیمی جوان در شهرکرمان هستند، رفتیم تا درباره این اثر سینمایی گفتگو کنیم.
محمدحسین صادقی، تهیهکننده انیمیشن سینمایی «لوپتو» در گفتوگو با روزنامه صبا، از چگونگی شکلگیری گروه و استودیوی انیمیشن سازی «فراسوی ابعاد» در کرمان گفت: این مجموعه از اوایل دهه ۸۰ فعالیت خود را در حوزه انیمیشن شروع کرد. ایده و رویای اصلی این تیم ساخت فیلم سینمایی برای مخاطبان کودک و نوجوان بود که علاوه بر خلق یک اثر جذاب و سرگرمکننده به مسائل تربیتی نیز بپردازد و محتواهای مناسبی برای کودکان و نوجوانان تولید کند. در طول این سالها تلاش کردیم تا این رویا به تحقق بپیوندد ولی موانع و مشکلات متعدد و عدم وجود زیرساختها و امکانات کافی مانع از این میشد که بتوانیم تولید یک انیمیشن سینمایی را شروع کنیم. سرانجام پس از سالها فعالیت و ساخت کارکوتاه و سریال برای تلویزیون و انجام کارهای نیمه بلند و همکاری در پروژههای سایر استودیوهای انیمیشن سازی ایران، در سال ۱۳۹۴ با نظر هیئت مدیره موسسه، تصمیصم بر این شد که پروژه بعدی، تولید یک انیمیشن سینمایی باشد.
صادقی، چگونگی رسیدن به ایده انیمیشن «لوپتو» را اینگونه تشریح کرد: نیمه دوم سال ۱۳۹۴ مشغول به بررسی و مطالعه طرحهای انیمیشنی ثبت شده در خانه سینما، بانک فیلمنامه و مطالعه رمانهای کودک و نوجوان در انتشارات مختلف من جمله انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شدیم. از طرفی خودمان هم برای دریافت طرح و ایدههای جدید فراخوان دادیم که حدود ۶۰ طرح به دست ما رسید. پس از بررسی آنها، در زمستان ۱۳۹۴ طرح انیمیشن «لوپتو» که توسط عباس عسگری کارگردان این انیمیشن مطرح شده بود به عنوان بهترین طرح پیشنهادی انتخاب شد و تصمیم گرفتیم تا این طرح را به داستان و داستان را به فیلمنامه تبدیل کنیم. نام اولیه این اثر «من و فرشته» بود، البته از همان ابتدا هم میدانستیم که این، یک نام موقت است. اسامی متعددی پیشنهاد شد و در نهایت به «لوپتو» رسیدیم.
وی افزود: فیلمنامه این اثر را یک تیم چهار نفره شامل؛ آقایان عباس عسگری، فرهاد امینزاده، فرشاد امینزاده در کنار هم بهصورت گروهی و تیمی نوشتیم. از مرداد ۱۳۹۵ تولید انیمیشن «لوپتو» را در مرکز انیمیشن سوره حوزه هنری آغاز کردیم که حدود ۳۰ ماه به طول انجامید و اواسط سال ۱۳۹۸نیز تولید این انیمیشن سینمایی به پایان رسید.
تهیهکننده «لوپتو» با اشاره به این موضوع که این انیمیشن ویژگیهای خاصی نظیر تکیه بر بحث تولیدملی، بازیدرمانی و غرورملی دارد، علت پرداختن به چنین موضوعی را اینگونه بیان کرد: یکی از اصلیترین تمهای مد نظرمان برای مفاهیم اصلی که میخواستیم به مخاطب کودک منتقل کنیم، امید داشتن و امیدبخشی بود. امیدبخشی یک شاخصههایی دارد که یکی از مهمترین آنها بحث تولیدملی است. تلاش برای ساخت کالای داخلی، حمایت از تولیدملی و افتخارکردن به محصولاتی که تولید داخل هستند همچنین تلاش برای حل مشکلاتی که در مسیر تولید رخ میدهد، میتواند زنجیرهای بین مفهوم امیدبخشی و تولید باشد. از سویی برای به وجود آوردن تم طنز و کمدی شدن اثر، فضای آسایشگاه را انتخاب کردیم و بیمارانی را نمایش دادیم که با ساخت اسباببازی، روند درمان خود را طی میکنند.
صادقی، با اشاره به این نکته که تعدادی از منتقدان، نقطه قوت و جذابیت انیمیشن «لوپتو» را فیلمنامه این اثر میدانند، بیان کرد: موضوعی که در بسیاری از انیمیشنهای ایرانی معمولا نقطه ضعف محسوب میشود، فیلمنامه اثر است. البته بهطورکلی نه تنها در انیمیشن بلکه در سینمای ایران، فیلمنامه یکی از بزرگترین نقاط ضعف آثار است. در نتیجه ما با علم به این موضوع که میخواهیم فیلمنامهای بنویسیم که جذابیتهای لازم برای مخاطب کودک و نوجوان را داشته باشد، سعی کردیم تا ابتدا مطالعاتی در حوزه کودک و نوجوان انجام دهیم و سپس مشغول نگارش فیلمنامه شویم. همانطور که توضیح دادم فیلمنامه این انیمیشن بهصورت گروهی نوشته شد. این اولینبار بود که فیلمنامه را بهصورت تیمی مینوشتیم و در این مسیر تجربههای زیادی کسب کردیم که سعی خواهیم کرد در آثار بعدی از این تجربهها بیشتر استفاده کنیم. از نظر من اگر نقطه قوتی در این انیمیشن باشد، به جهت نگارش گروهی فیلمنامه آن است.
او با بیان این مطلب که در دهه اخیر شاهد رشد ساخت انیمیشنهای باکیفیت ایرانی نظیر «فیلشاه»، «شاهزاده روم» و «بنیامین» بودیم، درباره وضعیت انیمیشن در ایران اذعان داشت: روند انیمیشن در ایران را روندی رو به جلو میبینم، البته که انیمیشنسازی در ایران دچار مسائل متعدد و متفاوتی است. میزان سرمایهگذاری درانیمیشن به نسبت انتظاراتی که از آن میرود بسیار پایین است. تعداد استودیوهای انیمیشنسازی حرفهای که در ایران وجود دارد و بهطور منظم و سالیانه مشغول فعالیت و تولید هستند، کم است یعنی استودیوهای زیادی تشکیل میشود. اما به دلایل متعدد این استودیوها فعالیتشان پایدار نیست و تعطیل میشوند. در انیمیشن مثل بسیاری از حوزههای دیگر شاهد تمرکزگرایی هستیم؛ یعنی امکانات و شرایطی که برای استودیوهای پایتخت در نظرگرفته میشود، قابل مقایسه با سایر استودیوهای کشور نیست.
صادقی، در ادامه با تاکید بر اهمیت جوانگرایی در تولید انیمیشن بیان کرد: با وجود همه مشکلات انیمیشن در ایران، انیمیشنسازی در کشور ما رو به پیشرفت است و مهمترین دلیل این پیشرفت، حضور هنرمندان و تولیدکنندگان جوان در صنعت انیمیشنسازی است. در یک تیم انیمیشنسازی از کارگردان و تهیهکننده گرفته تا نیروی انسانی متخصصی که در بخشهای مختلف این صنعت مشغول به فعالیتاند، جوان و با انگیزه هستند که علاوه بر انگیزه تولید آثار جدید، هنوز جای زیادی برای پیشرفت دارند. ما در مسیر تولید انیمیشن سینمایی گامهای اولیه را برداشتهایم و راه طولانیای نیز در پیش داریم. به نظرم اگر کمکها، حمایتها و سرمایهگذاریها در این بخش صورت بگیرد و مشکلات مالی که استودیوهای انیمیشنسازی ایرانی با آن دست و پنجه نرم میکنند را پشت سر بگذاریم، شاهد تولید آثار درخشان و ماندگاری در این زمینه خواهیم بود.
وی با اشاره به این موضوع که در سالهای اخیر مخاطبان ایرانی به خصوص کودکان ارتباط خوبی با انیمیشنهای باکیفیت ایرانی برقرار کردهاند، گفت: در تازهترین محصول انیمیشنی، شاهد استقبال بالای مخاطبان از «پسر دلفینی» هستیم. امیدوارم با اکران انیمیشن سینمایی «لوپتو» که از چهارشنبه گذشته آغاز شده، شاهد حضور کودکان و نوجوانان به همراه خانوادههایشان در سینما باشیم. من معتقدم این انیمیشن سینمایی میتواند مخاطب جدیدی را به چرخه اکران سینما اضافه کند. در سینما همیشه یک مخاطب ثابت داریم که شاخصه انتخاب فیلم، مولفههایی نظیر کارگردان، بازیگر، ژانراثر و … است. کودکان، دانشآموزان و خانوادههایشان وقتی برای دیدن یک انیمیشن به سینما مراجعه میکنند و در سالنهای سینما این انیمیشن را میبینند، یک موتور محرک جدیدی به بدنه اکران و توزیع فیلم در ایران اضافه میشود. همچنین از آنجا که انیمیشن «لوپتو» یک فضای شاد و مفرح موزیکال دارد، برای بچهها خیلی جذاب است. در اکرانهای خصوصی «لوپتو» بازخوردهای خوبی از کودکان و والدینشان دریافت کردیم، خیلی امیدوارم که در اکران این انیمیشن اتفاقات خوب و جذابی رخ دهد.
وی در ادامه افزود: بسیاری بر این عقیده هستند که سطح انیمیشن ایرانی قابل رقابت با انیمیشنهای روز دنیاست. در سالهای اخیر گروههای جوان انیمیشنسازی در شهرهای مختلف نشان دادند که میتوانند انیمیشنی در سطح جهانی تولیدکنند. اما لازم است به این نکته توجه کنیم که انیمیشنهای سطح بالای دنیا عموما در آمریکا و استودیوهای بسیار بزرگ مثل دیزنی و دریمورکس با بودجههای سرسامآور بیش از ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون دلار در حال تولید هستند. اگر این پروژهها را کنار بگذاریم و آثار دیگر جهان را بررسی کنیم، فکر میکنم با توجه به میزان سرمایهگذاری که در این حوزه داریم و تلاشی که بچههای با استعداد ایرانی در تمام شهرهای کشور میکنند، سطح انیمیشن ایران، قابل قبول است.
این تهیه کننده، انیمیشن ایرانی را قابل رقابت در سطح جهان دانست و گفت: ما توانایی رقابت کیفی با انیمیشن دنیا را داریم. چرا که سطح انیمیشن ایران بسیار از سطح منطقه خودمان بالاتر است و نسبت به آثاری که در کشورهای اروپایی تولید میشود، انیمیشنهای ایرانی توانایی رقابت با آنها را دارد. البته مسائل و مشکلات تولیدی را نباید نادیده گرفت و باید مدنظر داشت که عموما استودیوهای انیمیشنسازی را مولف اثر میدانند. اگر بخواهیم رقابت خوب و تنگاتنگی با انیمیشنهای روز دنیا داشته باشیم، باید استودیوهای ساخت انیمیشن را تجهیز کنیم تا بتوانیم سطح انیمیشن ایران را روز بهروز به سطح انیمیشنهای درجه یک دنیا نزدیک کنیم.
صادقی، اصلیترین مشکل و معضل صنعت انیمیشن ایران را نداشتن متولی در این بخش دانست و تصریح کرد: میتوانم به صراحت بگویم که در ایران صنعت انیمیشن متولی مشخصی ندارد. یعنی بخشهای مختلفی که باید در انیمیشن به آن رسیدگی شود را سازمان صداوسیما برعهده دارد، بخشهای دیگر را وزارت ارشاد و چندسالی است که به سبب این موضوع که انیمیشن به عنوان یک فعالیت دانشبنیان شناخته شدهاست، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری نیز حمایتهایی را از این بخش انجام میدهد، اما این اتفاقات منسجم و منظم و بهصورت یک حرکت واحد نیست. خلا وجود متولی اصلی که بتواند همه حوزههای انیمیشن را در بر بگیرد، استعدادها را شناسایی کند، از تولیدات آماتوری حمایت انجام دهد و نقشه راهی را برای هنر صنعت انیمیشن ایران ترسیم کند در ایران حس میشود.
وی ادامه داد: آثار سینمایی انیمیشن ایرانی با بهترین آثار روز دنیا مقایسه میشوند و این موضوع برای ما یک چالش بزرگ است. چرا که مجبوریم سطح خودمان را به یک سطح بالاتر ارتقا دهیم تا بتوانیم مخاطب سختگیر و سختپسندمان که ذائقهاش با بهترین آثار دنیا شکل گرفته را جذب کنیم و آثاری را تولید کنیم که به لحاظ کیفی و جذابیت بتواند این مخاطبان را جذب کند، اما مسئولین باید پاسخ دهند که آیا ما به همان میزان که از انیمیشن توقع داریم به همان میزان نیز از این هنر صنعت حمایت و برای آن سرمایه گذاری انجام دادهایم؟ آیا یک برنامهریزی دقیق و نقشه راه داریم؟ در جواب باید بگویم هرآنچه در انیمیشنهای ایرانی میبینید حاصل تلاش، همت و علاقه تولیدکنندهها به این گونه و مخاطبین کودک و نوجوان بودهاست.
صادقی، انیمیشن «لوپتو» را یک انیمیشن شاد و مفرح با زبان طنز و موزیکال دانست و افزود: برای ساخت محتوایی شاد و سالم و مفرح تمام تلاشمان را کردیم و امیدواریم تا خانوادهها نیز با خیال راحت فرزندان خود را برای تماشای این اثر به سینماها بیاورند. چرا که در تولید انیمیشنهای داخلی سعی میشود تا حساسیتهای لازم را روی محتوای اثر در نظر بگیرند و علاوه بر سرگرم بودن، آموزنده هم باشند. انتظار داریم تا خانوادههای ایرانی با استقبال از انیمیشنهای ایرانی انگیزه تولیدکنندگان را برای ساخت انیمیشنهای ایرانی بالا ببرند.
تهیهکننده انیمیشن سینمایی «لوپتو» در پایان با اشاره به وقفه طولانی در اکران این انیمیشن گفت: ما در زمستان ۱۳۹۸ در حال برنامهریزی برای اکران این انیمیشن در نوروز ۱۳۹۹ بودیم، ولی به دلیل شیوع ویروس کرونا، اکران این اثر با یک وقفه طولانی روبرو شد. اما به هر حال به همت پخش سازمان سینمایی سوره و با حمایت مسئولین حوزه سینمای کودک ، این انیمیشن وارد چرخه اکران شد، تا سینمای کودک جان تازهای بگیرد. واز تلویزیون و وزارت ارشاد هم توقع حمایت داریم تا این انیمیشن تنها نماند و دیده شود.
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است