وضعیت عجیبی را در سینماهای امروز کشور شاهد هستیم! از فیلم‌هایی که به خاطر نخریدن حتی یک بلیت نمایش داده نمی‌شوند، تا کارگردانانی که دائما از وضعیت سانس‌های اختصاص یافته به فیلم خود گلایه‌مند هستند و‌ مخاطبی که گویا دیگر سینما صرفا برایش سرگرمی است و از سینمای تفکر برانگیز و یا بازنمایش دهنده معضلات بیزار است و در سالن فیلم‌های کمدی راحت‌تر است! این مسئله از جایی بغرنج می‌شود که مخاطبان سینمای غیرکمدی نیز دائما از عدم یک برنامه‌ریزی مشخص در اکران ناراضی هستند و ادعا می‌کنند که برای دیدن یک فیلم حسابی سردرگم می‌شوند،  سردرگمی مخاطبان سینمای غیرکمدی و عدم محتوای جذاب و خوش ریتم در این ژانر در کنار سهل‌الوصول یافتن فیلم کمدی در ساعات طلایی اکران، سینما را به تفریحگاهی بدل کرده که بعضا حس می‌شود رسالت غایی این هنر نبوده و نیست، هر چند که سینمای کمدی همچنان بخش مهمی از سینما نیز به حساب می‌آید. روزنامه صبا در پرونده چالشی این هفته با طرح  این سوال که  چه سیاستی پشت پرده اکران سینما است؟! به سراغ کارگردانانی رفته است که با فیلم‌هایی چون بی مادر، فسیل، سه کام حبس، بعداز رفتن، ستاره بازی و ستون۱۴، در پرده سینماهای امروز ایران سهیم هستند. شما هم می‌توانید در این چالش شرکت کرده و نظرات خود را از طریق فضای مجازی روزنامه صبا به اشتراک بگذارید.

سید مرتضی فاطمی( کارگردان سینمایی بی مادر):وضعیت اکران فیلم‌ها، خوب نیست

به طور کلی وضعیت اکران فیلم‌ها، وضعیت خوبی نیست. با اینکه فیلم بی‌‌مادر در این ۳ الی ۴ هفته اکران پرفروش‌ترین فیلم در ژانر اجتماعی شده است، اما  با این حال میزان استقبال مردم از سینمای غیر کمدی استقبال خوبی نیست. بخشی از این مسائل می‌تواند مرتبط با سیاست‌های اکران باشد. قاعدتاً  سیاست‌ها در فروش فیلم تاثیر دارند. زمانبندی و تعداد هفته و همه و همه در جا افتادن فیلم و مخاطب پیدا کردن تاثیر دارند. اما همه می‌دانیم که  از طرفی تعداد زیادی فیلم در پشت صف اکران هستند و با این وضع سیاست گذاری بسیار پیچیده‌تر خواهد شد. حدود ۲۰۰ فیلم در صفحه اکران هستند و از این میزان تنها ۷ الی ۸ فیلم در هر فصل می‌توانند به اکران برسند. با این وضعیت مسلما اتخاذ سیاست‌گذاری و تصمیم درست بسیار سخت است.