روزنامه صبا

روزنامه صبا

تحلیلی بر اثر حسام اسلامی؛

«رویاباف و قاضی»؛ دستیابی به رویای جمعی!


جست ‌و جوی عده‌ای برای کشف گنج و ثروت متعاقب آن، از جمله موضوعاتی است که در طول تاریخ بسیاری را با خود همراه کرده و مصائب مختلفی را پیش روی آن‌ها قرار داده است.

عرفان صدیقیان – حسام اسلامی کارگردان مستند «رویاباف و قاضی» می‌داند که چگونه باید رگ خواب مخاطبان خود را به دست بگیرد و آن‌ها را با خود همراه کند. از همان سکانس ابتدایی که فیلمساز مقابل قاضی می‌نشیند و مسئله خود را مطرح می‌کند، دغدغه کارگردان به مخاطب سرایت می‌کند و باعث می‌شود او تا پایان دنباله رو شخصیت‌های پرکشش و جذاب فیلم باقی بماند.

«رویاباف و قاضی» علاوه بر اینکه از عنوانی جذاب سود می‌برد، ایده‌ای جاه طلبانه‌ای را نیز مطرح می‌کند.

جست ‌و جوی عده‌ای برای کشف گنج و ثروت متعاقب آن، از جمله موضوعاتی است که در طول تاریخ بسیاری را با خود همراه کرده و مصائب مختلفی را پیش روی آن‌ها قرار داده است. اسلامی تلاش کرده تا به عنوان یک روای روایت‌گر فیلم خود را به جریان انداخته و دخالتی در درونیات و افکار شخصیت‌ها نداشته باشد و به اعمال و کردار آن‌ها جهت ندهد. همین موضوع باعث شده تا مخاطب گاه با سکانس‌هایی تکان ‌دهنده و گیرا رو به رو باشد.

«رویاباف و قاضی» از ریتم مناسبی سود می‌برد و در عین حال روایت و قصه خود را سر فرصت و با جزئیات پی ریزی می‌کند. فیلمساز فضایی ویژه را به وجود می‌آورد تا شخصیت‌ها بتوانند خود واقعی‌شان را در معرض تماشا قرار دهند و دست به خود سانسوری نزنند. شاید ایده اولیه فیلم و نوع روایت کارگردان به مذاق عده‌ای از علاقه‌مندان به سینمای مستند خوش نیاید و همین موضوع موجب ایجاد دافعه‌ای در آن‌ها شود، با این وجود تماشاگر پیگیر و با حوصله در صورتی که تماشای نیمه اول مستند را تاب بیاورد، می‌تواند با نتیجه‌ای جذاب در انتها مواجه شود. تلاش برای دست یابی به ثروتی بادآورده، معضلی اجتماعی است و «رویاباف و قاضی» با طرح این موضوع حساس رسالتی مهم را نیز به سرانجام می‌رساند. فیلمساز به صورت مستقیم موضوع خود را مطرح نمی‌کند و برای بیان آنچه مقصود اوست، نوعی لحن استعاری را به کار می‌گیرد و روایت خود را با استفاده از شخصیت‌های واقعی به ثبت می‌رساند. اسلامی در این فیلم از نماهایی ایستا استفاده کرده و به کارگیری از این رویکرد بعد معنایی مورد نظر کارگردان را تقویت کرده است و وجهی ملموس از رویکرد شخصیت‌ها ارائه می‌کند. اسلامی به عنوان کارگردان اثر دست یابی به یک رویای مشترک جمعی را به عنوان مفهومی به روز در زیر متن اثر گنجانده است، اما در نهایت از ارائه اظهار نظر شخصی خودداری می‌کند.

فیلمساز پیرو گونه‌ای از سینمای مستند است که در آن طرح موضوعات داستانی و روایت‌هایی عامه پسند اولویت زیادی برای او دارد و به همین دلیل می‌توانند مخاطبان بسیاری را با خود همراه کنند. «رویاباف و قاضی» شمایلی جذاب و اثرگذار دارد و تمجید بسباری از اهالی رسانه از این اثر می‌تواند به امکان دیده شدن آن در صورت اکران در گروه سینمایی هنر و تجربه کمک کند.

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است