در پرونده چالشی این هفته، روزنامه صبا به سراغ رویدادی مهم در حوزه مطبوعات کشور رفته است؛ . جشنواره ملی رسانه‌های ایران که مراسم اختتامیه آن هفته گذشته در سالن اجلاس برگزار شد.  با توجه به اینکه چرخ این رویداد ملی پس از مدتی طولانی دوباره به راه افتاده است، قطعا مساعدت و همکاری بیشتر اصحاب رسانه را می طلبد تا چراغ آن پرفروغ، روشن به مسیر خود ادامه دهد. خبرنگار صبا در گفت و گویی که پیش از این با دبیر جشنواره مهدی عرفاتی داشت، وی این نکته را ضروری قلمداد کرد که نقد مصلحانه با ارائه راهکارها در اهتمام امور جشنواره در سال‌های آتی می‌تواند کمک کننده باشد. با همین رویکرد صبا چالش این هفته خود را که تریبونی آزاد برای اهالی فرهنگ و هنر است به این موضوع اختصاص و با اصحاب رسانه و برگزیدگان به گفت و گو نشسته است، در ادامه با ما همراه باشید.

سیامک صدیقی( شایسته تقدیر / روزنامه شرق):جشنواره‌ای که فریز شده بود

امسال جشنواره بیست و یکم مطبوعات با وقفه‌ای ده ساله برگزار شد. درباره اهمیت برپایی جشنواره‌ها می‌توان بسیار نوشت و نوشت. جشنواره ملی رسانه‌های ایران با ایجاد فضایی رقابتی و تکثر گسترده‌ای که داشته گام درستی را برای اعتبار به رسانه‌ها برداشته و با جایگاه معناداری که دارد توانسته طیف وسیعی از خبرنگاران را برای حضور در این جشنواره ترغیب کرده و گرد هم بیاورد. چنان که به گفته مهدی عرفاتی میزان مشارکت در جشنواره بیست و یکم سه برابر جشنواره‌ پیشین بوده و به عدد ۶ هزار و ۸۰۰ مطلب رسیده است. بزرگان رسانه می‌دانند که ما در یکی از بدترین دوران رسانه قرار داریم و شرایط مطبوعات بحرانی است. اما برگزاری جشنواره‌هایی مانند جشنواره ملی رسانه، وقتی در همین روزگار با این استقبال روبه‌رو می‌شود نشان می‌دهد یک اتفاق خوب رخ داده و فضای تازه‌ای باز شده است که باید از آن حمایت و بر حسن‌های آن تاکید شود. اما جشنواره بیست و یکم ایراداتی هم داشت که بسیاری‌شان شکلی بود و برخی‌ها محتوایی. یکی از بزگترین انتقادها به این جشنواره چینش داوران بود. داوری آثار از سوی صاحب نظرانی که مورد قبول اکثریت باشند و ضمن برخورداری از دانش و تجربه بالا از نگاه جناحی فاصله داشته باشند یا در ترکیب نهایی تعادلی میان نگاه سیاسی داوران برقرار باشد، زمینه را برای بلوغ جشنواره مهیاتر می‌سازد. متاسفانه جشنواره بیست و یکم از این نگاه فاصله داشت.  عدم حضور حداکثری داوران در اختتامیه جشنواره وقتی از سوی مجری به جایگاه دعوت شدند. صف بسیار طولانی در هنگام ورود و خروج خبرنگاران برای تحویل وسایل شخصی و موبایل، غرفه‌های محدود برای دریافت کارت ورود به سالن، نحوه دور از شان ارائه نهار به خبرنگاران و… که صدای همه اهالی رسانه را درآورد. با وجود اینکه این جشنواره با خلاء ۱۰ ساله برگزار شد، اما انگار مسئولان برگزاری هم به روز نشده بودند و شکل کار به همان صورت ۱۰ سال قبل ادامه پیدا کرد. تاخیر نزدیک به دو ساعت برای آغاز برنامه، فیزیکی بودن همه مراحل، بولتن‌های ضعیف توزیع شده در سطح جشنواره همه و همه موضوعاتی بود که نمی‌توان به سادگی از آن گذشت. امیدوارم مسئولان برگزاری جشنواره برای سال‌های آتی ترتیبی اتخاذ کنند تا بسیاری از مراحل کار به صورت مجازی انجام شود و دست کم تعداد غرفه‌های خدمات رسانی را افزایش دهند تا با این حجم از شلوغی و هرج و مرج روبه‌رو نباشیم.