وضعیت عجیبی را در سینماهای امروز کشور شاهد هستیم! از فیلم‌هایی که به خاطر نخریدن حتی یک بلیت نمایش داده نمی‌شوند، تا کارگردانانی که دائما از وضعیت سانس‌های اختصاص یافته به فیلم خود گلایه‌مند هستند و‌ مخاطبی که گویا دیگر سینما صرفا برایش سرگرمی است و از سینمای تفکر برانگیز و یا بازنمایش دهنده معضلات بیزار است و در سالن فیلم‌های کمدی راحت‌تر است! این مسئله از جایی بغرنج می‌شود که مخاطبان سینمای غیرکمدی نیز دائما از عدم یک برنامه‌ریزی مشخص در اکران ناراضی هستند و ادعا می‌کنند که برای دیدن یک فیلم حسابی سردرگم می‌شوند،  سردرگمی مخاطبان سینمای غیرکمدی و عدم محتوای جذاب و خوش ریتم در این ژانر در کنار سهل‌الوصول یافتن فیلم کمدی در ساعات طلایی اکران، سینما را به تفریحگاهی بدل کرده که بعضا حس می‌شود رسالت غایی این هنر نبوده و نیست، هر چند که سینمای کمدی همچنان بخش مهمی از سینما نیز به حساب می‌آید. روزنامه صبا در پرونده چالشی این هفته با طرح  این سوال که  چه سیاستی پشت پرده اکران سینما است؟! به سراغ کارگردانانی رفته است که با فیلم‌هایی چون بی مادر، فسیل، سه کام حبس، بعداز رفتن، ستاره بازی و ستون۱۴، در پرده سینماهای امروز ایران سهیم هستند. شما هم می‌توانید در این چالش شرکت کرده و نظرات خود را از طریق فضای مجازی روزنامه صبا به اشتراک بگذارید.

امیر حسین همتی(کارگردان سینمایی ستون ۱۴):امروزه سینما و مخاطب، مصداق مرغ و تخم مرغ است

از سیاست‌گذاری فیلم‌ها در اکران به هیچ عنوان راضی نیستم، این مسئله خیلی به گفته بنده هم ربطی ندارد و هر کس می‌تواند ببیند که سانس‌هایی که به فیلم ستون۱۴  اختصاص یافته بسیار کم هستند، همینطور  سالن‌ها هم به همین شکل، مثلاً در سالن سینمای چهارسو یک سانس ساعت ۴ بعد از ظهر به فیلم اختصاص یافته که نمی‌دانم چه کسی ساعت ۴ بعد از ظهر به دیدن فیلم خواهد رفت؟  اینکه خود فیلم مخاطب ندارد و یا به خاطر سانس و زمانبندی بدی که برایش در نظر گرفته شده زمین می‌خورد، مشخص نیست، چرا که مصداق آن کاملا شبیه به مثل مرغ و تخم مرغ است. یعنی معلوم نیست که چون بیننده نداریم سانس‌مان کم است و یا چون سانس کم است بیننده نداریم؟ حداقل باید به همه فیلم‌های غیرکمدی عادلانه سانس اکران اختصاص داده شود و تنها با این پیش زمینه می‌توان درباره فیلم حرف زد. با این وجود تشکر می‌کنم از تمام مسئولین و سینمادارهای عزیز که به اکران فیلم کمک کردند.