محمد خزاعی پنجمین رئیس سازمان سینمایی پس از جواد شمقدری، حجت‌اله ایوبی، محمدرضا حیدریان و حسین انتظامی است. اگر قبل از تغییر ساختار معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اواخر دهه هشتاد، معاونان سینمایی را پشت هم ردیف کنیم او سیزدهمین متولی سینمای ایران می‌شود. مهم‌تر از این اعداد، رویکرد او به عنوان مدیری است که قبل‌تر خود سینماگر و تهیه‌کننده سینما بوده است. خزاعی در مدت مدیریت خود بر سینمای ایران، بیش‌تر از ورودش به بخش نرم‌افزاری سینما، تلاش کرده تا بنا به تجربه و فعالیتش در سینما به زیرساخت‌های سینما توجه کند و جهت مرتفع ساختن مشکلات و کم‌داشت‌های سخت‌افزاری سینما دست به اقدام بزند.

اصلاحات ساختاری

متولی سینمای ایران در دوره مدیریتش تا کنون تلاش کرده است از درون و بیرون، دست به اصلاح ساختارهای کهنه بزند و رویکردی تازه را در این زمینه اتخاذ کند. آشنایی او با فضای سینما سبب شد تا اولویتش در این دوره رفع  محدودیت منابع و اعتبارات و گشایش و تخصیص‌های مالی جدید باشد. از نگاه خزاعی برخی آئین‌نامه‌ها‌ قدیمی بود و با نیازهای روز انطباق نداشت. یکی از آفت‌های مهم روند مدیریتی سینمای ایران که مربوط به یک سال و دو سال نبود و ریشه‌دار به نظر می‌رسید، روند صدور پروانه ساخت و نمایش بود که نیاز به «به روز رسانی» داشت که برای خزاعی یک دغدغه بوده است. از نگاه متولی سینمای ایران فیلم‌سوزی و انباشت فیلم در پشت صف اکران یعنی نابودی سرمایه مادی و معنوی، پس تلاش کرد به اشکال مختلف برای آن نقشه‌راه اجرایی بریزد.

تشکیل مجدد شورای عالی سینما پس از سال‌ها و بردن مطالبات سینما به عالی‌ترین سطح مدیریت کشور از جمله اقداماتی است که نشان از شناخت سینما به عنوان یک ابزار قدرتمند نزد متولیان سینمای کشور دارد.

 حمایت و تحقق عدالت

خزاعی در شرایطی به بهارستان رسید که هنوز سینما آسیب‌زده از کرونا بود. او تلاش کرد تا راهی را که در حمایت از سینماگران آغاز شده بود، در ابعاد مختلف به درستی ادامه دهد. خسارت‌هایی که کرونا برای سینمای ایران به بار آورد، یک شبه جبران نمی‌شد پس او تلاش کرد تا رفع مشکلات معیشتی خانواده سینما را از طریق حمایت‌های مقطعی صندوق حمایت از هنرمندان در برنامه خود قرار دهد.

آمار می‌گوید در دوره حضور او در بهارستان، بیش از ۱۸۰ سالن سینما در شهرهای مختلف کشور طی ۱۳ ماه ارتقاء یافته یا احداث شده‌اند. او به عنوان یک مدیر در میدان، به ۱۹ استان محروم و کم برخوردار سفر داشته و «تولید فیلم سینمایی در استان‌ها» را جدی‌تر از مدیران قبلی پیگیری کرده است، ضمن آن که برای تقویت ساختارهای آموزشی و تجهیز مراکز سینمای جوانان کشور و اختصاص بسته حمایتی از سینمای کوتاه برنامه جدید داشته و دارد.

تحقق عدالت فرهنگی و محرومیت‌زدایی از عرصه فرهنگ و هنر در سراسر کشور شعاری است که مدیران پیشین سینمای کشور هم گام‌هایی در این مسیر برداشته‌ بودند اما به نظر می‌رسد قدم‌های محمد خزاعی که خود زیسته شهرستان است، محکم‌تر از دیگران است.

 باب تعامل با آن سوی مرزها

طبیعی است در شرایطی که سیاست درهای تعامل را می‌بندد، فرهنگ می‌تواند ملل را به یکدیگر نزدیک سازد. محمد خزاعی در این مدت تلاش کرده تا مناسبات بین‌المللی سینمای ایران از نفس نیفتد و تقویت شود. از نگاه او سینمای ایران باید در بازارهای خاورمیانه و اوراسیا حضور فعال داشته باشد.

ایستادن در جای درست

خزاعی مدیر حرافی نیست. اما وقتی حرف می‌زند، به‌جا سخن می‌گوید. تکلیفش با خودش و با مخاطبش روشن است. سخنان اخیر او در مراسم پایانی جشنواره سینماحقیقت، یکی از مهم‌ترین سخنان او بود. بی آن که بخواهد نگاه از بالا به پایینی داشته باشد، حرفی از دل زد و حرفش بر دل‌ها نشست. او بیش‌تر از آن که نگران خودش به عنوان یک سینماگر و تهیه‌کننده باشد، دوست دارد نقشی سازنده در سینمای ایران داشته باشد. حتی در روزهای دشواری که مدیریت فرهنگی در آن با سوتفاهمات و اما و اگرهای زیادی همراه است./صبا