روزنامه صبا

روزنامه صبا

کارگردان انیمیشن جنگ و رنگ:

عدنان زندی:در شهرستان انیماتورهای کمی داریم


امیدوارم در آینده این بخش در انیمیشن سنندج پیشرفت کند و ما انیماتورهای زیادی در شهر خودمان داشته باشیم و راحت‌تر کارمان را انجام بدهیم.

چهلمین دوره جشنواره فیلم کوتاه تهران در بخش انیمیشن آثاری که از دغدغه‌های کوچک و بزرگ راه یافتگان متولد شده را در خود جای داده است. خبرنگار صبا با سه کارگردانی که دغدغه‌های متفاوتی را در آثارشان دنبال کرده‌اند گفت و گویی داشته که در ادامه می‌خوانید.

عدنان زندی کارگردان انیمیشن جنگ و رنگ:در شهرستان انیماتورهای کمی داریم

متولد سال ۶۴  در شهر سنندج هستم. در مقطع لیسانس کارگردانی سینما خوانده‌ام و در مقطع ارشد هم  کارگردانی تئاتر.  قبلاً چند اثر داستانی ساختنه‌ام. این اثر اولین کار انیمیشن من است و ماجرایش هم از همان دوران تحصیلات کارشناسی در برخورد با یک کاریکاتور اولین بار به ذهنم رسید سپس این ایده در ذهن من شکل گرفت تا اینکه بعد از یکی دو سال به داستان این فیلم رسیدم و تصمیم گرفتم که آن را بسازم.

 جنگ و رنگ به چه موضوعی می‌پردازد؟

موضوع اصلیش گذشت و ایثار است. زمانی که می‌خواستم فیلمم را بسازم دوست داشتم که به شیوه پیپر کار کنم  ولی از نظر مالی هزینه بسیار زیادی می‌خواست و من توانایی آن را نداشتم در نتیجه سراغ تکنیک ارزان‌تری رفتم و تکنیک کات اوت را انتخاب کردم.

از تیم تولید بگویید.

نویسندگی و کارگردانی این انیمیشن بر عهده خودم بود، دکوپاژ آن را انجام دادم، استوری بورد زدم سپس استوری بوردها را به انیماتورها دادم  و آنها بقیه کار را ساختند. در این زمینه با سه انیماتور همکاری کردم  که یکی از آقای عابدین محمدی بود. تولید اثر با پس تولیدش حدود ۳ ماه طول کشید. پس از تولید من کار به انجمن سینمای جوان سنندج ارائه کردم و یک مبلغی آنها پرداخت کردند و خواستند که تهیه کننده فیلم باشند.

 با توجه به اینکه شما و بسیاری از دوستان دیگر شرکت کننده، آثار را در شهرستان کار کرده‌اند از چالش‌های کار در شهرستان بگویید.

زمانی که جنگ و رنگ در جنشوراه منطقه ای بود در پیچینگ جشنواره شرکت کردم و طرح انیمیشن بعدی‌ام تایید شد و من استارت کار بعدی را زدم اما یکی از مشکلاتی که من خودم شدیداً با آن درگیر بودم پیدا نکردن انیماتور برای کارم در خود سنندج بود. دوستانی هستند که در سنندج هم کار انیماتوری انجام می‌دهند ولی به شکل بسیار محدود و در نهایت اگر فیلمی هم بخواهند بسازند محدود به آثار خودشان می‌شود در نتیجه من مجبور شدم تا با انیماتورهایی از اصفهان، تهران و کرمانشاه صحبت کنم. درست است که از طریق فضای مجازی ارتباطات نزدیک شده اما برای من دشوار بود که فضای ذهنی‌ام را به این شکل به انیماتورهایی اثر منتقل کنم و نیاز حس میکردم که نشست‌های حضوری داشته باشیم و طبیعتا به این شکل بعد مسافت خیلی اذیت کننده بود. امیدوارم در آینده این بخش در انیمیشن سنندج پیشرفت کند و ما انیماتورهای زیادی در شهر خودمان داشته باشیم و راحت‌تر کارمان را انجام بدهیم.

 سخن پایانی

امیدوارم که اتفاقات خوبی برای جنگ و رنگ  و همینطور برای فیلم جدیدم بیافتد همینطور اتفاقات خوبی برای همه فیلمسازان ایرانی، خصوصاً فیلم سازان همشهری‌ام که استعدادهای خوبی را در جشنواره از خود نشان دادند و آثار موفقی دارند.

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است