نمایش «مهندس واشینگ کلوز» در سالن شماره ۳ پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است. مهدی رکنی طراح و کارگردان این نمایش گفت: مخاطب امروز تئاتر و سینما تنها به فکر این است که اثر کمدی ببیند، سرگرم شده و از سالن خارج شود.

مهدی رکنی، طراح و کارگردان نمایش «مهندس واشینگ کلوز» در رابطه با انتخاب این اثر برای اجرا، گفت: این نمایش روایت نویسنده‌ زنی را برعهده دارد که بدلیل شرایط بد جامعه مجبور به ادامه شغل پدر یعنی نصب سیفون توالت می‌شود؛ زمانیکه به یکی از این خانه‌ها می‌رود، درب توالت قفل شده و به طور همزمان با سه نفر دچار چالش می‌شود. یک نفر خواهرش که یک دختر نوجوان است، یک نفر ناشر که تمایل دارد تا کتابش را چاپ کند و همچنین صاحب خانه‌ای که مشغول به فعالیت در عرصه موسیقی می‌باشد؛ پس از این چالش‌ها متاسفانه اتفاق بدی برای این خانم نویسنده رخ می‌دهد.

او افزود: متن در ابتدا یک مونولوگ بود و سه کاراکتر دیگر وجود خارجی نداشتند؛ براین باورم که مخاطب ما هزینه می‌کند و می‌بایست از نظر بصری نیز لذت ببرد، بنابراین  این شیوه اجرایی فعلی در نظر گرفته شد تا مخاطب خسته نشود و به داستان نیز گوش فرا دهد. البته باید تاکید کرد که ما به طور همزمان دو اجرا می‌رویم؛ اول روایت خانم مهندس و دوم روایت داستانی که خانم مهندس آن را نگارش کرده و در ارتباط با خوک‌ها است.

بازیگر سریال «زخم کاری» با تاکید براینکه باید به سن مخاطبان توجه ویژه‌ای داشت؛ بیان کرد: اختلاف سنی می‌تواند موجب اختلاف برداشت از سخنان یکدیگر شود. اما تمایل ما در این اجرا بر این بوده است تا شیوه‌ای انتخاب شود که افراد نوجوان، جوان و پخته‌تر نیز کاملا متوجه داستان ما بشوند. اینکه چه مقدار موفق بوده‌ام را نمی‌دانم.

او در ادامه با اشاره بر فروش آثار کمدی در تئاتر؛ خاطرنشان کرد: دوستان درست می‌‌گویند، مخاطب امروز تئاتر و سینما تنها به فکر این است که اثر کمدی ببیند، سرگرم شود و از سالن خارج شود. اما به عنوان کسی که کمدی کار نکرده‌ام از این بابت ناراحت نیستم چراکه به هدف نهایی خود رسیده‌ام؛ اینکه مخاطب من در اجرای سوم به من پیام بدهد که سعی می‌کنم زین پس بیشتر به رفتارهایم نسبت به زنان فکر کنم، برای من بسیار بهتر و سودمندتر است و فکر می‌کنم کارم را حتی برای یک نفر در طول این اجرا، انجام داده‌ام.

بازیگر سریال «میدان سرخ» گفت: در کلیت فضای فعلی تئاتر متاسفانه خوب نیست؛ برای مثال اداره کل هنرهای نمایشی این امکان را دارد تا تعامل بیشتری با هنرمندان این عرصه برقرار نماید اما این کار انجام نمی‌شود. متن «مهندس واشینگ کلوز» که برای این اداره کل ارسال شد، سریعا رد شد و دلیل آن نیز عدم اطلاع از معنای واشینگ کلوز بود! درحالیکه این امکان وجود داشت تا با یک تماس تلفنی ساده، از من این سوال پرسیده می‌شد نه اینکه متن رد شود و مجددا یک پرسه طولانی آغاز شود. براین باورم که این فشارها انگیزه هنرمند را کاهش می‌دهد و قدرت او را روی صحنه کم می‌کند. «مهندس واشینگ کلوز» پیش از این در جشنواره فجر و جشنواره استانی اجرا رفته است اما همان متن متاسفانه امروز اصلاحیات متفاوتی می‌خورد که دلایل قابل قبولی برای ما ندارد.

او افزود: سرمایه‌گذاران و یا تهیه کنندگان در عرصه تئاتر کمتر فعالیت می‌کنند چراکه متاسفانه تنها ۲۰ درصد از سرمایه‌شان باز می‌گردد و این یک فاجعه است. در واقع افرادی که امروز به عنوان تهیه کننده در این عرصه درحال فعالیت هستند بیشتر دغدغه هنر دارند و تمام تلاش‌شان بر این است تا این چراغ خاموش نشود اما بر این باورم که اگر همین رویه ادامه پیدا کند متاسفانه تا ۴ سال آینده دیگر اجرایی وجود نخواهد داشت. تنها آثار کمدی روی صحنه خواهد رفت، زیرا مخاطب تنها اینگونه آثار را می‌پسندد و تهیه‌کنندگان نیز در اینگونه آثار حضور پیدا خواهند کرد.

بازیگر نمایش «حقایقی درباره مهدی پسر غلام» گفت: موضوع اصلی این نمایش زن است و یک جمله معروف نیز داریم «من فقط به این می‌اندیشم که چگونه در عبور از تبعیض‌ها و تحقیرها زن شده‌ام و زن مانده‌ام.» من به عنوان یک بازیگر از صبح تا شب زیست می‌کنم و به اطرافم به شدت دقت می‌کنم، این رفتارها تا اندازه‌ای زیاد بود که باید این کار را انجام می‌دادم.

او ادامه داد: بازی در سریال «زخم کاری» و همچنین تجربه بازیگردانی و بازیگری در سریال «بازنده» این موضوع را بیشتر به من اثبات کرد که اینگونه اتفاقات متاسفانه برای همکاران خانم ما نیز رخ خواهد داد و همه آنها نیز اینگونه تجربه‌هایی دارند اما متاسفانه هیچکس آن را جدی نمی‌گیرد. این اتفاقات هر روز رخ می‌دهد و برای من درس عبرتی بزرگ است که می‌بایست از آن در کارگردانی استفاده نمایم.

مهدی رکنی در پایان تاکید کرد: امیدوارم دوستان، بیشتر از ما جوانان حمایت کنند زیرا این هنر تنها دلخوشی ماست؛ متاسفانه به سختی می‌توان سالن‌های دولتی را برای اجرا در اختیار داشت چرا که از حدود یک سال و نیم قبل باید متن به داوران آن مجموعه ارائه شود تا در نهایت آنها نظراتشان را نسبت به اجرا یا عدم اجرای نمایش ارسال نمایند. براین باورم که کمی رویه دشوار است و می‌بایست آسان‌تر شود. نکته دیگری که فکر می‌کنم بسیار حائز اهمیت است، موضوع میزان مبلغ اجاره سالن‌های خصوصی است؛ ما بسیار از سالن‌های خصوصی ممنون و متشکر هستیم اما اگر کمی منصفانه‌تر نسبت به این مبالغ و میزان مخاطبین تئاتر نگاه کنیم آیا این مبالغ با تمامی هزینه‌های جاری یک سالن درست است؟ بدون شک مدیرکل محترم هنرهای نمایشی این امکان را دارد تا با پرداخت بخشی از مبلغ اجاره این سالن‌ها، مبلغ اجاره را برای گروه‌ها به شدت کاهش دهند. به هرحال ما همچنان به حمایت هرچه بیشتر مسئولین محترم امیدوار هستیم.

مریم عظیمی