محمدعرفان صدیقیان_ بر خلاف آنچه تصور می‌شود، تولید فیلم‌های انیمیشن در ایران سابقه‌ای دیرینه و تاریخچه‌ای پرطول و تفصیل دارد. اولین انیمیشن ایرانی با عنوان «ملانصرالدین» توسط اسفندیار احمدیه در سال ۱۳۳۶ ساخته شد که فیلمی کوتاه و سیاه و سفید بود. پس از گذشت چندین دهه از آن زمان و در میانه دهه نود، این گونه سینمایی با ساخت آثاری سه بعدی و با کیفیت بالا کاملا متحول شد و صورتی پیشرفته به خود گرفت. شاید بتوان «فیلشاه» را به عنوان مبدایی برای این اتفاق به شمار آورد. فیلمی که علاوه بر بروز ویژگی‌های تکنیکی و خلاقانه پرشمار، توانست اقبال مخاطبان عام را هم به دست بیاورد و فروش مناسبی را تجربه کند. همین موضوع، نگاه‌ها را نسبت به انیمیشن‌های تولید شده در داخل کشور متحول کرد، تا جایی که بخش خصوصی نیز به سرمایه‌گذاری های کلان در این حوزه روی آورد.
حالا و در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر، چهار فیلم انیمیشن در بخشی ویژه پذیرفته شده‌اند و جایزه‌‌ای تحت عنوان بهترین فیلم انیمیشن نیز برای آن درنظر گرفته شده است. روز گذشته اهالی رسانه و منتقدان در برج میلاد شاهد اکران «افسانه سپهر» بودند. اثری که پس از «شمشیر و اندوه» که در جشنواره سال گذشته از آن رونمایی شد، دومین تجربه استودیو مهوا در تولید انیمیشن بلند سینمایی محسوب می‌شود. گروه سازنده «شمشیر و اندوه» اثری به کل متفاوت از آن را تولید کرده‌اند که این موضوع حاکی از روحیه تجربه‌گرای آن‌‌هاست.
«افسانه سپهر» انیمیشنی موزیکال و فانتزی است و روایتی از یک افسانه کهن ایرانی موسوم به «زروان» را بازتاب می‌دهد. به نظر می‌رسد گروه سازنده اثر برای درک و دریافت ذائقه کودکان امروزی، پژوهش‌های بسیاری را صورت داده‌اند و المان‌های مفهومی، بصری و همچنین شیوه روایی اثر می‌تواند مورد توجه نسل جدید جامعه قرار بگیرد. دیگر نقطه قوت فیلم، در طراحی فیلمنامه و شیوه روایی اثر قابل تعریف است. «افسانه سپهر» همچون بسیاری از انیمیشن‌های موفق و پرمخاطب جهانی، داستانی ماجراجویانه را محور روایت پردازی خود قرار داده و رویکرد حرفه‌ای نویسندگان اثر باعث شده تا قصه فیلم از بیانی بی‌لکنت برخوردار باشد. بدون شک مهم‌ترین عامل برای جذب مخاطبان کودک، وجود قصه‌ای درگیر کننده است که این عامل به نحوی مطلوب در متن اثر اعمال شده است. به علاوه، به لحاظ فضاسازی و رویکرد اجرایی نیز، «افسانه سپهر» پیشرفت‌های چشمگیری را نسبت به ساخته نخست کارگردانان جوان این انیمیشن نشان می‌دهد. اثری که به سیاق آثار موفق جهانی، فضایی موزیکال دارد اما عامل موفقیت گروه سازندگان در این است که توانسته‌اند با خلاقیت، توانمندی و نگاهی به روز، به نوعی تطبیق معنایی و محتوایی نسبت به سرودها و جهان فیلم دست پیدا کنند.
«افسانه سپهر» از جمله آثار با کیفیت سال‌های اخیر است و پیشرفت چشمگیری را در حوزه تولید پویانمایی در سینمای ایران بازتاب می‌دهد. فیلمی که مخاطبان می‌توانند تا لحظه آخر همراه با قصه و شخصیت‌ها باقی بمانند و در صورت اکران و به کارگیری رویکرد تبلیغاتی صحیح، حتما فروش موفقی را تجربه خواهد کرد.