«نون خ» مجموعه سریالی به کارگردانی سعید آقاخانی، نویسندگی امیر وفایی و تهیه کنندگی مهدی فرجی است که در این شب‌ها و تا پایان ماه مبارک رمضان از شبکه اول سیما پخش می شود،  اولین مجموعه این سریال در نوروز ۱۳۹۸ از شبکه یک پخش شد از پربیننده‌ترین سریال نوروز بود. «نون خ» مخفف نام نقش اصلی این سریال، نورالدین خانزاده است. این سریال در سه فصل در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ نیز با داستان های متفاوت از شبکه یک سیما و شبکه تماشا پخش شده است و فصل چهارم آن هم‌اکنون در نوروز و ماه رمضان ۱۴۰۲ در حال پخش است. همچنین این سریال چهارسال از پربیننده‌ترین سریال‌های نوروزی صدا و سیما بوده‌است.

سیروس میمنت: کیوان؛ دن کیشوتی در کردستان!

کیوان چه ویژگی برجسته ای داشته که به سرعت در میان مخاطبان محبوبیت پیدا کرده است؟

این نقش در ابتدا توسط نویسنده ساخته و نگاشته شد، بعدتر با مشاورت‌های تکمیلی کارگردان اثر سعید آقاخانی و بنده در چندین جلسه بازنگری و پرداخته شد. شخصیت کیوان، برای من کاراکتری پر از پارادوکس است و همین باعث جذابیت آن برایم شد. کیوان از طرفی مردی عاشق پیشه باروحی بسیار لطیف است، از طرفی به خاطر اینکه تاب و تحمل شنیدن حرف زور را ندارد ممکن است به خاطر کمترین احساس حرف زور شنیدن، فورا از کوره خارج شده و با تحکم به دیگران حرفش را به کرسی می نشاند. رسیدن به این شخصیت کمی زمان بر بود، اما به هر حال به این شکل طراحی شد که کیوان شخصیتی است که واکنش‌اش به شرایط و اوضاع خیلی تند و صریح است و بدون آنکه سیاست ورزی کند حرف دلش را می‌زند. نمی دانم چرا! اما در ته ذهنم کاراکتر کیوان مرا به یاد دن کیشوت می اندازد. البته یک دن کیشوت از نمونه کردی.

با توجه به اینکه ۴ سری از مجموعه نون خ تا به حال پخش شده است، بیشترین استقبال و بازخورد مردمی را، در کدام سری از مجموعه احساس کرده‌اید؟

راستش از همان پخش قسمت اول، مردم با تمام شخصیت ها و سیر حوادث فیلم ارتباط خوبی برقرار کرده بودند. واقعیت این است که نون‌خ در هر ۴ مجموعه به یک اندازه مورد توجه مردم بوده است. برای ما هم اینگونه بوده است. من آنقدر با گوشه گوشه‌های ساخت این سریال خاطره دارم که انتخاب لحظه و یا قسمتی از آن برایم سخت است. نون خ از همان ابتدا همه چیزش خوب بود.

استارت درونی‌تان برای جدی‌تر شدن در بازیگری جلوی دوربین در کدام برهه از زندگی‌تان کلید خورد؟

همان شروع قوی و خاطره انگیزم که  با بازی در نقش کوتاهی در فیلم «شاید وقتی دیگر» اثر استاد بیضایی اتفاق افتاد. در بخشی از این فیلم، خانم سوسن تسلیمی دچار توهم می شوند و شبحی پیش رویش حاضر می‌شود، من نقش آن شبح را بازی کرده بودم. متاسفانه در تصمیم گیری‌های بعدی این قسمت در مونتاژ حذف شد. اما برای من حضور در فیلم استاد بیضایی و قرار گرفتن در آن گروه حرفه ای بسیار ارزشمند بود، در آن زمان، حضور درکنار بزرگانی چون مسعود کیمیایی، بهرام بیضایی، علی حاتمی و…. آرزوی جوانان این حرفه بود. طوری که حضور در جوار این بزرگان بیشتر به خیال و رویاپردازی شبیه بود که خوشبختانه در همان آغاز این رویایی شیرین برای من اتفاق افتاد. من در جلسه اول که استاد را از نزدیک دیدم از شدت اشتیاق، کنترل تپش قلبم برایم سخت شده بود. خود اقای بیضایی هم درباره این نقش گفته بودند که این نقش با اینکه خیلی کوتاه است اما باید آن  را یک بازیگر حرفه ای تئاتری بازی کند که در نهایت من برای این نقش انتخاب شدم. رفتار استاد بیضایی در هیئت یک کارگردان در مجموعه با همه یکسان و به یک اندازه بود. انجام کارحرفه‌ای که بر آن مسلط بودند برای من بسیار قابل تحسین بود،  تماشا کردن و شنیدن ایشان بسیار تجربه خوب لذت بخشی بود.

از فعالیت های ابتدایی بازیگری تا حرفه‌ای شدن‌تان در این مسیر بگوئید؟

من از قبل از انقلاب ۱۳۵۷ بازیگر تئاتر بودم و در نمایش‌های زیادی بازی کرده بودم. بازی در نقش های همچون فیلم «معجزه خنده» یدالله صمدی و بازی در چندین اثر در کارهای ابتدایی اصغر‌فرهادی که از تلویزیون پخش می شد. همه برایم تجربه هایی پربازدهی بودند، با پخش مجموعه های چون «داستان یک شهر»، «درشهر»، «پشت کنکوری‎ها» در جامعه به عنوان یک بازیگر شناخته شدم. تا اینکه من به اتفاق سعید آقاخانی قصه ای را طراحی کردیم به نام «خانه به دوش» که در نهایت رضا عطاران کارگردانی آن را انجام داد، بازخوردهای مخاطب بعد از «خانه به دوش» نسبت به بنده با لطف بیشتری همراه شد. و همچنین سریال «متهم گریخت» که از سریال‌های محبوب شبکه ۳ بود.  اما بازی در «نون خ» اعتبار دیگری به من داد، اعتباری که به پشتوانه آن من از بازیگری که انتخاب نداشت به بازیگر گزیده کار بدل شدم. صادقانه از زمانی که در مجموعه‌های نون خ بازی کرده‌ام تا به الان حداقل ۵۰ پیشنهاد کاری را به دلیل اینکه متن را دوست نداشتم رد کردم و این اعتبار و حق انتخاب نقش، هدیه‌ای بود که سریال نون خ به من داد.

شرکت در برنامه جوکر از احسان علیخانی چطور! فکر می‌کنم حضور درجوکر هم بسیار روی کار شما تاثیر داشته است؟

بسیار زیاد، آنقدر که اصلا قابل مقایسه با هیچ یک از نقش پردازی هایم در سریال ها نیست. به جرات می‌توانم بگویم همه کارهای که در طول مدت زندگی ام انجام دادم یک طرف و تاثیری که حضور در برنامه جوکر برای من داشت در طرف دیگر. طوری که در دوره زمانی پخش جوکر من مجبور شدم هم گوشی خود را خاموش کنم و هم به ضرورت از خانه بیرون بیایم. اصلا یادم هست در آن دوره،  برای مدتی سبک زندگی‌ام را تغییر دهم تا اینکه تب جوکر مقداری در جامعه فروکش کرد و من به سبک زندگی گذشته ام ادامه دادم. البته هنوز هم تاثیرات این برنامه را در زندگی‌ام احساس می‌کنم. به هر حال جوکر کاری بود نو که مردم آن را بسیار دوست داشتند من هم خیلی خوشحالم که درقاب جوکر با مردم در این حس خوب شریک شدم. آنچه که برای من در برنامه جوکر جالب بود این است که این مجموعه را همه می‌دیدند از فیلمسازان بزرگ ایران گرفته تا عامه مردم.

شرایطی را که امروز بر جامعه هنری ما مسلط شده، خبرهای ناگواری که از نزدیک و دور به ما می‌رسد را چگونه می بینید؟

با مرگ پوراحمد دل همه ما سوخت. من مرگ کیومرث را به این شکل که در جامعه انتشار پیدا کرده است باور نمی‌کنم. با ذهنیتی که بنده از ایشان دارم با آن همه لطافت و فکر زیبا که دنیا را کاملا رنگی می‌دید اصلا برایم قابل قبول نیست که این پایان را برای خودش رقم زده باشد. حتما چیزی بوده که ما از دلیل و وقوع آن بی‌اطلاع هستیم. برای من که خاطره‌هایی از سریال قصه‌های مجید بخشی از وجودم شده است. کیومرث فراموش شدنی نیست. و امیدوارم این اتفاق تلنگری برای تصمیم گیرندگان هنری و فرهنگی کشور ما باشد. در حال حاضر سینمایی‌ها برای آنکه دور هم جمع شوند و از حال هم با خبر شوند جایی ندارند، سابقا در “خانه‌سینما” دوستان سینمایی همدیگر را می دیدند و از حال هم با خبر می شدند، کمک حال روحی و روانی هم بودند. در آن دوران هنرمندها تنها نبودند همواره خود را در یک جمع دوستانه می‌یافتند که در آن درک می‌شده و خلاصه دلخوشی هم بودند. اما متاسفانه در شرایط حاضر ما همکاران خود را نمی‌بینیم و خبری از حال آنها نداریم. دریک وضعیت پراکندگی و بی‌خبری از هم به سر می‌بریم. هر کدام از دوستان هنری خود را در جایی حبس کرده و به اضطرار دور هم جمع می‌شویم و همین تنهایی‌هاست که روزی ما را از پا در می‌آورد و نابود می‌کند.  باید فکری به حال هنرمندان تنها که گاها مدت‌های زیادی هم بیکار می‌مانند، کرد.

صحبت پایانی:

ما هنرمندان زیاد دیگری را هم داریم که در شرایط هنرمند محبوب کیومرث پوراحمد هستند. آنها را تا دیر نشده دریابیم

سیروس سپهری: متحد باشیم یا متفرق! انتخاب کنید

در مورد نقش ادریس در سریال نون خ حرف بزنید؟

با توجه به سیاست های صدا و سیما در تبلیغ و تشویق خانواده ها به فرزندآوری، در این سری از مجموعه قصه بر روی ادریس متمرکز شد و چالش هایی که این کاراکتر با ۱۴ فرزند خود دارد را نمایش داد. به همین دلیل این نقش با اعتمادی که سعید آقاخانی به بنده داشتند توسط نویسنده نگاشته شد.

بازیگری برای سیروس سپهری از چه زمانی استارت خورده است؟

من از سن ۱۴ سالگی در سال ۱۳۵۷ کار تئاتر را شروع کردم و تا حال حاضر حدود ۴۰ سال است در این فضا کار می کنم،  البته فعالیت‌هایم محدود به بازیگری نبوده است، در کرمانشاه، در حوزه مجری‌گری، کارگردانی و …  نیز فعالیت داشته‌ام. تا اینکه از سال۱۳۸۲ که به تهران آمدم دوباره برایم همه چیز از نو آغاز شد و کارم را از تئاتر و تئاتر کودک و بزرگسال مجددا  از صفر آغاز کردم. تا اینکه پس از مدتی باگروه‌های حرفه‌ای‌تر در تهران شروع کردم. این پروسه طی کردن مسیر برای من بسیار سخت گذشت خصوصا اینکه یک بار در کرمانشاه و یک بار در تهران باید خود را نشان می‌دادم.

بیشترین نقش در مسیر حرفه‌ای شدن شما کدام بوده است؟

بیشترین سریالی که توانست بهترین بازخوردها را برای من رقم بزند بازی در سریال نون خ بوده است، کما اینکه قبل از این سریال در مجموعه های زیاد و تله فیلم های متعددی بازی کرده بودم اما خیلی شناخته شده نبودم اما پس از نون خ شاهد بیشترین ارتباط گیری مردم با نقش خود (ادریس) بودم. و حدودا ۹۹ درصد مردم کوچه بازار با این سریال و بازیگرانش آشنا هستند.

این سریال چه ویژگی برجسته‌ای داشته که برای مخاطب جذاب است؟

نون خ با دوربینی صمیمی به دل مردم یک روستا رفته است، تا از میان چالش‌هایی که این مردم با یکدیگر و با محیط خود دارند مفاهیم گسترده‌تری از رابطه انسان و محیط را به تصویر بکشد. از ویژگی‌های  برجسته این سریال نشان دادن مفاهیم عمیق انسانی در موقعیت های طنز است. نون خ با پرسش هایی اینچنینی که مثلا مردم در شرایط سخت چگونه باید در کنار هم باشند؟ به سراغ مفاهیم بشری می رود. همین طور این سریال تقابل‌هایی از انسان در محیط را نشان می دهد که واکنش روستائیان در برابر زلزله، و یا پیدا کردن معدن گنج و حمله گرگ‌ها را به گله نمایش می‌دهد. نون خ آموزشی از یک سبک زندگی است که در آن می‌شود هم متحد بود و هم متفرق! و این انتخاب ماست که باعث می شود مسیرهای دیگر برای ما فراخ باشد یا بسته.

کاظم نوربخش: سلمان را زندگی کردم

نقش سلمان بسیار سریع جای خود را در دل مخاطب باز کرده است، قبول دارید؟

سلمان در دل من هم جا خوش کرده است. من این نقش را بازی نمی کنم من سلمان را زندگی می‌کنم.

در سری چهارم نون‌خ برای سلمان چه اتفاقی افتاده است؟

گرگ به گاو او حمله کرده و گاو خود را از دست داده است، همچنان طبق روال گذشته همچنان خواستگار شیرین است و آقا نوری او را به دامادی نمی‌پذیرد اما نپذیرفتن آقانوری تاثیری روی رفتار سلمان ندارد و او همچنان به خواستگاری‌اش می‌رود.

همکاری با گروه نون‌خ در مدت طولانی که با ساخت سری‌های جدید این مجموعه همراه شد برای‌تان چطور بود؟

ما دیگر یک خانواده بزرگ و صمیمی شده‌ایم،  نون خ متعلق به این خانواده است و جایی است که تک تک اعضای این گروه در آن بزرگ شده و قد کشیدند.

بازی در این سریال باعث چه تحولی در هنر حرفه‌ای و بازیگری شما شده است؟

من از بازیگری هر چه که دارم از نون‌خ است. از سال ۱۳۶۷ مشغول فعالیت های هنری، بازیگری و … بوده‌ام اما کسی مرا نمی شناخت و در حال حاضر اگر محبوبیت ملی نزد مردم کشورم دارم مرهون بازی در این سریال و خود نقش دوست داشتنی سلمان است.

صحبت پایانی:

سعید آقاخانی کارگردان فوق العاده‌ای است. از مهدی فرجی بسیار متشکرم. برای همه چیز من جمله انتخاب بنده برای نقش سلمان. قطعا همکاری بنده با این گروه حرفه‌‎ای برایم تجربه‌ای به یادماندنی و ارزشمند است از همه برای بودن‌شان ممنونم و خوشحالم که عضوی از اعضای خانواده نون خ هستم.

فرهومند ناظریان