پگاه زارعی – اواخر هفته گذشته رسانه‌ها خبری را منتشر کردند که با واکنش اهالی هنر بخصوص سینما روبه‌رو شد. خبر به نقل از روابط عمومی سازمان اوج به این شرح بود. احسان محمدحسنی با اعلام استعفای خود، از سازمان هنری رسانه‌ای اوج خداحافظی کرد.

احسان محمدحسنی متولد ۱۳۵۹ و فعال فرهنگی و مستندساز که ریاست فرهنگسرای پایداری، معاونت اطلاع‌رسانی و تبلیغات بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و معاونت هنری این بنیاد و مدیریت سازمان هنری، رسانه‌ای اوج  ازجمله سوابق و مسئولیت‌های وی بوده است با استعفایش به حضور ۱۵ ساله خود در سازمان اوج، پس از طراحی، تثبیت و به بلوغ رساندن این مجموعه، پایان داد.

محمدحسنی، از یک‌سال پیش در تلاش بود تا با جدایی از اوج،‌ خون تازه‌ای به این تشکیلات تزریق کند. پس از یک‌سال استعفای وی توسط مجموعه قرب پذیرفته و در کسوت مشاور هنری و رسانه‌ای قرب به فعالیت مشغول شد و ساسان زارع به عنوان سرپرست این سازمان منصوب شده است.

گویی همین دیروز بود که جوانی از بنیاد روایت فتح بر صندلی مدیریت سازمان هنری رسانه‌ای اوج رسید؛ سازمانی که در آن‌ سال‌ها چندان نامی نداشت و رفته رفته با تدبیر این مدیر حاذق به یکی از سازمان‌های رسانه‌ای مطرح کشور تبدیل شد. احسان محمدحسنی در طول دوران مدیریت خود تولیدات شاخصی در زمینه فرهنگی و هنری داشت و نه تنها فیلم‌های سینمایی «ایستاده در غبار»، «به وقت شام»، «تنگه ابوقریب»، «بادیگارد»، «مصلحت»، «لباس شخصی»، «منصور»، «غریب»، «مجنون»، «پرویزخان»، «خروج»، «سوتفاهم»، «هیهات»، «۲۳ نفر»، «زندانی ها»، «ابادان ۱۱۶۰»، «سرهنگ ثریا» و «آبی روشن» با همت او ساخته و عرضه شدند بلکه انیمیشن «ببعی قهرمان» یا نمایش «هفت‌خوان اسفندیار» و یا سریال‌هایی نظیر «آسمان من»، «سر دلبران»، «پایتخت ۵»، «آقازاده»، «روزبلوا»، «مینو»، «گیله وا»، «مستوران» و «عشق کوفی» برای مخاطبان تدارک دیده شد و استقبال خوبی هم از آن‌ها شد. محمدحسنی، مدیری بود که تعامل را به خوبی می‌شناخت و نه تنها با هنرمندان شاخص کار می‌کرد بلکه استعدادهای جوانی را در دامان خود گرفت و آن‌ها را تربیت کرد و به نیرویی مقاوم در حوزه فرهنگی و هنری تبدیل کرد. گرچه نباید این موضوع را از یاد برد که او در این هیاهوی رسانه‌ای به دنبال ساخت برند شخصی برای خود نبوده و فقط بالا بردن نام سازمان فرهنگی هنری رسانه‌ای اوج برایش اهمیت داشته است. محمدحسنی اثرگذاری سازمان اوج را به خیابان‌های شهر هم آورد و با دیوارنگاره‌ها معروف و حاشیه‌ساز میدان ولیعصر(عج)‌ جریان‌سازی ‌کرد؛ به همین منظور با هنرمندانی که با سازمان فرهنگی هنری رسانه‌ای اوج همکاری کردند به گفت‌وگو پرداختیم و نظرشان را درباره عملکرد این مدیر فرهنگی جویا شدیم.

عطا پناهی تهیه‌کننده: آقا احسان؛ مدیری تکرار نشدنی!

احسان در تمام سال‌هایی که افتخار داشتم و با ایشان همکاری کردم برای من مانند یک مربی بود. آقا احسان یک مدیری تکرار نشدنی است  و در حوزه فرهنگ و هنر مثال زدنی است و ای کاش مثل او بود و هرجایی که آدم‌هایی مثل آقا احسان باشند آنجا رشد می‌کند و شکوفا می‌شود. مدلی که او سازمان اوج را مدیریت ‌کردند می‌تواند الگویی برای دیگر مدیران موسسه‌های فرهنگی، هنری و رسانه‌ای باشد و مدل مدیریت ایشان در تعریف پروژه، ایده پردازی و… می‌تواند یک سبک مدیریتی باشد و کلاس درس است. خبر خیلی برایم عجیب بود. آقا احسان بزرگترین کمکی که به من در سه سریال و سینمایی که کارکردیم از مستوران گرفته و سینمایی پرویز خان به عنوان یک همفکر و کسی که باعث می‌شد ناامید نشوم و در تمام مراحل تولید و پیش تولید تا پخش و.. حمایت‌های فکری و معنوی از ایده پردازی تا اجرا دادند که ارزشمند بود. او مثل هیچکس نیست و مدل خودش را دارد؛ اصلا ایده اولیه سریال «مستوران» را ایشان مطرح کردند و آن ایده تبدیل به سریالی شد که دو فصل از آن پخش شد و مردم دوست داشتند. او در پرورش ایده نیز فوق‌العاده است و می‌تواند به عنوان یک مربی در کنار تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌ها باشد. او مربی‌ای است که نمی‌گذارد خسته و ناامید شوی و تکانت می‌دهد.

سعید سعدی تهیه‌کننده: قطعا در عرصه فرهنگ و هنر خلا ایجاد می‌شود

احسان محمدحسنی یک جوان پرانرژی و پر پتانسیل است و توانست با شناخت دقیق از خط و ربط‌های فرهنگی کشور، از خط قرمزها به دور از آرم و برند سازمانی عبور کند. محمدحسنی توانست تحولی را در عرصه فرهنگی ایجاد کند و باعث رشد و نمو عرصه فرهنگی به خصوص در آثار ارزشی شود. او با فرصت دادن به جوان‌ها، استعدادهای بسیاری را جذب کرد و در عرصه‌های مختلفی مانند مستندسازی تحول خوب و مناسبی را در جامعه ایجاد کرد. همه این‌ها حاصل تلاش، مقاومت و شجاعت ایشان بود و توانست این عرصه را پایدار و بالنده کند. بنده مدیر جدید را هنوز نمی‌شناسم ولی امیدوارم بتواند ادامه دهنده راه احسان محمدحسنی باشد. در هر صورت مدیر جدید تا به تجربه ایشان برسد به زمان خاصی نیاز دارد چرا که محمدحسنی ۱۵ سال مدیریت کرده و سردی و گرمی‌ها را چشیده و می‌توانست در ادامه هم باروری خوبی داشته باشد ولی متاسفانه با استعفای‌شان موافقت شد و قطعا با این تصمیم خلایی در عرصه فرهنگ و هنر ایجاد می‌شود.

لیلی عاج کارگردان: سازمان اوج حالاحالاها میراث معنوی احسان محمدحسنی است

هر چه فکر کردم از آقای محمدحسنی چه بگویم، متوجه شدم که فقط می‌توان از او تعریف کرد، اما هرچه کلمات و جملات مثبت را هم کنار یکدیگر بگذارید و به زبان بیاورید در وصف ایشان کم است! سازمان اوج، ۱۵ سال عمر دارد و با مدیری که روبه‌رو بوده که از این سازمان یک برند ساخته و به عنوان یک رسانه بسیار خوب عمل کرده است.

سازمان فرهنگی هنری رسانه‌ای اوج نه تنها در سینما، تئاتر و موسیقی و بلکه حتی در دیوارنگارهای معروف میدان ولیعصر(عج)،  که باید خیلی زود در موضوعات مختلف به ایده برسند و نسبت به محفل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و… جامع الاطراف باشند، زبان زد است. وقتی درباره مدیری صحبت می‌کنیم که ۱۵ سال یک سازمان رسانه‌ای را مدیریت کرده می‌دانیم که واقعا کار دشواری است و شناخت دقیقی می‌خواهد. من درباره همکاری خود با احسان محمدحسنی می‌توانم بگویم که ایشان بسیار انسان زلال و فرد عملیاتی هستند؛ در سینما وقتی از یک کارگردانی تعریفی می‌شود، می‌گویند که آن کارگردان مورد نظر از اول می‌داند، چه می‌خواهد؛ محمدحسنی هم تکلیفش روشن بود و افق دید مشخصی داشت و با اراده هستند. مشخصا می‌توانم بگویم بابت اعتمادی که به بنده کردند به ایشان مدیون هستم. من برای اینکه نمایش «بابا آدم» را تبدیل به فیلم کنم با زحمت بسیار خودم و دوستانم از تهیه‌کننده‌های خصوصی و چند ارگان دولتی دعوت کردم تا به دیدن نمایش بیایند ولی هیچکدام از آن‌ها به یک کارگردان تئاتر اعتماد نکردند تا همکاری کنند اما خوشبختانه در آخرین اجرای این نمایش موفق شدیم از آقای محمدحسنی دعوت کنیم و ایشان آمدند، کار را دیدند و در پایان فقط یک جمله گفتند که آن هم این بود: بیا قرار داد فیلمنامه را ببند و شروع کن! این موضوع چیزی به غیر از اعتماد نبود و اینکه او می‌توانست کار را به جوان‌ترها بسپارد، یکی از ویژگی‌های مدیریتی او است. از روزی که خبر پذیرفته شدن استعفای ایشان آمد تا کنون همه درباره او حرف می‌زنند و مطلب می‌نویسند که هرکدام ادبیات و نکته سنجی‌های قابل توجهی دارد اما من امیدوارم که در سال‌های آتی نگوییم که سازمان اوج تنها در دوران مدیریت احسان محمدحسنی در اوج بود و امیدوارم مدیر جدید که می‌آید و سکان را به دست می‌گیرد همچنان شانیت و تلاشی را که محمدحسنی برای سازمان داشتند، حفظ کنند و رو به جلو حرکت کنند. اعتقاد قلبی من این است که سازمان فرهنگی هنری رسانه‌ای اوج حالاحالاها میراث معنوی احسان محمدحسنی است و هرگز نام او از این سازمان جدا نخواهد شد.

حسین پارسایی کارگردان و تهیه‌کننده: محمدحسنی نمونه بارز یک مدیر فرهنگی موفق!

احسان محمدحسنی را از دهه ۸۰ می‌شناسم. او نمونه بارز یک مدیر فرهنگی متواضع، خلاق و موفق است. او از معدود مدیران شفاف و قابل اعتماد ارشد فرهنگی است که در تعیین اهداف عالی و آرمان‌های فرهنگی‌اش همه را به مشارکت فرا می‌خواند، خوب گوش می‌کند و قدرت توانمندسازی و ایجاد انگیزه در تیم خود را دارد. در عین حال که مرزها را می‌شناسد و پایبند به اصول و ارزش‌های فرهنگی است روحیه جذب حداکثری و توانایی عالی در برقراری ارتباط با هنرمندان را دارد و از همه مهمتر در بزنگاه‌های فرهنگی قدرت تصمیم گیری بالایی دارد و مسئولیت آن را می‌پذیرد. حالا بعد از ۱۵ سال تلاش خستگی ناپذیر و کارنامه‌ای درخشان در همه عرصه‌ها می‌توان او را مدیری تراز نامید. اعتقاد راسخ دارم این آغازی است برای مردی با صفات نیکو، دلسوز این آب و خاک و همراه و همدل اصحاب فرهنگ و هنر ایران زمین. برقرار باشد انشالله!

محمدمهدی مشکوری، تهیه کننده: الگوی مسیر او حاج قاسم بود

مسیر حرفه‌ای و کاری بنده با سازمان اوج و اعتماد احسان محمدحسنی آغاز شد. ایشان به نسل جدید و جوان اعتماد می‌کرد و بعد از آن حمایت می‌کرد و بعد از آن هم رهایشان نمی‌کرد و بعد از آن پدرانه در کنارشان می‌ایستاد. البته نه فقط در حوزه فعالیت و کار بلکه در ابعاد مختلف زندگی هم کنار بچه‌ها بود و کمک می‌کرد و همفکری می‌کرد و این ویژگی پدرانه ایشان ویژگی‌ای است که در مسئولان جمهوری اسلامی ایران، کمتر و سخت‌تر پیدا می‌شود. او در واقع نیروهای جوان را پیدا می‌کرد، اعتماد می‌کرد و در مسیر کاری آن‌ها رهای‌شان نمی‌کرد و این کلید واژه‌هایی از ایشان است که موجب می‌شد تا هرکسی برای سازمان اوج کار کند. وی همه وجود خودش را می‌گذاشت و با همه وجود برای این سازمان کار می‌کرد. کار کردن ما با آقا احسان به مثابه قرارداد برای یک پروژه نبود چون آقا احسان اعتماد کرده بود و ما نمی‌خواستیم به اعتماد او خدشه‌ای وارد شود. در همین کار آخرمان «ببعی قهرمان» که در حال اکران است با اعتماد ویژه او و به خاطر او، این انیمیشن به نقطه‌ کنونی خود رسیده و با جرات می‌توان گفت آقا احسان تکرار نشدنی است. او یک حرف معروف داشت می‌گفت « آرزوهای شما چیست؟ برای رسیدن به آرزوهایتان، پاهایتان را روی شانه من بگذارید.» این مناسبات و این جمله اصلا برای یک مسئول نیست به همین خاطر به نظر من تن آقای محمدحسنی به تنه حاج قاسم خورده بود و الکوی مسیر او حاج قاسم بود.

تصور نمی‌کنم کسی را در رسانه بتوان جایگزین ایشان دید. البته که امیدوارم ایشان در اکوسیستم باقی بمانند و پرچم دیگری را بالا بیاورند ولی مناسبات اوج و محمدحسنی حداقل با ما و امثال بنده صرف پروژه و قرارداد نبود بلکه حرف و دستور او بود که باید انجام می‌شد و پول اگر نبود، اهمیتی نداشت و اعتماد او برایمان اهمیت داشت و باید کار را انجام می‌دادیم. شاید بسیاری از پروژه‌های سازمان اوج خیلی خوب هم نبوده اما پروژه‌هایی که دیده شدند به خاطر حس متقابل بچه‌ها و آقا احسان بود چون جواب اعتماد ایشان را می‌دادیم و برایمان حکم پدرانه داشتند. از روزی که فهمیدم ایشان دفعتا رفتند، حال غریبی دارم چون همین هفته پیش بود که باهم حرف می‌زدیم و مقابل او آرزوهایمان و ایده‌های جدیدمان را مطرح می‌کردیم. امیدوارم سازوکار و راهکاری برای ادامه مسیر سازمان اوج دیده باشند.

سیدحسین میری تهیه‌کننده: تراز جدیدی در جبهه فرهنگی هنری انقلاب ایجاد کرد

سیدحسین میری تهیه‌کننده سینما و تلویزیون و از فعالان عرصه مستندسازی که در  چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر با فیلم سینمایی «آبی روشن» حضور داشت در رابطه با خداحافظی احسان محمدحسنی از سازمان هنری رسانه‌ای اوج گفت: احسان محمدحسنی با یک نگاه متفاوت در مدیریت فرهنگی، خیلی‌ها را جذب این فضا کرد و چیزی که او را از سایر مدیران فرهنگی متمایز کرده، همین سبک کار صمیمی او با هنرمندان است.

این تهیه‌کننده سینما با اشاره به این موضوع که احسان محمدحسنی در هنر و فرهنگ مسیرى جدید ترسیم کرد، افزود: او نه فقط مدیر، بلکه همراه و رفیق هنرمندان و دغدغه‌مندان فرهنگ این سرزمین بود.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «آبی روشن» گفت: از ابتدای راه‌اندازی سازمان هنری رسانه‌ای اوج بواسطه فعالیت‌های هنری که در سمت‌های مختلف داشتم با احسان محمدحسنی آشنا شدم و باید بگویم ایشان با تأسیس سازمان اوج یک تراز جدیدی در جبهه فرهنگی هنری انقلاب ایجاد کرد که در مذاق هنرمندان و دوستدارن این فضا نیز شیرین بود.

میری با اشاره به تجربه همکاری‌اش با سازمان هنری رسانه‌ای اوج بیان کرد: در سال‌های اخیر ارتباطم با سازمان اوج و شخص احسان محمدحسنی بیشتر شد. در ساخت فیلم سینمایی «آبی‌روشن» که لطف امام رضا شامل حال ما شد، سازمان اوج نقش بی بدیلی داشت، آن هم در دوره‌ای که ساخت فیلم دینی بسیار سخت شده است. سازمان اوج و احسان محمدحسنی باعث شدند یک فیلم دینی و امام رضایی بواسطه کمک آن‌ها ساخته شود.

این تهیه‌کننده سینما در انتها گفت: احسان محمدحسنی مدیر هنرمندان نبود، او همیشه رفیق و همراه هنرمندان بود و نه تنها سنگ جلوی پای هنرمندان نمی‌انداخت که همیشه برای پیش برد پروژه‌ها خودش را سپر می‌کرد، امیدوارم که هرجا هست مثل گذشته موفق و ثمربخش باشد.

در ادامه واکنش و دلنوشته‌های چندتن از اهالی فرهنگ و هنر را پیرامون خداحافظی احسان محمدحسنی از سازمان فرهنگی هنری رسانه‌ای اوج می‌خوانید که در فضای مجازی و صفحه شخصی‌ خود منتشر کرده‌اند.

سید محمود رضوی، تهیه‌کننده سینما در اینستاگرام با تقدیر از دستاوردهای محمدحسنی در جبهه انقلاب درباره خداحافظی او نوشته: …سالها قبل روزی که کار با کیفیت در جبهه فرهنگی انقلاب در نایاب بود به همت آقا احسان و حمایت آقاعزیز این مجموعه شکل گرفت و تا به امروز بی شک کیفی‌ترین محصولات فرهنگی جبهه انقلاب محصول این سازمان بوده است. آقا احسان تلاش کرد در تمام این سالها کیفیت و کمیت را در کنار یکدیگر داشته باشد و چراغ این ابر مجموعه فرهنگی را روشن نگاه داشت…آقا احسان سرمایه بزرگی برای جبهه فرهنگی انقلاب است و بزرگی و پدری را بلد است امیدوارم که باز هم در سنگر دیگری شاهد خدمات ایشان در عرصه فرهنگی باشیم و عاقبتش شهادت در راه مقاومت باشد.

محمدرضا شفیعی، تهیه‌کننده سینما هم با انتشار یک استوری و تصویری از خبر خداحافظی محمد‌حسنی از اوج نوشته: خسته نباشی برادر. آقا احسان نمونه‌ای کم یاب از یک مدیر فرهنگی جوان خوش فکر و تحول‌گراست. عاقبت بخیر ان‌شاء‌الله.

سعید الهی، تهیه کننده و تحلیلگر سینما هم در اینستاگرام پستی منتشر و توصیه‌ متفاوتی به مدیر جدید اوج کرده است: آقا احسان محمدحسنی در قامت یک مدیر فرهنگی تراز و پرکار و با کارنامه‌ای مقبول و خاطراتی مبتنی بر اخلاق اسلامی، مدیریت سازمان درخشان و جوانی چون اوج را بعد از ۱۵ سال به دکتر ساسان زارع واگذار کرد. زارع جان اغلب بدنه اجرایی اوج در کارشان به پختگی رسیده‌اند؛ لطفا دستشان نزن!

محمد صالح سلطانی از مدیران حوزه هنری هم در پستی نوشت: من «بادیگارد» را تماشا کردم، پای «تنگه ابوقریب» اشک ریختم، با موسیقی «۲۳ نفر» بغض کردم، از نبرد رستم و سهراب کیفور شدم، با نماهنگ‌های ماوا ذوق کردم و بارها منتظر دیوارنگاره میدان ولیعصر بودم. برای همین لذت‌های هنری و همین خاطره‌های شیرین از شما ممنونم؛ آقا احسان محمد حسنی!

مهدی عرفاتی، سرپرست خانه روزنامه‌نگاران هم در پستی با این پایان‌بندی که آینده در انتظار توست آقا مهدی! نوشته: احسان‌محمدحسنی برای من مصداق شهید زنده است. کسی که در طول سال‌های مجاهدتش بیش از آنکه حرف بزند و ادعا کند، کار کرده و برای باورها و اعتقاداتش جنگیده است، اهل مدارا و اخلاق بوده و مسأله‌اش توسعه و اشاعه باورهای انقلابی در بطن جامعه است…

علی صدری‌نیا، مستندساز هم که این روزها در لبنان به سر می‌برد و مشغول تهیه مستندی در بیروت است نوشته‌: احسان محمدحسنی را با خیلی از ویژگی‌ها می‌شود توصیف کرد؛ اما قطعا مهمترین وجه تمایزش با بسیاری از مدیران فرهنگی پدری کردن اوست. او بلد بود برای اهالی فرهنگ و هنر پدری کند کسی که در سال‌های مسئولیتش در اوج زخم‌های زیادی خورد اما تلاش می‌کرد برای کار کردن و موفقیت دیگران راه باز کند… اگر روایت فتح بعد از سیدمرتضی آوینی همان روایت فتح سابق شد، اوج بعد از احسان محمدحسنی هم همان اوج سابق خواهد بود. چقدر حیف…

بابک خواجه‌پاشا: در اوج خداحافظی کرد. مدیری که همراه بود و متعهد. احسان محمدحسنی در طول تنها اثری که با او به سرانجام رساندم برادرانه و صمیمانه مرا همراهی کرد.

راحله امینیان: باید در رسانه نفس کشیده‌ باشید تا افسوس شنیدن این خبر را درک کنید. افراد کار بلد در رسانه مثل ایشان کم داریم …