انیمیشن سینمایی «مسافری از گانورا» به ‌تهیه‌کنندگی سید محمدحسین علمدار و کارگردانی سید احمد علمدار، جدیدترین محصول مرکز انیمیشن سوره و به عنوان اولین اثر بلند سینمایی رویداد رویازی، تولید شده است.این اثر برای اولین بار در بخش مسابقه بلند داستانی سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان رونمایی شده است. داستان این انیمیشن درباره موجودی فضایی است که به زمین می‌آید و با کمک پسری معلول و دوستانش به جست‌وجوی فرمانروای سیاره خود که در زمین گم شده است، می‌پردازد تا صلح را به سرزمینش بازگرداند.

از پروسه نویسندگی تا تولید انیمیشن «مسافری از گانورا» بگویید؟

ایده اولیه فیلمنامه این اثر از یک داستان واقعی برگرفته شده است؛ پسر معلولی که پس از سال‌ها متوجه می شود مادرش باعث معلولیت او شده و به همین خاطر چندین و چند سال با مادر خود حرف نمی زند! این رگه داستانی برای ما بسیار موقعیت دراماتیک و غم انگیزی بود که با پرروش بیشتر آن و تلفیق آن با یک داستان  واقعی دیگر فیلمنامه این اثر را تهیه و تولید کردیم. فیلمنامه اولیه توسط بردارم محمدحسین علمدار نگاشته شد و سپس با کمک تیم فیلمنامه نویسی بارها و بارها بازنویسی شد. در نهایت حدود سه سال پروسه تولید این انمیمیشن طول کشید

داستان دیگری که اشاره کردید، با داستان اول تلفیق کرده‌اید چه بود؟

آن هم داستان واقعی دیگری بود که اتفاقا برای یکی از آشنایان ما رخ داده بود، مرد جانبازی که به دلیل شیمیایی شدن، هر دو پسرش با معلولیت به دنیا آمدند، یکی از آنها از ناحیه شنوایی و دیگری از نظر جسمانی دچار معلولیت شده بود. ما این قصه را با قصه اول به این شکل تلفیق کردیم که این مرد جانباز، پدر قهرمان قصه یعنی همان پسر معلول بود. البته در زیر متن قصه این مسئله را باز گذاشتیم که به دلیل پیچیدگی علم ممکن است دلایل دیگر هم دخیل باشند.

رویداد رویازی در روند ساخته شدن اثر چه حمایت های فنی و … را با گروه فیلمسازی داشت؟

رویازی رویدادی است که طی آن نویسندگان و یا فیلمسازان طرح اولیه و یا فیلمنامه خود را برای آنها ارسال می‌کنند و در ادامه چنانچه طرح شما پتانسیل و قابلیت ساخته شدن را داشته باشد، توسط اساتید و مدیران این رویداد یا از طرف خود سازمان سینمایی سوره مورد حمایت قرار می گیرد و یا فیلمنامه شما را نزد سرمایه گذاران دیگر در این عرصه پرزنت می‌کنند. در این رویداد، فیلمنامه ما مورد پذیرش قرار گرفت، البته ما در بدو ورود به رویداد قسمت کوتاهی از اثر را نیز ساخته بودیم، در ادامه با پذیرش در رویداد رویازی شرایط بسیار خوبی برای گروه محیا شد. شرایطی چون شرکت در دوره‌های تخصصی رویداد که به ما کمک کرد نگاه مخاطب محور‌تری به اثر داشته باشیم و مسیر داستان به سمت و سویی رفت که برای مخاطب جذابیت داشته باشد. در مجموع ضرباهنگ و کشش داستانی این اثر به شکلی طرح ریزی شده است که نه تنها برای رده سنی کودک و نوجوان بلکه برای بزرگسال هم می‌تواند قابلیت دنبال کردن و لذت بردن را داشته باشد.

سطح کیفی و فنی اثر را در قیاس با سایر انیمیشن های ایرانی و سایر کشورها در چه لولی می بینید؟

در دو سه سال گذشته، انیمیشن ایرانی واقعا پیشرفت چشمگیری در عرصه فنی و فن آوری‌های دیجیتال داشته است. من در این مدت بدون اینکه خود را به عنوان کارگردان اثر معرفی کنم، باز خوردها را پایش کردم، چه در سطح سینماگران حرفه ای و چه مخاطبان هر دو گروه برایشان خیلی شگفت انگیز بود که این اثر یک محصول ایرانی است. با توجه به اینکه این اثر به شدت دارای صحنه‌های اکشن و تعقیب و گریزهای مرگبار است. تولید این قسمت‌ها و همسانی آن با آثار برتر دنیا برای گروه هدف مهمی بود، که بحمدال.. با بازخوردی که از مخاطبان تا به امروز گرفتیم رضایت حداکثری را از کار شاهد بودیم که خستگی ما را در آورد.

سطح برگزاری و فیلم‌های شرکت کننده دراین دوره از جشنواره چطور ارزیابی کرده‌اید؟

به نظرم فیلم‌های شرکت کننده آثار خوبی هستند، با اینکه ممکن است نقدهایی هم به آنها وارد باشد اما تا وقتی که ضعف‌ها نمود پیدا نکند، نیاز به اصلاح و تولید باکیفیت تر ملموس نمی‌شود. بنده از پذیرایی و مدیریت جشنواره راضی هستم، تنها انتقادم به تبلیغات است که می توانست بهتر از این باشد.

صحبت پایانی:

ما درکشورمان به رویدادهای جون رویداد رویازی بسیار نیاز داریم، واسطه ای که بتواند امر گفت و گو و واسطه‌گری را به صورت سازمان یافته‌تری برای سینماگران محیا کند. علاوه بر این شرکت کردن سینماگران در دوره‌های بسیار مفیدی که این رویداد تدارک دیده بود، سینمایی را وعده می‌دهد که در آن تنها و تنها مخاطب مهم و محور اصلی کار است. این رویداد فیلمساز را با این جمله در مقابل عمل خود قرار می دهد که آیا خودش حاضر است این مبلغ هنگفت سرمایه را برای فیلمنامه خود سرمایه گذاری کند؟ و یا تا چه اندازه دغدغه بازگشت سرمایه را دارد؟ در تمام کشورها مهم‌ترین هدف تولید فیلم بازگشت سرمایه و سود‌آوری است،در این میان آیا نگاه جشنواره‌ای و  آرت می‌تواند تضمین کننده بازگشت هزینه های تولید باشد؟ به نظرم انیمیشن خوب می‌تواند ضمن ایجاد اشتغال و ارز‌آوری، ثروت مافوق تصوری را برای کشور به ارمغان بیاورد. در طول همین چند سال که ما د رحال تولید این اثر بودیم، چندین نفر از متخصصان کاربلد در حوزه انیمیشن که همکار مان بودن با پیشنهاد شرایط بهتر به کشورهای دیگر مهاجرت کردند!  سوال من این است؛ چرا این استعدادهای ثروت آفرین نباید در داخل کشور فعالیت کنند؟ آیا به دلیل نیست که چرخه فیلمسازی و پخش در ایران درست و پرقدرت نیست!
سمیه خاتونی