فیلم «چرا گریه نمی کنی؟»  به نویسندگی و کارگردانی علیرضا معتمدی و تهیه‌کنندگی سید رضا محقق تولید سال ۱۴۰۱ است. علیرضا معتمدی، هانیه توسلی، فرشته حسینی، مانی حقیقی، لیندا کیانی، نهال دشتی، علی مصفا، امیرحسین فتحی و باران کوثری در این فیلم به ایفای نقش پرداختند. این فیلم منتخب بخش سودای سیمرغ در چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر شده‌است. داستان فیلم درباره مردی به نام علیرضا است که بعد از مرگ برادرش نمی‌تواند گریه کند، دوستانش با راه‌های مختلف از او دعوت می‌کنند به سوگواری می‌کنند. در ۷ بهمن ۱۴۰۱، هانیه توسلی، فرشته حسینی، مانی حقیقی، نهال دشتی، امیرحسین فتحی، باران کوثری و علی مصفا بازیگران اصلی چرا گریه نمی‌کنی؟ با انتشار بیانیه‌ای در شبکه‌های اجتماعی از عدم تمایل خود برای حضور در جشنواره امسال گفته‌اند. رضا محقق، تهیه‌کننده فیلم علیه تحریم‌کنندگان بیانیه‌ای نوشت و در آن به موضع‌گیری بازیگران علی‌رغم دریافت دستمزدشان انتقاد ‌کرد. در ادامه گفت و گوی خبرنگار روزنامه صبا را با تهیه کننده این فیلم رضا محقق می خوانید.

همکاری شما با احمد رضا معتمدی کارگردان، نویسنده و بازیگر فیلم «چرا گریه نمی کنی» چطورشکل گرفت؟

مشغول تولید فیلم شهر خاموش به کارگردانی احمد بهرامی بودم که توسط یکی از دوستان فیلمنامه فیلم «چرا‌گریه نمی‌‌کنی؟» به بنده پیشنهاد شد. بعد از خواندن‌‌ فیلمنامه به تناسب موضوع و درام خوبی که داشت با معتمدی جلسه‌ای گذاشتم و با توجه به سابقه کاری ایشان در فیلم قبلی برای ساخت به توافق رسیدیم.

آیا در این فیلمنامه چه در نویسندگی و چه در پرداخت از مولفه های مدرن استفاده شده است؟

فیلم تلفیقی از مولفه های مدرن بر پایه کارکردهای سنتی در سینمای ایران است. اما فضای فیلم متفاوت از فیلم قبلی معتمدی است.

فیلم شما از نظر مخاطب، چه قشری از جامعه را پوشش می دهد؟

این فیلم پاسخگوی مخاطب عام و خاص هست، چرا که به تناسب قصه جذاب و پرچالش با نگاهی نو به سراغ موضوعی اجتماعی رفته است.

انتخاب کست بازیگری چطور انجام شد؟

در سینما شرح وظایفی را تهیه کننده و همین طور کارگردان دارد. من در تمام پروژه های که تا به حال ساخته‌ام هدفم این بوده که آنچه را که کارگردان به دنبال آن است را عملی کنم، بعد از اینکه کارگردان انتخاب عوامل و بازیگران را به صورت آزادانه انجام  داد، در جلسه ای به صورت هم فکری با هم برای نهایی شدن انتخاب ها  اقدام کردیم. توافق با بازیگران این مجموعه نیز با ارتباطاتی که در ساخت سریال قبلی داشتم به کمک باران کوثری اتفاق افتاد. البته نقش اصلی این فیلم را خودعلیرضا معتمدی بازی کرد، حتی نقش همزاد را هم خودش بازی می‌کند که به این ترتیب دو نقش صد در صد این فیلم را علیرضا معتمدی بازی کرد. و بقیه بازیگران هم در کنار ایشان در پروژه حضور داشتند. در ادامه با توجه به شرایط و ارزیابی های جنبی با بازیگران به  جمع بندی رسیده و کار را شروع کردیم. خوشبختانه فیلم‌نامه خوبی داشتیم که هر بازیگری را برای ایفای نقش در این فیلم  وسوسه می‌کرد به همین خاطر بازیگران برای حضور در این فیلم از آغاز مشکلی نداشتند و این مرحله به راحتی و سرعت اتفاق افتاد.

لوکیشن های فیلمبردای کار در چه مناطقی بود؟ و چه مدت طول کشید؟

مدت فیلم برداری کمتر از ۴۰ روز طول کشید.بخشی ازفیلمبرداری در ورزنه اصفهان و بخشی در اطراف تهران، و بخشی هم در تهران بود.

حمایت‌های مالی از سازمان، ارگان و یا نهادی برای تولید داشته‌اید؟

من تهیه کننده بخش خصوصی هستم و تا به حال برای هیچ کدام از اثرهایم هیچ حمایتی از هیچ نهادی دریافت نکرده‌ام.

ارزیابی تان از اکران عمومی فیلم «چرا گریه نمی کنی » چیست؟

مردم صاحب سینمای ما هستند و هدف من از تولید تامین سبد هنری و فرهنگی مردم است. و به امید خدا با توجه به قصه ای که این فیلم دارد، مورد توجه  مردم واقع و اکران خوبی را تجربه خواهیم کرد.

 بیانیه‌ای که بازیگران فیلم «چرا گریه نمی کنی؟» در این روزها در فضای مجازی منتشر کردند در انتشار و اکران مشکل زا نخواهد بود؟

اساسا تهیه کننده، بازیگران و همه عوامل یک فیلم بال‌های پرواز یک فیلم هستند و قطعا همه باید دریک مسیر قدم بردارند تا یک اثر درست و آبرومندانه را در نهایت به اکران برسانیم، اما دوستان به هرحال با لطف و محبتی که داشتند با هماهنگی به نتیجه‌ای رسیدند و عملی کردند. کماکان از نظر من این حق طبیعی شان بود که بخواهند در جشنواره حضور داشته یا نداشته نباشند. در نهایت این فیلم برای مردم ساخته شده و ارتباط مردم با هنرمند از طریق تولید و ساخت فیلم هایی است که برگرفته از اجتماع است. ما نمی توانیم کار را تعطیل و یا مردم را تحریم کنیم. در این میان من خوشحالم که مردم همیشه کنار ما هستند و بودند. خوشحالم که در این شرایط با پخش یک فیلم خوب، مردم را دلخوش می‌کنم.

جدا از مسئله فیلم شما ، دلیل عدم حضور بازیگران در نشست‌های رسانه‌ای را چه می‌دانید! ترس از حمله‌ها و حجمه‌های فضای مجازی و یا اعتقادات شخصی؟

من در جایگاهی نیستم که به جای دیگران حرف بزنم، من تنها می‌توانم مواضع خود را شفاف کنم قطعا این دوستان از هرمنظری به این نتیجه رسیده اند قابل احترام است چرا که آنها هم سختی‌ها و موانع خود را دارند که در پی آن تصمیات شخصی خود را در حضور یا عدم حضور لحاظ می‎کنند. اما مشخص است که فشارهای از داخل و خارج بر هنرمندان ما وارد شده است. در این شرایط کنش ها و واکنش ها از نظر من باید با احترام همراه باشد و قبول اندیشه های یکدیگر در این وانفسا بیش از پیش می‌تواند از دامن زدن ها به حاشیه‌های دست و پا گیر جلوگیری کند. چرا که این سختی‌ها و موانع در همه زمان‌ها و مکان‌ها بوده است اما تصمیم گیرنده پخش و اکران این فیلم تهیه کننده است و من با احترامی که به نظر دوستان قائل بودم در این شرایط تصمیم گرفتم در این رویداد مهم فرهنگی و هنری کشور شرکت داشته باشم.

آیا خودتان هم در شرایط فعلی با حمله و حجمه های مبنی بر این تصمیم گیری مواجه شده‌اید؟

بله، بسیار زیاد با حجمه های انتقادی و بداخلاقی‌ها روبرو شدم که نمی‌دانم اسمش را چه بگذارم امتحان الهی و یا امتحان اجتماعی! اما به هر حال جواب من به تمام  منتقدین این بود که حال من با فیلم ام خوب است امیدوارم حال شما هم خوب باشد در این روزها هر کسی در هر جایگاهی دغدغه های اجتماعی و اقتصادی خود را دارد و مطمئنا من هم در این گسل و شکاف اجتماعی بی نصیب نمانده ام.

 شرایط سخت را چطور مدیریت کرده‌اید؟

من یک فیلمساز هستم و در سمت تهیه کنندگی تا به امروز سه اثر ساخته ام، ما باید واقعیت ها را ببینیم و قضاوت کنیم. قهر فیلم‌ساز با جشنواره فجر نمی‌تواند دائمی باشد جشنواره فیلم فجر یک اصل است و مهم‌ترین رویداد فرهنگی در ایران است فرهنگ پایبند به زمان و مکان نیست همواره در حال ساخته شدن و انتقال به نسل بعدی است. و برای من به عنوان تهیه‌کننده که هدفم اکران ونتیجه دهی زحمات ارزشمندی است که در این مسیر کرده ام. من اگر از فیلم ام نتیجه نگیرم سال‌های سال دیگر نمی‌توانم دیگر روی پای خود بایستم. فیلم های من مستقل و شخصی است که با هزینه های شخصی تولید شده است. اینکه فیلم اکران شود و مردم به تماشای اثر بنشینند برایم مهم است و عدم جبران اتفاقات بدی که برای فیلم بیفتد انکارناشدنی نیست. من حرف هایم را درقاب سینما می‌زنم، اگر ما به هر دلیلی سینما و جشنواره فجر را تحریم کنیم قطعا به رشد این هنر کمک نخواهیم کرد. با تعطیلی و تحریم جشنواره فجر، خانواده سینما که سال هاست در این حوزه زحمت می کشند آسیب خواهند دید. با این حاشیه ها بعد از این دیگر تهیه کننده بخش خصوصی برای ساخت و تولید فیلم رغبتی نخواهد داشت. وقتی تهیه کننده از دور خارج شود به تناسب همه عوامل از کارگردان تا بازیگر، فیلمبردار و … هم بیکار خواهند شد. صحبت از تعطیل و تحریم گفتمانی است که به سمت بسته شدن پیش می‌رود. هر کس در هر سمتی هر صحبت، انتقاد و یا راهکاری دارد باید به میدان بیاید و نظرش را بگوید تا شکل درست گفتمان در یک دیالکتیک موثر اتفاق بیفتد. سیاست بایکوت کردن کل مساله از ابتدا شکست خورده است. اگر به تاریخ رجوع کنیم و نشانه‌های این روش را پیگیر شویم متوجه شکست آن در همه ادوار خواهیم شد.

سمیه نجفی خاتونی

انتهای پیام/