ساراحاتمی بازیگر فیلم سینمایی «کت چرمی» در گفتگو با روزنامه صبا از اولین تجربه بازیگری خود در «زخم کاری» و پررنگ شدن نقشش در «کت چرمی» را توصیف می کند.

اولین تجربه بازیگری تان در فیلم «زخم کاری» رقم خورد و حالا در دومین تجربه در«کت چرمی» حضور دارید. تعامل تان با گروه ها چطور بود؟

عوامل گروه کت چرمی که نقش پردازی من را در زخم کاری دیده بودند تماس گرفتند و برای ایفای این نقش از بنده دعوت کردند. به تبع اینکه عوامل هر دو فیلم حرفه ای بودند برایم تجربه ای شگفت آور و بسیار سخت و پیچیده بود، مخصوصا در کت چرمی که نقش بیشتر و پررنگ تری را بازی کرده ام.

درباره نقش خود توضیح دهید.

من در این فیلم نقش دختر فریب خورده ای را بازی می کنم که به تناسب شرایط وارد ماجرایی می شود که برایش تبعات سنگینی از جمله اعتیاد را به همراه دارد.

چند سال است که در حوزه بازیگری فعالیت می کنید و آیا آموزش دیده این حرفه هستید؟

سال ها پیش در کلاس‌های مختلف بازیگری شرکت کرده ام، ۸ سال بود که علاقه مند به بازیگری بودم تا اینکه اولین تجربه بازیگری‌ام در زخم کاری اتفاق افتاد.

چگونه به نقش یک دختر معتاد نزدیک شدید؟

از همان ابتدا که متوجه شدم نقش معتاد را در این اثر دارم تحقیقات خود را بر نوع و اثر انواع مواد بر مصرف کننده ها آغاز کردم، با کسانی که درگیر اعتیاد بودند ارتباط گرفتم تا کاملا سبک زندگی و علل رفتارهای محیطی و اجتماعی شان را درک کنم. در این مدت برای اینکه کاملا نقش را در خود نهادینه کنم، سبک زندگی‌ام را تغییر دادم. ارتباطم را با دوستانم قطع کردم و ۱۰ کیلو وزن کم کردم. کلا زندگی جدیدی را از سر گرفتم.

گرفتار اعتیاد که نشدید؟

نه،نه… ( با خنده) کار من باور کردن نقش بود، برای این کار سعی کردم در باورهای زندگی ام نسبت به اعتیاد تجدید نظر کنم.

از زمانی که موضوع اعتیاد برای ساراحاتمی مسئله شد چه نگرشی جدید و تازه‌تری نسبت به اشخاص گرفتار پیدا کرد؟

من آنها را مثل خودمان دیدم، هر کس در زندگی هدف و نیازهایی دارد که برای رسیدن به آن تلاش می کند، دست برقضا سبک زندگی این افراد به این شکل رقم خورده است که در تمام طول روز به دنبال نیازشان برای تهیه مواد باشند، درست مثل ما که به دنبال آب و غذا هستیم. من به این نتیجه رسیدم که فرقی میان افراد عادی و معتاد نیست، تنها سبک زندگی و نیازهای‌شان فرق می کند و اینکه فرد معتاد مانند بیمار ممکن است شرایط اش در ادامه بغرنج تر شود. اعتیاد ربطی به شخصیت افراد ندارد، آنها همان اشخاص سابق هستند با یک سبک زندگی متفاوت که اشتباه است، مانند خیلی سبک های زندگی دیگر که ممکن است اشتباه باشد.

به مضمون و معنای تازه ای رسیده اید؟ حس می کنید موفق شده‌اید این معنا را با ایفای نقش‌تان انتقال دهید؟

بله ، حس‌ام این است که این شخصیت با قرار‌گیری در چالش‌های مختلف از همان ابتدا حس همزاد پنداری مخاطب را با خود همراه می‌کند و در ادامه تجربه سختی‌های روبروی او جزئی از تجربیات مخاطب می‌شود. تضادهای شخصیتی و مشکلات روانی این نقش در مراحل مختلف به تصویر کشیده می‌شود و امیدوارم از پس ارائه درست آن برآمده باشم.

اینطور که مشخص است نقش سختی را بازی کرده ای و امکان دارد یکی از امید‌های نامزدی در جشنواره فجر امسال باشید، ارزیابی تان در شرایط فعلی و حضور در فجر چیست؟

در این مدت بیشتر روی نقش متمرکز شده بودم. در این برهه زمانی اولویت‌ام ارائه نقش ام بود. در ادامه بعد از ایفای این نقش من دیگر سارا با مشخصات سابق نیستم، سبک زندگی ام تغییر کرده است. به همین دلیل در این نگاه فعلی آدم ها را با تفاوت هایی که درسبک زندگی و نظرات شان دارند، می پذیرم و خیلی خود را درگیر مسائل شخصی و دیدگاه های دیگران نمی‌کنم. البته در این مسیر کمک‌های بی دریغ همه گروه در پرورش نقش خیلی خوب بود، جواد عزتی در حس‌گیری تمام سکانس ها کنارم بود.

متولد چه سالی هستید؟

متولد ۱۳۸۴

یک جمله برای دهه هشتادی‌ها:

می دانم سخت است اما تو از پس‌اش برمی‌آیی!

سمیه نجفی خاتونی

انتهای پیام/