حسین عابدینی از دوران کودکی وارد عرصه بازیگری شد و با یک سری از بهترین‌های سینمای ایران مثل خسرو معصومی و مجید مجیدی در دو فیلم باران و پدر همکاری موثری داشت. عابدینی بعد از سالها دوری از جشنواره فیلم فجر با فیلم آپاراتچی در جشنواره فیلم فجر حضور دارد. با او در باره حضورش در فیلم آپاراتچی گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.

تجربه همکاری با یک فیلمساز جوان و هم زبان در آپارتچی چگونه بود؟

موقعی که فیلمنامه را خواندم متوجه جذابیت و روایت درست قصه شدم. فیلمنامه آپاراتچی به دلم نشست و با آن ارتباط برقرار کردم. مسئله بعدی این بود که فیلمهایی در این ۷ سال اخیر بازی کرده بودم در جشنواره فیلم فجر حضور نداشتند و من از جشنواره دور بودم. همیشه به فیلمساز آذری زبان جوانی که قصد ساخت فیلم اولشان را دارند نگاه حمایتی دارم و جمع این مسائل باعث شد در فیلم بازی کنم.

در آپارتچی چه نقشی را ایفا می کنید؟

من در آپارتچی نقش یک مدیر فیلمرداری به نام بایرام را بازی می کنم که با شخصیت اصلی فیلم جلیل طائفی همکاری می کند.

تابه حال نقش فیلمبردار را بازی نکرده بودید؟

نه، این اولین تجربه‌ام بود و برایم جذابیت داشت.

 جنس رفتاری این فیلمبردار چگونه است؟

با توجه به فضای فیلمنامه و شخصیت پردازی که در باره این فیلمبردار انجام شده باعث محدودیت برای من در بازی‌ام شد. او آدمی آرام و ساکت و کم حرف است. البته من با رجوع به تجربیاتم سعی کردم چیزهایی را به بازیم الصاق کنم. فیلمبرداری که در عین آرام بودنش موقعی که از چیزی ناراحت می شود زود عصبانی می شود و قاتی می کند. البته من طوری نقش را بازی کردم که عاقل و مغز متفکر گروه تولید فیلم به نظر برسد و کارگردان و دستیارانش اهل شوخی و بگو بخند و انجام کارهای سبک هستند. این فیلمبردار سرش توی کار خودش است و به حواشی‌ها کاری ندارد و بسیار در کارش هم مدعی است.

آیا قبل از بازی در فیلم آپاراتچی جلیل طائفی را می شناختید؟

نه، شناختی از ایشان نداشتم. در زمان پیش تولید کارگردان کتاب و فیلم مستندی که از جلیل طائفی نوشته و ساخته شده بود را به من برای خواندن و دیدن داد و به خوبی با نوع تفکرات این شخصیت آشنا شدم.

 آیا از این تجربه بازی رضایت دارید؟

منتظرم فیلم را زمان نمایش در جشنواره ببینم و بتوانم در این باره اظهار نظر درستی داشته باشم. در دو ماه زمان فیلمبرداری با توجه و دقت کارگردان و فیلمبرداری خلاقانه حسن پویا وتلاش سایر عوامل به من انرژی و توان می داد و نوید تولید یک فیلم خوب و با کیفیت را می داد و فیلم می تواند در بخش فیلم اولی های جشنواره نظرات نسبت به خودش جلب کند.

چقدر به دیده شدن فیلم و بازی‌تان در جشنواره امید دارید؟

هیچ موقع برای بردن جایزه و سیمرغ بازی نمی‌کنم. یک بازیگر باید فکر و توانش را متمرکز به ایفای شایسته  نقشش معطوف کند . اگر بازیگر بخواهد به نیت بردن جایزه بازی‌اش را انجام بدهد ماحصل کارش قابل قبول نمی شود. البته نقشی که من بازی کردم اوج و فرود زیادی ندارد و کارگردان هم در طول کار دست و پای من را بست که نروم به سمت بازی طنز و کمدی و فیلم دو شاه نقش داشت که  می‌شد با حضورم در یکی از این دو نقش چند لایه به نحو شایسته ای بازیم دیده شود.

کدام نقش‌ها را مد نظر داشتید؟

یکی همین نقش جلیل طائفی بود که تورج الوند بازی کرد و از کارگردان هم در خواست کردم که این نقش را بازی کنم. زیرا جنس بازی من مناسب این نقش بود. خیلی از دوستان مثل رضا ناجی اعتقاد داشتند که من مناسب ایفای این نقش هستم. بهر حال با توجه به اعمال نظر فارابی کارگردان و تهیه کننده تصمیم گرفتند که تورج الوند این نقش را بازی کند. من تلاش کردم حرفه ای عمل کنم و یک تصویر جدید از حسین عابدینی در پیش چشم مخاطبان قرار بدهم. گلایه ای از روابط عمومی فیلم دارم که مایلم بیانش کنم. در تمام اخباری که درباره فیلم و لیست عوامل منتشر می شود نام من در انتهای بازیگران ذکر شده و این نشان می دهد دوست روابط عمومی فیلم یا بی سواد است و یا مغرضانه این کار را انجام داده است.من اعتراضم را به کارگردان ابراز کردم و گفتم مناسب است که مطابق رزومه و اعتبار هر بازیگری نامش در لیست عوامل آورده شود و تنها اسم بازیگری که باید بالاتر از نام من باشد نام رضا ناجی است . در رزومه کاری من بردن سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر، بردن جایزه پلاک طلایی و دیپلم افتخار از جشنواره شیگاگو و جایزه از جشنواره لهستان وبازی برای با مجید مجیدی و خیلی دیگر از نام های معتبر دیده می شود. این انتظار را داشتم به این مسائل توجه می‌شد.

احمد محمداسماعیلی