محدثه بالازاده:
لیدر بودن استرسآور بود!
کار با چشمان بسته باید اجرا میشد و این چالش بسیار بزرگی بود و تمام حرکتها روی پنجه پا است.
نمایش گوشتخوار به نویسندگی و کارگردانی عادل عزیزنژاد این روزها در سالن شماره سه شهرزاد با علاقهمندان به هنر تئاتر دیدار میکند. این نمایش شرکت در جشنوارههای خارجی را در برنامههای آتی خود دارد و گروه بازیگرانش را عمدتا بازیگران جوان تشکیل میدهند. خبرنگار صبا گفتوگویی با عوامل این نمایش داشته که ادامه میخوانید.
محدثه بالازاده:لیدر بودن استرسآور بودتئاتر برای شما چگونه آغاز شده است
حدود سه سال پیش از طریق آموزشگاه امین تارخ وارد تئاتر شدم. آنجا آموزش بازیگری دیدم و بعد وارد دانشگاه شدم. در دانشگاه هم مشغول به تحصیل در رشته بازیگری هستم و اولین کار تئاترم حدود ۴ ماه پیش و اثری به نام متساویالساقین بود که در سالن نوفللوشاتو اجرا رفت و امروز هم با گوشتخوار در خدمت مخاطبان هستم.
از تجربه نمایش گوشتخوار بگویید.
نمایش گوشتخوار نمایشی بر اساس فرم است، دیالوگهای چندانی ندارد و بیشتر کار بدنی پرفورمنس دارد و دیالوگهایش کوتاه و معنادار هستند. تمرینات ما حدود ۴ ماه طول کشید و بیشتر روی حرکتهای بدنی استوار بود که طراح حرکت اثر هم خود آقای عزیز نژاد هستند. ایشان یک سری طرحها میدادند و ما اتود میزدیم بعد برخی از آنها به نتیجه میرسیدند و برخی نه.
چالش برانگیزترین بعد این نمایش برای شما چه بود؟
کار با چشمان بسته باید اجرا میشد و این چالش بسیار بزرگی بود و اینکه تمام حرکتها روی پنجه پا است و من به عنوان لیدر آن گروهی که به صورت یکپارچه همه حرکاتمان طراحی شده و انجام میشود اگر کوچکترین اشتباهی در حرکتها داشته باشم تمام حرکتهای دیگر دوستانم به هم میریزد و این استرس فراوانی به همراه دارد. من نور صحنه رو نمیبینم و باید همه حرکات و جای موقعیتهایی که باید در صحنه نمایش داشته باشم را حفظ کنم و این بسیار چالش انگیز بود.
به عنوان یک بازیگر جوان فضای فعلی تئاتر را چطور ارزیابی میکنید و رل مدل شما در بازیگری چه کسانی هستند؟
وضعیت تئاتر ما چندان خوب نیست. از لحاظ مالی کارگردانها و تهیهکنندگان تحت فشار هستند، مخاطب آثار نمایشی چندان زیاد نیست و بیشتر آثاری فروش میروند که بازیگران چهره دارند یا کارگردانهای آنها معروف و قدیمی هستند و یا آثاری که با سرمایههای آنچنانی بسته شدهاند وگرنه غیر از این آثار بسیار کم پیش میآید که مردم بیایند و آثار دیگر را ببینند مگر اینکه آن کار نو گراییهای خاصی داشته باشد که برای مردم تازگی داشته باشد. حقیقتاً خود من و کسانی که در سن من میخواهند بازیگری انجام بدهند شاید بسیاری از مواقع ناامید میشویم و نمیخواهیم دیگر ادامه بدهیم چون دستمزد آنچنانی دریافت نمیکنیم. گاهی حتی اصلاً هزینه دریافت نمیکنیم به خاطر اینکه تازه کار هستیم و هزینهای که دریافت میکنیم هم ناچیز است. شاید این باعث شود بسیاری از افراد در همان نیمه راه پشیمان شوند و تئاتر آنگونه که فکر میکردند برایشان پیش نرود. برای خود من اینگونه بود که فکر میکردم چیزی فراتر از این است زمانی که وارد تئاتر شدم متوجه شدم که این مسیر بسیار سختتر از آن است که من فکر میکردم هم به لحاظ حواشی که ممکن است پیش بیاید هم افرادی که خیلی سخت میشود به آنها اعتماد کرد. واقعاً در این راه من و تمام کسانی که هم سن و سال من هستند و در این زمینه فعالیت میکنند باید بسیار بسیار صبور باشیم تا به جایی برسیم. بعنوان رل مدل در تئاتر ایران خانم پانته آ پناهیها و فاطمه معتمدآریا را به عنوان بازیگران درجه یکی که به شدت تاثیرگذار هستند میبینم.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است