فیلم کوتاه داستانی «قویِ گُنگ» به کارگردانی احسان عباسی و تهیه‌کنندگی مشترک جواد راهزانی و احسان عباسی در ادامه حضورهای جهانی خود در جشنواره بین‌المللی در کشور انگلستان موفق به کسب جایزه بهترین فیلم جشنواره The Jazzies شد. این فیلم همچنین موفق به حضور در سی و ششمین دوره جشنواره image and nation کانادا و بیست و پنجمین دوره Reelout Queer در همین کشور و همچنین جشنواره معتبری در آلمان شده است. «قوی گنگ» داستان دختری است که در یکی از روستاهای دور‌افتاده زندگی می‌کند این دختر برای رسیدن به آرزوهای شخصی خود به تناقض با هویت خود می‌رسد و مجبور می شود برای رسیدن به اهدافش، هویت خود را فراموش کند. ریحانه رضی، سپیده جعفری، شکیبا عسگری، سوگل سیدصدر، رقیه یانسری بازیگران این فیلم هستند. دیگر عوامل این فیلم عبارتند از نویسنده: کوروش شاهونه، مدیر فیلمبرداری: وحید بیوته، تدوین: عماد خدابخش، اصلاح رنگ: فربد جلالی. خبرنگار صبا با احسان عباسی درباره این فیلم گپ و گفتی داشت که در ادامه می‌خوانید.

احسان عباسی کارگردان فیلم کوتاه«قویِ گُنگ»، مسیر هنری اش را در دنیای هنر و رسانه های تصویری با بازیگری و کارگردانی در تئاتر شروع کرده است و در ادامه حضور خود را با بازی در فیلم‌های “رقص روی شیشه”، “خون سرد” و اخیرا در سریال “سرگیجه” که از شبکه نمایش خانگی پخش می شود ادامه داده است. فیلم کوتاه «قوی گنگ» دومین تجربه او در فیلمسازی است، فیلم کوتاه «دو هفته بعد» اولین اثر کوتاه رسمی اوست که در جشنواره سانفرانسیکو موفق به کسب جایزه شده است.

نام فیلم از همان ابتدا ابهامی را درباره موضوع داستانی فیلم برای مخاطب به  وجود می آورد، قدری درباره موضوع و نام فیلم برای ما بگوئید؟

فیلم «قویِ گُنگ» خصلت مهم و اساطیری از پرنده قو را به احتزار در می‌آورد. پرنده‌ای که به وقت مرگ به مکانی که در آن عاشقی کرده پناه جسته و در آن جا آخرین آواز خود را سر می‌دهد. کاراکتر اصلی این فیلم نیز با همین خصلت به پایان مسیر زندگی خود نزدیک می شود و در واقع،  گنگی و سرگیجگی  انسان مدرن را درشرایط امروزی به دوش می‌کشد.

چه شد که موضوع این فیلم، برایتان دغدغه مندی شد؟

«قویِ گُنگ» برخواسته از نیاز درونی خودم بود، نیازبه این موضوع که دنیا باید توجه بیشتری به صدای کمرنگ شده و زیرمتن همیشه پنهان و پشت پرده خود داشته باشد. صدایی از جامعه ی زنان که همواره به دلایلی درادوار مختلف تاریخی پس رانده شده اند. اما نقش مبهم آنان در همه جا حس می شود. به زعم من رسالت فیلمساز پرداخت به معضلاتی از این دست است که به هر دلیلی در خفا و ابهام وجود دارند. تجربه زیسته من در طول این سال ها مدام به دنبال این بوده است که در فیلمسازی خود، نسبت به امور جامعه و اطراف خود بی‌تفاوت نباشم و این چالش‌ها را بر پرده تصویر حتی شده در یک قاب کوتاه و منسجم عینیت ببخشم.در کل دغدغه من در این فیلم حاکی از تبعیض‌هایی جنسیتی است که به زنان در کل دنیا روا داشته می شود. موضوع داستان که عبور از هویت فردی برای رسیدن به اهداف و آرزوهاست، ممکن است برای همه افراد جامعه مسئله ای چالش برانگیز باشد، اما با توجه به محدودیت هایی که برای زنان درجهان است این مسئله عمیق تر و گل‌درشت‌تر در دنیای زنانه خود را نشان می‌داد.

برجستگی مهمی که باعث موفقیت فیلم شده است را در چه می دانید؟

از نظر خودم مضمون فیلم که پرداخت به هویت زدایی انسان مدرن در شرایط امروزی است، این مضمون از موضوعاتی است که می تواند برای هر کسی مسئله باشد.

پخش و نمایش فیلم کوتاه قوی گنگ در ایران به چه صورت خواهد بود؟

در حال حاضر فیلم در حال شرکت در جشنواره‌های مختلف بین‌المللی است، اما احتمالا پس از شرکت درجشنواره ها، در ایران اکران خصوصی داشته باشیم وچند پلتفرم که احتمالا فیلم را روی سایت به نمایش می‌گذارند. با پخش کننده های خارج از کشور در حال رایزنی برای پخش فیلم هستیم در حالی که پخش کننده‌های پلتفرم‌های پربازدید ایرانی هیچ نگاه و سویه‌ای به پخش فیلم کوتاه ندارند. و متاسفانه هیچ بازار مالی برای پخش فیلم کوتاه در ایران در نظر گرفته نشده است

چشم انداز ساخت فیلم کوتاه در ایران را چطور می بینید؟

با اینکه اساسا فیلم کوتاه می تواند بخش مهمی از ساختار سینمایی هر کشور باشد متاسفانه در ایران به این هنر ارزش وبهاء داده نمی‌شود. فیلم‌های کوتاه به صورت عمده در ایران با بودجه‌های شخصی ساخته می‌شود و اگر انجمن سینمای جوان کمک هزینه‌ای را برای ساخت اثر کوتاه پرداخت کند، اصلا پاسخگوی ساخت فیلم کوتاه حرفه ای نیست چرا که همه می‌دانند، ساخت اثر کوتاه حرفه‌ای در ایران حداقل با ۴۰۰ الی ۵۰۰ میلیون قابل انجام است. در صورتی که کمک هزینه های پرداختی یک دهم این مبلغ است. در حال حاضر بحث بازگشت سرمایه مادی اثر کوتاه تنها از طریق کسب جایزه در جشنواره های خارجی امکان پذیر است که آن موضوع هم متاسفانه به دلیل شرایط تحریمی ایران برای دریافت جایزه نقدی با مشکلات خاص خود روبرو هستیم.

صحبت پایانی:

پیش تولید فیلم «قویِ گُنگ» سه روز زمان برد ودر ۴ روز فیلمبرداری شد. لوکیشن ما یکی از روستاهای دورافتاده در ایران بود که به مدت ۷ روز بچه های گروه را در روستا مستقر کردیم به غیر از تولید فیلم که شرایط و سختی های خاص خود را داشت، شرایط کارهای پس از تولید ائم از اطلاع رسانی، ساخت تیزر پشت صحنه و … سختی های بیشتری داشت و در هر مرحله هزینه هنگفتی را برای ما درپی داشت..  قوی‌گنگ برای بنده بیشتر یک فیلم گروهی است و خوشبختانه غالبا تفکرات گروه بر روند شکل گیری اثر تاثیر داشته است. من بیشتر موفقیت‌های این فیلم را مرهون زحمات کل ‌گروه،  فیلمبردار، نویسنده، تدوینگر و … این اثر می‌دانم.

سمیه خاتونی