هنر و تجربه این روزها شاهد رویداد ویژه است. باکس فیلم های کوتاه ژانر وحشت و دلهره که شامل پنج فیلم از پنج کارگردان سینمای کوتاه است با مخاطبان خود دیدار می‌کند. به بهانه این رویداد جالب خبرنگار صبا گفت وگویی با این پنج کارگردان جوان داشته است که در ادامه می‌خوانید.

 یاسر برزگر کارگردان فیلم کوتاه یه چوم یه لنگ:افسانه های کهن پتانسیل بالایی دارند

ایده اولیه فیلم و الهام گرفتن از یک افسانه کهن مازنی چگونه شکل گرفت؟

در دوران ابتدایی معلمی داشتم که یک چشمش کور بود و ما را به شکل‌های مختلفی می‌ترساند. او در مورد چشمش داستان‌های ترسناکی تعریف می‌کرد. دوست داشتم که این ایده را که برگرفته از واقعیت بود بسازم اما آنگونه نمی‌شد که حق مطلب را ادا کند. من شروع به مطالعه و تحقیق در مورد داستان‌های کهن و افسانه‌های بومی مازندرانی کردم و «یه چوم یه لنگ» را خیلی نزدیک به ایده اصلی خود یافتم. در این تحقیقات به این نتیجه رسیدم که چه پتانسیل بالایی در این افسانه‌های کهن حتی برای ساخت فیلم بلند وجود دارد. ایران کشور بزرگی است که در هر منطقه آن افسانه‌های بومی و کهن فراوانی وجود دارد و این پتانسیل نباید اینقدر مهجور بماند.

 در مورد کست و از چالش کار با بازیگران کودک و نوجوان بگویید.

آقای رضا عموزاد که نقش معلم را بر عهده دارند، بازیگر حرفه‌ای سینما هستند و عوامل پشت صحنه همگی حرفه ای بودند اما چهار بازیگر کودک و نوجوان این کار را از آموزشگاه آقای ابوالحسنی که استاد بازیگری خودم در بابل بود انتخاب کردم و دو بازیگر کودک را که نابازیگر هستند. کار با کودکان مخصوصاً در این ژانر برایم بسیار چالش برانگیز و نحوه هدایت آنها تجربه جالبی بود چرا که این بچه‌ها اولین بار بود که جلوی دوربین می‌رفتند. تلاش ما این بود که بازی آن‌ها تصنعی نباشد و به لهجه مازنی مسلط باشند و چون فضای فیلم فضای دلهره بود  کار با بچه‌های نابازیگر و کم تجربه‌تر کمی سخت بود، اما فضایی که در پشت صحنه ایجاد شده بود و محیطی که داشتیم خیلی کمک کرد تا نتیجه دلخواهمان باشد.

سخن پایانی

یکی از مسائل دوستانی که فیلم کوتاه کار می‌کنند این است که سرمایه‌گذاران اعتماد نمی‌کنند چرا که برگشت سرمایه وجود ندارد و اکثراً به صورت مستقل فیلم‌ها تهیه می‌شوند مثلا استفاده از کست حرفه‌ای در پشت صحنه هزینه زیادی برای تولید این فیلم ایجاد ‌کرد. چالش اصلی ما صنعتی نیست و ما ابزار ساخت فیلم‌های با کیفیت را داریم فقط اگر از طرف سرمایه‌گذاران حمایت شود، نهادهایی که می‌توانند سالن‌های بیشتری در اختیار این فیلم‌های کوتاه قرار بدهند و صدا و سیما یا نهادهای مختلف در تبلیغات فیلم کوتاه کم کاری نکنند فیلم کوتاه مخاطب خود را خواهد یافت  چه بسا که هم اکنون هم مخاطب دارد در هر ژانری بخصوص همین ژانر وحشت اما تبلیغات کافی برای اینکه مخاطب بداند کجا و به چه شکل باید با فیلم کوتاه ارتباط داشته باشد وجود ندارد. تنها امید ما شرکت در جشنواره است تا تهیه‌کننده‌ای اثر ما را ببیند و مجاب به همکاری با ما شود. ولی خب من بسیار سرسخت هستم و کوتاه نمی‌آیم در حال حاضر فیلم کوتاه دیگری را می‌خواهم بسازم  و امید دارم که از طریق این فیلم‌های کوتاه بتوانم در آینده یک فیلم بلند بسازم.

مریم عظیمی