رضا خسروزاد – کاظم در رویای ساختن فیلمی جهانی، یک نوبت فیلم ساخته و ناخواسته زنان روستا را نازا نشان داده، حالا تلاش می‌کند تا با مسلم و چند پیرمرد دیگر، اهالی روستای سونسوز را راضی کند تا در فیلم او بازی کنند…

جغرافیای زیبا و کادربندی چشم‌نواز و موسیقی خوب، از جمله برجسته‌ترین نکات فیلم است. بازی‌های روان و تسلط کارگردان بر میزانسن دوربین و بازیگران و همچنین کنش و تحرک درون کادر، سبب شده در کنار بازی‌‌های خوب و کادرهای درست و تدوین نرم، سبب‌ساز دیدن فیلمی زیبا و لطیف شود. فیلم البته در موضوع و ایده اولیه به ساختار فیلم کوتاه نزدیک است اما توانسته است با صحنه‌پردازی درست و بهره‌گیری از لوکیشن بومی به یک اثر هنری جشنواره‌پسند بدل شود. به گونه‌ای که هر پلان و سکانس از چشم‌نوازی و غافلگیری جذابی برخوردار گشته است.
در خط داستانی نیز بسط و گسترش روایی قصه و پی‌رنگبندی وقایع در خط زمانی خوش ‌ریتمی جلو می‌رود که نتیجه آن هم همراهی تماشاگر با شخصیت‌ها و فیلم است. موقعیت‌های باورپذیر و تماشایی و بهره‌گیری از طنز موقعیت در کنار بازی‌های خوش‌ریتم و طبیعی بازیگران فیلم، اثر را در مقاطعی مفرح و شاداب و در عین‌ حال اجتماعی و ملموس ساخته است. زبان ترکی فیلم و تکیه بر گویش بومی در کنار طراحی صحنه و لباس و ریزپردازی‌های شخصیت‌ها و عمق دادن به کاراکترها سبب‌ شده فیلم در نوع خود شاخص و قابل توجه باشد. اگرچه گاه برای تماشاگر ناآشنا با زبان، خوانش زیرنویس سبب انفصال و جاماندن از لذت بصری فیلم می‌گردد. ساختار روایی منسجم و شمایل مستندوار فیلم از جمله جذابت‌های روایی در ایجاد کشش و درگیری تماشاگر با قصه است. فرهنگ ادبی آذری‌ها اساسا ریشه در قصه‌گویی و خیال‌پردازی دارد و اغلب فیلم‌های بومی‌زبان با تکیه بر این خصیصه، داستان خود را از عمق احساسی جالبی برخوردار می‌سازند که تشریک مساعی و همذات‌پنداری بالایی در مخاطب ایجاد می‌کند. سینمای قصه‌گو رکن اصلی‌اش، همین جذابیت روایی و ایجاد کشش‌مندی و درگیری حسی تماشاگر با روند داستان است.
فیلمساز در اولین کارش تلاش داشته تا ارکان اصلی جذابیت سینمایی را که شامل روایت کشش‌مند، میزانسن‌های خوش‌تحرک، بازی‌های روان و قاب‌بندی‌های درست و تدوین ناپیدا را در اثر پیاده کند که از این نظر توانسته موفق باشد و تصور نگارنده این است که «سونسوز» می‌تواند در جشنواره‌های خارجی که توجه بیشتری بر بومی‌گرایی دارند بسیار دیده شود.
موسیقی فیلم شاخص و در خدمت اثر است. پیش از فیلم هنگامی که تیزر فیلم را می‌دیدم، اولین چیزی که توجه مرا جلب کرد موسیقی فیلم بود که حتی به عنوان اثری مجزا هم می‌تواند جذاب و شنیدنی باشد. فیلمبرداری خوب و قطعا پر زحمت کار نیز از دیگر نکات برجسته آن است که بسیار به جذابیت و تماشایی شدن فیلم افزوده است.
«سونسوز» تلاش دارد حول محور تلاش گروه فیلمساز، با بهره‌گیری از جذابیت لوکیشن و کاراکترهای بومی به یک اثر هنری تبدیل شود. این تلاش البته از آنجا که نمونه فیلم‌های موفق اینچنینی کم نیستند، هر پلان و سکانس چشم‌نوازی‌، تماشاگر را ارجاع می‌دهد به آثار موفق دیگران و ممکن است سبب کمتر دیده شدن آن شود. اگر به تماشای فیلم نشستید، بدون هیچ ارجاع و فرافکنی بصری یا مقایسه فضاسازی، فقط و فقط از روانی و سیالی دعوت کننده به دنیای فیلم لذت ببرید.