فیلم «عروسک» آخرین ساخته زنده‌یاد اصغر یوسفی نژاد که در سینماهای هنرو تجربه سراسر کشور به اکران درآمده دومین اثر سینمایی این کارگردان فقید پس از فیلم موفق و تحسین شده «او» یا همان خانه است. او که «آثاری مثل باران رویاها را نمی‌شوید» و «کفش‌هایت را در نیار» را در کارنامه هنری‌اش دارد در شهریور ۱۴۰۱ چشم از جهان فرو بست. در ادامه گفت‌وگوی خبرنگار صبا را با صفا اصلانی، همسر زنده‌یاد اصغر یوسفی نژاد و سرمایه‌گذار فیلم می‌خوانید.

ایده این فیلم برای آقای یوسفی نژاد به چه شکل آغاز شده و روند فیلم چگونه بود؟

واقعیتش این است که آقای یوسفی نژاد می‌خواستند یک سه گانه کار کنند مرگ، عروسی و تولد که متاسفانه به صورت یک دوگانه درآمد و ایشان مجالی برای ساخت سومین اثر پیدا نکردند. ایشان فیلم را یک رویه حقیقی از زندگی می‌دیدند و با فیلمنامه‌هایی که می‌نوشتند زندگی می‌کردند. کلمه به کلمه و جمله به جمله دیالوگ‌هایی که در فیلم‌شان بود از دنیای حقیقی نشأت گرفته بود. برگرفته از همان شهری که زندگی کردیم و واژه‌هایی که با یکدیگر حرف ‌زدیم، گریه کردیم و خندیدیم. اگر به موسیقی‌هایی که در فیلم به بهانه عروسی استفاده شده دقت کنید می‌بینید که به موسیقی‌ها و آوازهای فولکلور تبریز و آذربایجان و زبان مادری‌مان برمی‌گردد. ایشان اعتقاد داشتند که فیلم یک بریده از زندگی ماست به همین علت ایشان پلان سکانس کار می‌کردند و آرزویشان این بود که این فیلم در یک سکانس تمام شود حتی در مورد فیلم قبلی‌شان «او»نیز همین گونه بود.

 در پایان فیلم قسمت هایی از پشت صحنه را می‌بینیم که بازیگران و خود ایشان به شدت منقلب هستند و حتی گریه می‌کنند.

این صحنه ها مربوط به آخرین شب تصویربرداری ما بود. خب برخی از سکانس‌ها چند روز طول می‌کشید و گروه از اینکه موفق شدند سکانس پایانی را بگیرند و پس از آن قرار بود از هم دور شوند آنهم پس از تمریناتی که چند سال طول کشیده بود و تصویربرداری که پس از این همه فراز و نشیب به پایان رسیده بود آن هم یک پایان رضایت بخش، همه و همه دست به دست هم داد تا آن لحظات احساسی خلق شوند و ایشان آرزوی‌شان را در همان لحظه به زبان بیاورند که فیلمی خوشبخت است که دیده شود و آرزو کردند که فیلم‌شان خوشبخت شود.

مریم عظیمی