«روز مات» به کارگردانی محمود نوری و تهیه‌کنندگی محسن علی‌اکبری این روزها در سینماهای هنر و تجربه اکران می‌شود و با فرم متفاوتی که برای طرح مسئله دارد توجه مخاطبان را جلب می‌کند. در این فیلم شاهد یک روز از زندگی یک زوج و کشاکشی میان بقا و گریز هستیم. در ادامه گپ و گفت خبرنگار صبا باتهیه کننده این فیلم را می‌خوانید.

محسن علی اکبری فعالیت‌های هنری‌اش را از مسجد جواد الائمه و پیش از انقلاب آغاز کرده و بعد از مجروحیت در جبهه که ادامه را برایش نا ممکن کرده بود به فعالیت‌هایش در مرکز حوزه هنری و به عنوان تهیه کننده فیلم ادامه داده است. از میان آثار او می توان به استرداد، یاسین، همیشه پای یک زن در میان است، تلفن همراه رئیس‌ جمهور، پایان دوم و جای او دیگر خالی نیست اشاره کرد.

از  نگاه خود به هنر و سینما و شکل گیری «روز مات» بگویید.

ما پیش از انقلاب پایگاهی به نام مسجد جواد الائمه داشتیم در آن به فعالیت‌های هنری می‌پرداختیم دوستانی مثل آقای سلحشور و دوستان دیگر نیز که از همان منطقه بودند بعد از انقلاب در حوزه هنری گرد هم آمدند و من نیز به آنها پیوستم با توجه به اینکه ما قبل از انقلاب هم نگاه فرهنگی داشتیم دوستان پیشنهاد کردند که در زمینه فیلم و سینما فعالیت کنیم. در دوره فعالیتم در زمینه فیلم و سریال در ۳۰ اثر با کار اولی‌ها همکاری کرده‌ام و این افتخاریست برای من که در طول این سال‌ها اکثراً با نسل جوان کار کردم. نسلی که اولین فیلمشان را می‌ساختند. مثلا آقای احمدرضا درویش همینطور مرحوم ملاقلی‌پور و آقای هنرمند و خیلی از دوستانی که امروز هم فعالیت می‌کنند. همیشه دوست داشتم با عزیزانی کار کنم که جوان و فیلم اولی بودند و آورده‌ای برای سینمایی کشور داشتند. «روز مات» سال ۹۹ ساخته شد و بنا به مشکلاتی نمی‌توانست اکران شود ولی خدا را شکر که در حال حاضر مجوز اکران گرفته است. روز مات یک فیلم خاص یعنی از همان تیپ فیلم‌هایی است که من دوست دارم و یک جوان به نام دکتر محمود نوری که فرزند هنرمند نقاش و جانباز انقلاب اسلامی آقای حسین نوری هستند و بخش عمده‌ای از کارهای فیلم مثل نویسندگی و کارگردانی و فیلمبرداری و تدوین را خودشان انجام دادند. «روز مات» توانست در جشنواره جیپور هند به عنوان فیلم اول شناخته شود و از روزی که در هنر و تجربه اکرانش آغاز شده خوشبختانه صاحب نظران، منتقدان و هنرمندانی که به دیدن فیلم آمده‌اند بازخورد مثبتی داشته و از فیلم خوششان آمده است و معتقد بودند که فیلم بسیار خوش ساخت و روان است. جا دارد که از محمود نوری عزیز نه تنها اینجا بلکه همه جا به خاطر این مقدار از نبوغ و استعداد تقدیر و تشکر کرد.

چقدر اهمیت دارد که یک تهیه کننده آزادی عمل کافی به فیلمسازی که با او همکاری می‌کند بدهد؟

وقتی که اعتماد ایجاد شد اگر غیر از این عمل کنی اشتباه کرده‌ای. وقتی کارگردان می‌گوید که من فیلمبردار خوبی هستم من به عنوان تهیه کننده چند فیلم کوتاه و چند حرکت دوربین از او می‌بینم و پس از یک روز اول فیلمبرداری واقعاً به این نتیجه می‌رسم که او قابلیت انجام این کار را دارد یا نه و این کار را به او می‌سپارم. البته این مسئله صرفاً در همکاری من با آقای نوری نبوده و من کلاً  سعی می‌کنم که به کارگردان آزادی کامل بدهم و برای انتخاب‌هایش احترام قائل می‌شوم. حال ممکن است بر سر برخی از انتخاب‌ها با هم بحث کنیم اما اگر من تهیه کننده به کارگردان اعتماد کامل نداشته باشم قطعاً بقیه عوامل نیز آنگونه که باید و شاید دلسوزی نمی‌کنند و اگر حس کنند که بین تهیه کننده و کارگردان مشکلی هست امکان دارد که در روحیه آنها نیز تاثیر منفی بگذارد و در نهایت در کل فیلم این تاثیر منفی نمود پیدا می‌کند.

سخن پایانی

من برای آینده سینمای ایران بسیار خوشبین هستم. ما در جشنواره فجر شاهد حضور جوانان خوبمان در این عرصه بودیم و این مایه امید برای نسل ماست که نسل اول انقلاب هستیم. چرا که می‌بینیم این جوانان آمدند و این پله‌هایی که ما تا  نیمه توانستیم بالا بیاییم را ادامه می‌دهند و به سمت اوج حرکت می‌کنند و من برای همه آنها آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم که مخاطب نیز از فیلم «روز مات» راضی باشد و بتواند با آن ارتباط برقرار کند و  بتوانیم سال‌های بعد فیلم‌های دیگری از آقای نوری و افرادی مانند ایشان ببینیم.

مریم عظیمی