تجربه چندین و چند ساله برگزاری جشنواره‌های فیلم نشان می‌دهد که حواشی رنگارنگ و مختلف نیز جزء لاینفک هر جشنواره‌ای شده که پس از  اتمام آن، تا مدت‌ها بر سر زبان‌هاست. از اعطای جایزه بهترین نقش مکمل مرد، به بازیگر مردی که نقش یک زن را ایفا کرده! تا قطع شدن برق سالن‌های سینما و لو رفتن اسامی برندگان. از سیمرغ‌هایی که تعداد زیادشان، حاشیه یک جشنواره می‌شود و نبودشان حاشیه جشنواره‌ای دیگر.

روزنامه صبا با نزدیک شدن به روزهای برگزاری چهل و دومین جشنواره فیلم فجر؛ نظر چند تن از تهیه‌کنندگان، کارگردانان و منتقدان سینما را در خصوص فاکتورهای برگزاری یک جشنواره استاندارد، جویا شده است که از نظر می‌گذرانید.

داوود صبوری از تهیه‌کنندگان سینمای ایران است. یکی از آثار تهیه شده او «اتاق گلی» به کارگردانی محمد عسگری است که در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر اکران شد.

داوود صبوری فاکتورهای لازم برای برگزاری یک جشنواره استاندارد را این‌گونه شرح می‌دهد: در تمامی کشورها وقتی می‌خواهند جشنواره‌ای را چه به صورت دولتی چه خصوصی برگزار کنند، ابتدا برای این منظور یک ساختار می‌بینند. یعنی یک هرم سازمانی برایش تشکیل می‌دهند و در قالب این هرم سازمانی اهدافشان را برای برگزاری آن جشنواره مشخص می‌کنند. در کشور ما نیز هر جشنواره‌ای که بخواهد برگزار شود یقینا باید هویت ملی و فرهنگی خودش را حفظ کند. در واقع ساختار برگزاری همه جشنواره‌ها باید روی این محور بچرخد که هویت ملی و فرهنگی‌مان حفظ شود. در این بین مهم‌ترین فاکتور مدیریت باثبات است. با مرور جشنواره‌های دیگر کشورها نیز متوجه می‌شویم که مدیران برگزارکننده، هیچ‌کدام زیر سه سال مدیریت نداشته‌اند. یعنی هر خطا و آزمونی داشته‌اند در همان سه سال رفع شده است. به طبع مدیران بعدی نیز سعی می‌کنند کمتر به سمت آن خطاها بروند و بیشتر سعی‌شان دیدن نقاط قوت جشنواره است.

صبوری در تکمیل گفته خود، می‌افزاید: بعد از مدیریت باثبات که مهم‌ترین فاکتور یک جشنواره استاندارد است. کار تیمی، فاکتوری ا‌ست که بسیار حائز اهمیت است. اغلب جشنواره‌های بزرگ جهان به صورت تیمی برگزار می‌شوند و برای هر کدام از افراد تیم گرداننده مشخص است که قرار است چه کاری انجام دهد. یقینا اگر در طول برگزاری‌ یک جشنواره از شخصی‌کاری و شخص‌محوری دور شده و مدیریت جمعی لحاظ شود، آن جشنواره خود به‌ خود شکل می‌گیرد. در واقع می‌توان گفت که ساختار مدیریت استحکامی و ساختار مدیریت جمعی فاکتورهای اولیه در برگزاری جشنواره‌های استاندارد، هستند. البته من به شخصه معتقدم فاکتوری که بیش از هر چیز دیگری در این امر حائز اهمیت است، مخاطب‌شناسی است.

وی افزود: جشنواره فیلم فجر یک جشنواره خاص است، به عبارتی بزرگ‌ترین رویداد فرهنگی است، مخاطبین خاص خودش را هم دارد. پس باید در مخاطب‌شناسی، آسیب‌شناسی شود. این آسیب‌شناسی در مخاطب‌شناسی نیز بسیار حائز اهمیت است و از طریق آن می‌توان پی برد چگونه می‌شود عموم مردم را به حضور در آن جشنواره تشویق کرد تا با حضورشان هم سهمی در برگزاری جشنواره داشته باشند و هم باعث شوند با عظمت بیشتری برگزار شود نه این‌که باعث شوند که مخاطبان حتی فیلم‌های‌مان را نبینند.

صبوری افزود: حضور نگاه‌های مختلف، فاکتور دیگری است که در برگزاری یک جشنواره استاندارد حتما باید به آن توجه داشت. به همین منظور باید تنوع‌های مختلف تفکری و همچنین تنوع‌های مختلف در ژانر فیلمنامه‌ای، لحاظ شود. اصول برگزاری جشنواره‌های استاندارد عموما رعایت همین نکات است که کمک می‌کند تا جشنواره در مسیر خودش حرکت کند.

داوود صبوری در پایان می‌گوید: آخرین نکته‌ای که به نظرم موجب برگزاری مطلوب‌تر یک جشنواره‌ می‌شود، فرصت‌هایی است که می‌تواند تبدیل به نقطه قوت جشنواره شود. این فرصت‌ها همان کارگردان‌های اولی یا به اصطلاح همان بخش نگاه نو است که باید بیشتر دیده شوند. خوشبختانه این نکته از سال گذشته شروع شده و من شنیده‌ام که امسال نیز خیلی بیشتر شده است. ما باید تا می‌توانیم به اولی‌ها میدان دهیم. این روندی است که سال‌هاست در جشنواره‌های خارج از کشور اجرا می‌شود و همه ساله چندین نفر کارگردان اولی را به جامعه سینمایی معرفی می‌کنند که آن افراد به راحتی می‌توانند یک بار فرهنگی‌ای را از روی دوش آن کشور بردارند و به نسل جدید تبدیل شوند. یقینا هر اندازه که در جشنواره فجرمان به فیلم اولی‌ها بیشتر  بها داده شود، به همان میزان کمک خواهد شد تا خود جشنواره بهتر بتواند در ریل خودش حرکت کند.