روزنامه صبا – فیلم سینمایی «هوک»؛ در گونه‌ی فیلم‌های ورزشی است که به ورزش بوکس می‌پردازد و در آن مواجهه‌ی فقر و ثروت در این ورزش در استان محروم سیستان و بلوچستان بررسی می‌شود.

اینکه حسین ریگی در سیستان و بلوچستان فیلم می‌سازد یک نقطه طلایی است؛ برای اینکه ما سال ها این استان و مردمان نیک سرشتش را فراموش کرده‌ایم و امروز دیدن فیلم هوک از این خطه با آنکه با بازیگران پایتخت همچون امیر جعفری، رویا تیموریان، امیرمهدی ژوله و… به سرانجام رسیده است. البته برخی از بازیگران نیز بومی محل هستند و داستان و وضعیت نیز برآمده از این استان است.

شاید فیلمنامه مهدی تراب‌بیگی نیازمند یک دگرگونی اساسی است؛ برای آن‌که بتواند فراز و نشیب‌ها را به درستی به سرانجام برساند، اما در حال حاضر قصه دچار نوعی روال تکراری بین دوبرابر در پذیرش یک خطای بزرگ است، با این تفاوت که برادر بزرگتر تن به مسابقات بوکس حرفه‌ای داده و ضربه هوک را به سر رقیب خود فرود آورده و او را از دو گوش کر کرده و عقوبت این گناه افتادن از معدن سنگ و قطع‌نخاع شدنش است؛ اما برادر کوچکتر همین راه را تا خودکشی برادر بزرگ‌تر در دریا برای ادامه ندادن چنین ورزشی می‌رود و سرانجام به ورزش بوکس برمی‌گردد. شاید بهتر بود به جای این رفت و برگشت و معلوم شدن علت نقص عضو برادر بزرگ‌تر که همان عقوبت یک گناه است ما با زندگی خود برادر بزرگتر مواجه می‌شدیم و حالا شنیدن این روایت می‌توانست سرآغاز مطلوبی برای برادر کوچک‌تر باشد که از همان آغاز نیز تن به چنین روایت ناروایی ندهد.

کارگردان در بازی‌ها چندان تلاشی نمی‌کند که احساسات بروز یافته توأم با تنش‌ها، عصیان‌ها و طغیان‌های روحی و روانی بازیگرانش شود در حالی که ورزش بوکس همواره با هیجان و چالش‌های بسیار همراه است و از سوی دیگر در قاب بندی ها در حد تزئین نماها به دریا و محیط اطراف پرداخته است و ایکاش بیش از اینها و به شکل ملموس‌تری مکان و محیط را جزء قاب‌بندی‌های اساسی خود قرار می‌داد.

فیلم سینمایی «هوک»؛ دارد به یک مسیر اشتباه می‌پردازد و در این راه بر آن است که فقر را دستمایه تن دادن به این شرایط ناگوار قرار دهد و البته این دلیلی قانع‌کننده برپایه‌ی معیارهای جامعه شناسی است؛ زیرا که فقر و تنگ دستی همواره اسباب زحمت مردمان پایین دست شده و برخی از آنان برای دگرگونی زندگی به ناچار به سمت قاچاق و در اینجا خطا های دیگری چون بوکس حرفه‌ای خواهند رفت شاید دلیل رشد ورزش بوکس در بلوچستان همین فقر و بی‌پناهی آدم ها باشد. چنانچه قهرمان جوان این فیلم نیز در کنار دانشگاه به ورزش بوکس می‌پردازد و پایان‌بخش آن بسیار تلخ است چون قهرمانی برای انتخاب تیم‌ملی ممکن نمی‌شود.

رضا آشفته

انتهای پیام/