برنامه «نوسان» کاری از گروه اجتماعی، اقتصادی شبکه دو سیما به تهیه‌کنندگی و کارگردانی قاسم عوض‌بیگی است که اجرای آن را محمد طادی بر عهده دارد. این برنامه از شنبه ۲۰ آبان حوالی ساعت ۲۰:۵۵ (بعد از بخش خبری ۲۰:۳۰) به مدت تقریب ۲۰ دقیقه به‌صورت روی آنتن می‌رود. «نوسان» با محوریت پخش مستند‌های کوتاه و بلند به موضوعات و حواشی این روز‌های اتفاقات فلسطین و غزه در قالب پخش تصاویر و ویدئو‌هایی در چند بخش می‌پردازد؛ در مطلب پیش رو با عوض‌بیگی و طادی درخصوص ویژگی‌های «نوسان» و اجرای آن گفت‌وگویی داشته‌ایم که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید.

پیش از برنامه «نوسان» سابقه اجرا در برنامه‌های دیگری را هم داشته‌اید اما محوریت و فضای آنها با آنچه هم‌اکنون از شما می‌بینیم متفاوت هستند. چطور از آن فضا فاصله گرفته‌اید و به این تجربه جدید رسیده‌اید؟

اولین حضور رسمی من برای اجرا در برنامه زنده به سال ۹۸ و برنامه «هشتگ» باز می‌گردد. بعد از آن هم تجربه اجرا در برنامه زنده و صبحگاهی «سلام صبح بخیر» در شبکه سه را داشته‌ام. پس از این دو برنامه هم برنامه «سبز سپید سرخ» را اجرا کردم. شاید بتوان گفت به‌نوعی نخ تسبیح همه این برنامه‌ها و البته «نوسان» فضای مجازی است. البته شکل پرداختن به فضای مجازی در هر یک از این برنامه‌ها متفاوت بوده است. یکی رنگ و بوی سیاسی داشته‌، یکی منحصرا به فضای آی‌تی پرداخته است و یکی هم مثل «نوسان» که با محوریت غزه پخش می‌شود. همان‌طور که گفتم وجه اشتراک همه این تجربیات فضای مجازی بوده است. حوزه‌ای که علاقه بسیار به آن دارم و در موردش مطالعه و تلاش می‌کنم تا به‌روز باشم. اجرا در برنامه «نوسان» هم جدا از این حوزه نیست. موضوع فلسطین و غزه هم دغدغه همیشگی من بوده و هست. قلب من هم مثل هر انسان و هر ایرانی از جنایات رژیم صهیونیستی به درد می‌آید؛ بنابراین وقتی بستر برای اعلام انزجارم از این رژیم غاصب وجود دارد، وظیفه خود می‌دانم تا بیکار ننشینم و وظیفه خود به‌عنوان یک مسلمان را عملی کنم.

با توضیحاتی که دادید، عوامل موثر در شکل‌گیری ایده «نوسان» شامل چه مواردی هستند؟

در حال حاضر و در سال ۲۰۲۳ در سازمانی مثل سازمان صدا و سیما که بزرگترین برودکست محسوب می‌شود، پل ارتباطی موجود در آن هنوز شماره تلفن ۱۶۲ است. این راه ارتباطی مختص به سال‌ها پیش بوده و هنوز هم همین است. راه مذکور دیگر جوابگو نیست و مردم با فضای مجازی و پیام‌رسان‌های مختلف ارتباط برقرار کرده‌اند چراکه تبدیل به بخشی از زندگی آنها شده است. اگر پل ارتباطی مناسبی برای مردم درنظر بگیریم قطعا محتوا و ویدئوهای مردمی برای شبکه‌ها و پیام‌رسان‌های خارجی ارسال نخواهد شد. بنابراین معرفی، ارائه یک پل ارتباطی جدید برای ارتباط مردم با رسانه ملی یکی از بهترین اقداماتی است که می‌توان برای آنها درنظر گرفت. این اقدام یعنی تعاملی کردن گوشی تلفن همراه با صفحه تلویزیون راهکاری است که باید به آن توجه ویژه داشت. چرا زمانی که شبکه‌های اجتماعی فرصت نظرسنجی دقیق را در اختیار ما قرار داده‌اند نباید در زمینه‌های مختلف از آن استفاده کرد. البته با تاکید می‌گویم استفاده درست. بنابراین دغدغه‌ای که از آن یاد کردم از جمله عواملی بود که باعث شد شاکله اصلی برنامه «نوسان» در این فرم ارائه شود.

برگردیم به اجرا؛ سبک و اجرای شما در برنامه «نوسان» کمی با آنچه تاکنون در برنامه‌های سیما دیده‌ایم تفاوت دارد؛ چرا این سبک را انتخاب کردید؟

روز اول که درباره برنامه با دوستانم صحبت کردیم قرار بود که میز و صندلی در صحنه و دکور وجود داشته باشد. این سبکی است که سال‌ها در برنامه‌های سیما شاهد آن هستیم مانند برنامه‌های گفت‌وگو محور و مناسبتی اما در نهایت اجرای «نوسان» بدون میز صندلی و هرگونه آکسسوار در صحنه پیش رفته است. فضای استودیو بسیار بزرگ است. شاید در استودیویی که مثلا هشت متر مساحت دارد این نوع اجرا ساده‌تر باشد اما در استودیویی که ما برنامه را در آن روی آنتن می‌بریم کار متفاوت است. استودیویی تقریبا به مساحت ۲۲ متر و تعبیه ویدئووالی با این متراژ قطعا پتانسیل طراحی و نصب دکورهای شیک را دارد اما خواست عوامل این بود تا مجری در تعامل با بیننده باشد و این تعامل از همین طریقی که مشاهده کرده‌اید به انجام می‌رسد. همین تعامل که از آن صحبت می‌کنم در اجرا کار را بسیار دشوار می‌کند. من در این صحنه بزرگ باید راه بروم، مدام حرکات بدنی خود را تحت کنترل داشته باشم، تمام محتواهای نمایشی روی وال را ببینم و از روی آنها برای بیننده توضیح بدهم و… . ناگفته نماند که هنوز هم با ایده‌آل خود فاصله داریم ولی تمام تلاش خود را می‌کنیم تا هرشب بهتر باشیم و برنامه‌ای درخور مخاطبان را به آنها ارائه کنیم.

«نوسان» به‌صورت زنده روی آنتن می‌رود. این ویژگی برای برنامه‌ای با این ریتم تند چالش برانگیز و سخت نیست؟

زنده بودن برنامه ارتباط مستقیم با مدت زمان آن دارد؛ به فرض مثال در یک برنامه یکی دو ساعته زنده در نهایت پنج، شش مرتبه رفت و برگشت وجود دارد اما در زمان ۲۰ دقیقه‌ای «نوسان» ما دفعات بسیاری رفت و برگشت داریم؛ به‌طوری که پیش آمده ما در برنامه‌ای ۱۵ مرتبه رفت و برگشت داشته‌ایم. این اتفاق ناخودآگاه علاوه بر آنکه ریتم تندی به برنامه می‌دهد امکان خطا را هم بالا می‌برد. به‌علاوه چون مهمانی در استودیو حضور ندارد انرژی بسیاری را باید برای کار گذاشت و فقط این مجری است که صحبت می‌کند و برنامه را پیش می‌برد. تمام این نکات توام با دشواری هستند اما از هرکس که کار اجرا کرده است سوال کنید، می‌بینید که تمایل برای حضور در برنامه زنده بیشتر است زیرا در این نوع اجرا مخاطب و مجری هردو در لحظه با هم ارتباط دارند و این در لحظه بودن جذابیت‌های خاص خود را دارد.

بداهه‌گویی در برنامه زنده یکی از فاکتورهای مهم است که در برنامه‌ای مثل «نوسان» به مراتب حساس‌تر هم خواهد بود. هر یک از اخبار و ویدئوهای برنامه دارای قصه و داستان مخصوص خود هستند. این روایت‌ها که تقریبا همگی کوتاه هم هستند چطور نهایی می‌شوند؟

قطع به یقین بداهه‌گویی کار سهل و ساده‌ای نیست؛ علی‌الخصوص وقتی درباره موضوعاتی که قرار است صحبت کنیم اطلاعات زیادی در دست نباشد. موضوع کلی برنامه ما غزه است اما از آنجا که هر شب اخبار و رویدادهای همان روز را مدنظر قرار می‌دهیم ممکن است یک ویدئو یا خبری با فاصله‌ای خیلی کوتاه منتشر شده باشد بنابراین فرصت زیادی برای فکر کردن راجع به آن و تمرین برای اینکه چه مواردی بیان شوند اصلا نداریم. همه این موارد باعث می‌شوند که ضریب خطای مجری بالا برود و نیاز به تمرکز و درواقع اشراف به موضوع اهمیت بالایی پیدا کند. درمجموع به‌عنوان مجری برنامه «نوسان» با این فرم و سرعت بالا تمام تلاش خود را به کار می‌گیرم تا هم‌قدم با محتوا و کل گروه حرکت کنم؛ ضمن اینکه در طول روز فضای مجازی و اخبار و ویدئوهای مربوط به غزه و فلسطین را دنبال می‌کنم تا بتوانم از کلیت آن با خبر باشم. نکته حائز اهمیت دیگر این است که کل گروه در «نوسان» به طور خاص کارگردان، کمک شایانی برای بیان نقاط مهم و اولویت‌ها در محتواها به من می‌کنند.

چقدر در انتخاب ویدئوها و آنچه خروجی هرشبی برنامه است، دخیل هستید؟

ما در «نوسان» یک گروه ویژه برای انتخاب ویدئوها داریم. دوستان من از ابتدای هر روز درباره این محتواها با یکدیگر صحبت می‌کنند، آنها را مورد بازبینی قرار می‌دهند، اگر لازم باشد آنها را ترجمه می‌کنند و در نهایت به انتخاب آنها می‌رسند. «نوسان» حاصل یک کار گروهی است که من در مقام مجری آن هر شب دیده می‌شوم. اگر این تعامل و همبستگی در گروه نبود قطعا در یک برنامه کوتاه نمی‌توانستیم توجه مخاطبان را جلب کنیم. اینکه از توجه مخاطبان می‌گویم، به‌واسطه پیامک‌های بسیاری است که هرشب در زمان پخش برنامه و البته قبل و بعد آن برای ما ارسال می‌شود. شکر خدا بینندگان تلویزیون و شبکه دو «نوسان» را دنبال می‌کنند و تعامل بسیار خوبی در شبکه‌های مجازی با ما دارند.