خیرالله تقیانی ­پور متولد ۱۳۶۲ است و از سال ۱۳۸۰ فعالیت حرفه­ای خود را در تئاتر آغاز کرد. اولین اثر ساخته شده از او تله فیلم «تونل» است که در سال ۱۳۹۳ ساخته شد. ناسور، ترور، نجلا و… از دیگر آثار این کارگردان است. فیلم سینمایی «قلب رقه» به تهیه کنندگی سعید پروینی، آخرین اثر کارگردانی و نویسندگی تقیانی­پور است که امروز در سینمای رسانه جشنواره بین المللی فیلم فجر حضور دارد. به این بهانه با کارگردان، تهیه­کننده و بازیگر این اثر به گفت‌وگو پرداخته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

سعید پروینی متولد ۱۳۶۷ است و از سال ۱۳۸۵ فعالیت حرفه­ای خود را در تلویزیون با تولید آثار نمایشی آغاز کرد. اولین تهیه کنندگی مستقل او تله فیلم «بازگشت به خانه» که در سال ۱۳۹۱ ساخته شد. به دیگر آثار این تهیه‌کننده به سریال­های حوالی پاییز، گشت پلیس و کلبه­ای در مه و برنامه سینمایی هفت، فوتبالیسم و … می‌توان اشاره کرد.

فیلمنامه «قلب رقه» چه جذابیت­هایی داشت که شما را متقاعد به تهیه­کنندگی آن کرد؟

این فیلمنامه از ایده و سوژه فوق العاده­ای، برخوردار بود. طوریکه از همان ابتدا مخاطب را جذب می­کند. در واقع سوژه­ای است که دارای یک درام عاشقانه است و در دل یک بحران و یک بستر بحرانی اتفاق می­افتد. این قصه و ایده زمانی که تکمیل شد و به متن نهایی رسید، جذابیتش بیشتر از پیش شد و خب بیشتر متقاعد شدم که حتما تهیه­کنندگی آن را قبول کنم. ابتدا سوژه و موضوع  قصه و بعد هم تجربه خیرالله تقیانی­پور، که سابقه­ی خوبی در ساخت آثار در این ژانر داشت ترغیب شدم با او همکاری کنم.

اغلب این فیلم در سوریه و در دل جنگ ساخته شده، در پروسه تولید با چه چالش­هایی روبرو بودید؟

طبیعی است که تولید هر پروژه ای با مشکلاتی روبرو می­شود، این فیلم نیز مستثنی نبود. معمولا لوکیشن برخی از پروژه های سینمایی، آپارتمانی و یک سری غیر آپارتمانی است. فیلمبرداری برخی از فیلم­ها در شهرستان است و بعضی از اثرها دارای صحنه خاص و دکور خاصی است که مربوط به تاریخ و دوره خاصی باشد. معتقدم که تولید این اثر نسبت به تمام این موارد متفاوت­تر بود، چراکه مضمون این فیلمنامه مربوط میشد به ۷،۸ سال پیش، قصه ای که خارج از جغرافیای تهران و ایران است. خب کارکردن در خارج از مرزهای ایران، قطعا اتفاقات خاص خودش را به همراه دارد. البته تمامی عوامل فیلم قلب رقه، همدل و همراه بودند، طوریکه مدت طولانی از خانواده­شان دور بودند، آن هم نه در تهران، بلکه خارج از کشور، نه یک کشور معمولی بلکه کشور بحرانی مانند سوریه که در چندین سال گذشته درگیر جنگ و چالش بوده است. خب تمام این اتفاقات جدی بود و اینکه هر کس بخواهد همچین کاری را انجام بدهد باید تمام ریسک و خطرات احتمالی را بپذیرد. از طرفی، امنیت شصت، هفتاد نفر در خارج از ایران، مسئله­ای بود که باید به آن توجه می­شد. همچنین تامین پرواز باری، بلیط، کار کردن در یک جغرافیا و زبان متفاوت گرفته تا موارد دیگری که پرداخت به اون فعلا به صلاح نیست برخی از چالش و سختی­های دیگر کار بود.

بازخورد مردم سوریه نسبت به پروسه تولید این فیلم چطور بود؟

قصه ما در دل داعش روایت می‌شد، لباس، صحنه و دکور مختص به خودش داشت، داعش هم منفور بود و مردم با دیدن فضاسازی ما ناراحت می‌شدن و آسیب می‌دیدن.انجام دادن این کار در آن منطقه و حتی با کمک بومی‌های آن شهر نیز بسیار سخت بود. به همین خاطر در بعضی از موارد محلی‌ها هم برایمان مشکل و دردسر ایجاد می کردند.

تامین مالی این فیلم از کجا بود؟

در شروع این پروژه متاسفانه، کسی حمایت نکرد. اما بعد از گذشت دو ماه از فیلمبرداری، زمانی که امکانش فراهم شد تعدادی ویدیو و تریلر بسازیم، متوجه شدن ما در ساخت این اثر جدی هستیم، کیفیت کار هم قابل ارزیابی بود و خداروشکر کم کم همراهی و حمایت­ها توسط بنیاد رسانه‌ای بیان و بعد بنیاد سینمایی فارابی شروع شد.

تولید کار طبق برنامه ریزی جلو رفت؟

همیشه تمام کارها طبق­ زمان­بندی جلو نمی رود. فیلم قلب رقه هم با توجه به شرایط سخت تولید، از جمله: فیلمبرداری در جغرافیای خارج از ایران، صحنه‌های شلوغ، لوکیشن‌های متعدد خارجی و شب‌کاری زیاد و … بیش از برنامه ریزی طول کشید

در این اثر از جلوه­های میدانی و بصری استفاده شده است؟

بله کار جلوه های ویژه میدانی زیادی داشت، بطور مثال آتش زدن سه،چهار خیابان بطور همزمان، چالش زیادی داشت که خب زمان فیلمبرداری را بالا می­برد. به همین­خاطر اگر تهیه­کننده و یا عوامل دیگری بود که با این مسائل مشکل داشت، قطعا ساخت این پروژه ممکن نبود.

اتفاق ویژه­ای در کار بود که بخواهید اشاره کنید؟

در روند فیلمبرداری اتفاق کم نیفتاد اما آن بخشی که الان میشه بیان کرد، بطور مثال در یکی از شهرهای سوریه، صحنه ایست بازرسی ضبط می‌کردیم، مجبور بودیم که پرچم داعش را بالا ببریم که خب همین عامل باعث ترس مردم شده بود و خیلی تعجب می‌کردند.

یک موتور سوار از آن خیابان عبور می‌کرد و به صحنه فیلمبرداری رسید بعد از دیدن پرچم، غافلگیر شد و از ترس نمی دانست چطور دور بزند و از مسیری که آماده برگردد. در این مدتی که سوریه بودیم مطمئن شدیم این ترس هنوز در دل مردم سوریه وجود دارد که نکند داعش مجدد بازگردد. به هرحال امیدوارم که درس عبرتی شود و اجازه ورود بیگانه به کشورشان را ندهند تا آنها بتوانند برای دولت و حکومتشان قد علم کنند.

اثر شما بازار بین الملل را تجربه خواهد کرد؟

بله به بخش های بین المللی خصوصا کشورهای عربی، فکر کرده‌ایم که ان‌شالله به زودی مراحل فنی برای اکران انجام خواهد شد.

چشم­انداز شما برای زمان اکران عمومی؟

اکران در سینما وابسته به تصمیم شورای اکران و اتفاقای پیش رو در سال های آینده  است. به هرحال، سازنده هر اثری راغب است که فیلمش در بهترین زمان ممکن اکران شود، بهترین موقعی که به نفع اثر باشد و مورد توجه عموم قرار گیرد.