گروه هنر و تجربه بدون وقفه بسته دوم فیلم‌های‌ هنری و کوتاه انیمیشن را تحت عنوان رویاهای بیداری به اکران عموم درآورده و مخاطبان علاقه‌مند به این آثار را به سینماها فرا می‌خواند. در ادامه گفت و گوی خبرنگار صبا را با تنی چند از کارگردانان این آثار می‌خوانید.

ایده اولیه این اثر چگونه شکل گرفت

«قطعه تنهایی» اولین تجربه حرفه‌ای من به عنوان اکسپریمنتال انیمیشن است. همچنین این فیلم به عنوان پایان‌نامه عملی ارشدم به دانشگاه هنر ارائه شده است. ایده‌ این فیلم در همان کلاس‌های فیلمنامه نویسی دوره دانشگاه در ذهنم شکل گرفت. برای اولین اثر چندین ایده در ذهن داشتم. از آنجائی که کار کردن درباره موضوعات درام روانشناسانه برای شخص خودم جالب توجه و مهم بود ایده «قطعه تنهایی» را پروراندم و آن را ساختم.

در مورد تکنیک ساخت این اثر و عواملی که در تولید همکاری کردند بگویید.

تکنیک این اثر میکس مدیاست، با تلفیقی از تکنیک‌های استاپ موشن، فوتو انیمیشن، پیکسیلیشن، انیمیشن دو بعدی و سه بعدی کامپیوتری. در ساخت اینگونه فیلم‌های تجربی بار اعظم کار به عهده سازنده اثر است. از مرحله فیلمنامه، تهیه و تولید فیلم و مراحل پیش تولید تا طراحی و ساخت ماسک، دکور، آکسسوار و بازیگردانی به عهده خودم بوده است. با این وجود تقریبا ۲۰ نفر از عوامل حرفه‌ای و دلسوز همراه من بودند تا این اثر ساخته شد.

از جشنواره‌هایی که این اثر شرکت کرده و جوایزی دریافت کرده، بگویید.

این فیلم در جشنواره‌های معتبر و متنوع داخلی و خارجی نمایش داده شده و توانسته برنده بهترین انیمیشن «فیلم باز لندن» و «بیس کاست» استرالیا، برنده بهترین انیمیشن بصری جشنواره «اپیک ای.سی.جی» و بهترین فیلم‌ ایرانی «دایرکت مانتلی» آمریکا و همچنین نامزد جایزه «ساتوشی کن» جشنواره مهم «فانتازیا» و نامزد در جشنواره «بنگلور» هند شود.

سخن پایانی

اکسپریمنتال انیمیشن‌ از دغدغه‌های شخصی من است. در واقع فیلم های تجربی و هنری مانند دیگر مدیوم‌های سینما مثل فیلم سینمایی یا سریال نیستند که خیلی دیده شوند. اتفاقاً مخاطبان خاص خود را دارند، چه بسا کمتر از مخاطبان دیگر مدیوم‌ها. من دوست دارم فرصت نمایش این فیلم ها در گروه‌های سینمایی بیشتر و طولانی مدت باشد تا سطح سلیقه عمومی نیز بالاتر برود. بنظرم برای پیشرفت در همه عرصه ها باید تجربه و آزمون و خطا کرد. در این فیلم‌ها نیز تجربیات مهمی اتفاق می‌افتد. نمایش هر چه بیشتر این فیلم‌ها فرصت خوبیست تا تجربه، دانش و طرز تفکر این فیلمسازان منتقل شود و همه این‌ها در آینده به نفع بدنه اصلی سینما و انیمیشن ایران خواهد بود. اگر برای چنین محافلی تبلیغات بیشتری انجام شود و بحث و گفت‌وگو در مورد این فیلم‌ها بیشتر شود نیز عالی ا‌ست و بی نتیجه نخواهد بود. به طور کلی یکی از دغدغه‌های اصلی من این است که اینگونه فیلم‌ها که نگاه جدیدی به موضوعات پیرامون دارند، بیشتر دیده شوند و بهای بیشتری به آنها داده شود. در آخر خوشحالم که «قطعه تنهایی» در گروه سینمایی هنر و تجربه به نمایش درآمده است.