“پیرمردی صیاد کنار ساحل در حال قدم زدن است، در تیررس نگاه او  پالتو و کفشی کنار ساحل رها شده‌‎اند، پیرمرد پالتو را برداشته و تن می‌کند متوجه تکه کاغذی در جیب پالتو میشود، روی کاغذ یک شماره تلفن است و یادداشتی که در آن نوشته” این مرد از بیماری آلزایمر رنج می برد، لطفا درصورت گم شدن او با این شماره تماس بگیرید” صیاد نگاهی به لنگه کفش رها شده، در کنار ساحل می اندازد و شماره را می‌گیرد، دختری با او حرف می زند، صیاد از پالتو و کفش می‌گوید، دختر سراسیمه خود را به موقعیت می‌رساند و….”

این متن خلاصه داستانی بود از شروع فیلم کوتاه و ۱۰ دقیقه ای «صیاد » به کارگردانی و تهیه‌کنندگی مهدی‌زمانپور‌‎کیاسری و از شهر ساری که با راه‌یابی به شصت و ششمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان بوشهر خلیج فارس موفق به کسب جایزه ویژه هیات داوران و لوح افتخار در بخش فیلمنامه این دوره از جشنواره شدند. خبرنگار صبا درباره این فیلم با منان جانبراری گپ و گفتی داشته است که در ادامه می‌خوانید.

از شکل‌گیری ایده تا ساخت فیلم کوتاه صیاد بگویید؟

همراه یکی از دوستانم در حال قدم زدن د رکنار ساحل بودیم که با مردی تقریبا مسن که مبتلا به بیماری آلزایمر بود مواجهه شدیم ایده این فیلمنامه از همین جا شکل گرفت، بعد از شکل گرفتن ایده آن را تبدیل به طرح و بعد کار روی نوشتن کلیت فیلمنامه شروع شد، پس از دو مرحله بازنویسی نگارش فیلمنامه به پایان رسید. پس از فاینال شدن نسخه نهایی فیلمنامه، یک روز برای گرفتن مشاوره از مهدی زمانپور کیاسری فیلمنامه رو برای او فرستادم که او پس از مطالعه واکنش مثبت و خوبی نسبت به فیلمنامه نشان داد و پیشنهاد ساخت فیلم را بصورت مشارکتی مطرح کردند. تا اینکه از طرف یکی از دوستان مطلع شدم فراخوان جشنواره فیلمنامه نویسی با مضمون شاعرانه با نام سلفی ۲۰ منتشر شده است. فیلمنامه را از طریق سایت به جشنواره ارسال کردم که پس از راهیابی به بخش مسابقه، در مراسم اختتامیه برنده جایزه اول فیلمنامه نویسی جشنواره شد و علاوه بر آن جزو ۵ فیلمنامه حمایتی انجمن سینما جوان ایران برای تولید قرار گرفت. به همین ترتیب، پیش تولید فیلم را آغاز کردیم و از آنجا که موقعیت فیلم ما در فصل زمستان اواخر سال ۱۴۰۰ بود طی چهار روز کار را در شهرستان فرح آباد ساری ضبط انجام شد. از آنجا که فیلم بصورت تک پلان سکانس بود سه روز کامل درگیر تمرین بازیگران و میزانسن همراه با دوربین بودیم و یک روز هم فیلم را ضبط نهایی صورت گرفت.

حال وهوای جشنواره‌ای بوشهر چطور بود؟

طبیعتا هر جشنواره و دورهمی لذت و زیبایی مختص به خودش را دارا هست و جشنواره منطقه‌ای بوشهر هم از این امر مستثنی نیست جشنواره بوشهر با همه کمی و کاستی ها و ضعف‌ها و قوت‌ها با برنامه‌های متنوعی که برای فیلمسازان ترتیب داد قاب قشنگی را به یادگار برای مهمانان فیلمساز ثبت کرد. بوم گردی بوشهر و بازدید از کوچه‌های قدیمی و بازار گردی و بازدید از موزه ها و اماکن دیدنی بوشهر از جمله برنامه‌هایی بود که دست اندرکاران جشنواره برای فیلمسازان ترتیب داده بودند.

سطح کیفی آثار شرکت کننده و داوری را چطور ارزیابی کردید؟

جشنواره‌های منطقه‌ای به دلیل محدود بودن استانها به طور طبیعی رقابت فیلمسازان را هم محدود می‌کند. این را هم در نظر بگیریم که شیوه حمایتی انجمن سینما جوان و شخص آقای آذر پندار بر جوانگرایی و ایده‌های نو و بکر است که امیدواریم این امر در سال‌های آتی برآورده و فیلمسازان جوان را در این مسیر قرار دهد. بر اساس صحبت‌های داوران امسال جشنواره که همگی اعتقاد داشتند اکثریت فیلم‌ها ایده‌های تکراری داشتند، ولی در بین فیلم‌های امسال تنها چند فیلم را با این تعریف شاهد بودیم. در مورد داوری هم باید بگویم که در هر جشنواره‌ای به هر حال بخشی از داوری سلیقه‌ای است و باید به سلیقه و رای داوران احترام گذاشت .

نتیجه تصمیم گیری تلفیق استان‌های غیر هم‌جوار در این دوره از جشنواره را چطور دیدید؟

در مورد تلفیق استانها باید بگویم که جدای از رقابت فیلم‌ها و فیلمسازان در جشنواره، اصل مهم آن رفاقت و ارتباطاتی هست که بین فیلمسازان شکل می‌گیرد و به نظر من این اصل می‌تواند در ادامه در مسیر فیلمسازان تاثیر بسزایی داشته باشد و این موقعیت را من به شخصه در اکثر جشنواره‌ها و بخصوص در این جشنواره شاهد بودم. و اگر از زاویه دیگر هم بخواهیم به این مسئله نگاه کنیم در ابن دوره ما شاهد فیلم‌هایی متنوعی بر گرفته از آداب و رسوم یک اقلیم ، منطقه ، و استان بودیم، بالاخص از استان بوشهر چند فیلم خوب بومی داشتیم که این جای بسی خوشحالی بود.

آیا بعد از این قصد ساخت اثر بلند را دارید؟

خواه ناخواه همه کسانی که در عرصه فیلم کوتاه کار می‌کنند دوست دارند روزی به سمت ساخت فیلم بلند بروند و این موقعیت را من هم دوست دارم تجربه کنم و روزی فیلم بلندم را بسازم ولی به شرطی که تمام شرایط و فضا محیا باشد هر چند اکثریت صاحب‌نظران بر این عقیده‌اند که فیلم کوتاه مقوله ای کاملا جدا و تخصصی از فیلم بلند است. اما  این را هم نادیده نگیریم که اکثر فیلمسازان موفق و حرفه‌ای کشور که فیلم بلند می‌سازند از دنیای فیلم کوتاه وارد این عرصه شدند و بخشی از موفقیت‌شان را مدیون تجربه و ساخت فیلم کوتاه هستند.

بزرگترین مشکل هنرمندان کوتاه ساز در ایران چیست؟

مشکلات زیادی در عرصه فیلم کوتاه وجود دارد که مهمترین آن، نبود سرمایه گذار به شکل تخصصی و حرفه‌ای است. این مسله باعث می‌شود فیلمسازان این عرصه هیچوقت نتوانند احساس امنیت کنند . با اینکه انجمن‌ها و ارگان‌هایی مثل انجمن سینما جوان و حوزه هنری و ….. در طی این سالیان شیوه حمایت‌های مالی را برای فیلمسازان در پیش گرفتند اما متاسفانه جوابگو نیست. برای این مسئله، نسبت به انجمن‌ها نمی توان خرده گرفت چون این ارگان‌ها نیز بر اساس ضوابط و چارچوب از پیش تعیین شده تا سقفی مشخص می‌توانند از فیلمساز حمایت کنند. مسئله بعدی زیر ساخت‌ها و عملکرد مسئولین این حوزه است؛ عملکردشان و راهبردهای کاربردی مسئولین تصمیم گیرنده مستقیما روی کار فیلمساز تاثیر دارد. ایجاد پلتفرمهایی برای پخش و اکران فیلم کوتاه در حال فعالیت هستند اما هنوز اکران فیلم‌های کوتاه در حد چند پلتفرم و در جشنواره خلاصه می‌شود و این انتظار را می توان داشت که یک روزی اکران فیلم‌های کوتاه در سینما به شکل پرشور و جدی اتفاق بیفتد .

توصیه به علاقه‌مندان ساخت فیلم کوتاه؛

برای ورود به این عرصه باید واقعا عاشق این کار باشید و تکلیفتان مشخص باشد. اگر استعداد،خلاقیت و پشتکار داشته باشید، از طریق دوره های آموزشی مثل دوره‌های انجمن سینما جوان یا ورود به دانشگاه و ….. می توانید مبانی و اصول فیلمسازی را آموزش ببینند و شروع به تجربه ساخت فیلم کوتاه کنید. سعی کنید از فیلمهای یک یا دو دقیقه‌ای و با حداقل‌ترین امکانات تصویری مثل موبایل و …. شروع کنید تا همه آن آموزش‌هایی که یاد گرفته‌اید را در تجربه لمس و مشاهده شود.

سمیه خاتون