مریم عظیمی– فیلم «آبستن» اثری به کارگردان محمد و مصطفی تنابنده است و به قصه چند جوان و مصائبی که در راه خروج از کشور با آن رو به رو می‌شوند می‌پردازد. این دومین فیلم بلند محمد تنابنده پس از فیلم «تدفین» است که به صورت کارگردانی مشترک با برادرش ساخته است. عباس غزالی، سوگل خلیق، توماج دانش بهزادی، رها خدایاری، مجتبی شفیعی، تیما تقی‌زاده، عماد درویش و ملیسا چوپانی در آن نقش‌آفرینی کرده‌اند. آبستن را می توان یکی از فیلم های خاص جشنواره چهل و سوم به حساب آورد؛ چرا که تجربه دوباره فیلمبرداری پلان-سکانس است. پیش از این، فیلم «ماهی و گربه» هم چنین ایده‌ای در اجرا داشت و فیلم «قاعده تصادف» هم از ترکیب چند پلان‌سکانس ساخته شده بود. فیلم مصطفی و محمد تنابنده، احتمالا از فیلتر مشاوره برادرشان محسن عبور کرده و این اتفاق با توجه به آشنایی خوب محسن تنابنده با فرآیند فیلمنامه می‌تواند یک امتیاز برای این اثر باشد. در ادامه گفت‌وگوی خبرنگار صبا با نویسنده این فیلم را می‌خوانید.

از آغاز و تداوم همکاریتان با آقای تنابنده بگویید.

من کارشناسی ادبیات نمایشی از دانشکده هنر و معماری دارم و با محمد تنابنده رفاقتی بالای ۲۰ سال و یک همکاری ۱۵ ساله در زمینه نمایشنامه و فیلمنامه داریم. پیش از فیلم «تدفین» که در بخش هنر و تجربه به اکران رسید نیز در چند سریال و نمایشنامه همکاری داشتیم تا این اواخر که روی فیلمنامه «آبستن» و یک سریال به کارگردانی منوچهر هادی همکاری کردیم.

وقتی قرار است به صورت مشترک به ایده‌ای پرداخت شود چه مسائلی پیش روی این همکاری دو نفره قرار می‌گیرد و تقسیم کار شما چگونه است؟

رفاقت و سابقه همکاری‌ای که داریم ما را به یک هم زبانی رسانده که کار را برای ما آسان می‌کند و چون زبان یکدیگر را می‌شناسیم و درک می‌کنیم خیلی راحت قصه را پیش می‌بریم. من و محمد شاید بالغ بر ۵۰ طرح با هم نوشته‌ایم و همین مسلماً تاثیرگذار بوده و باعث شده که لحن هم را پیدا کنیم. در واقع با اینکه ما با هم دوست بودیم اما در همکاری‌های‌مان و با توجه به اهمیت روند کاری تلاش کردیم که لحن مشابهی داشته باشیم و فکر می‌کنم که خدا را شکر در زمینه قصه‌گویی این اتفاق افتاده است.

به نظرتان فیلمنامه آبستن موفق به کسب جایزه از جشنواره فجر می‌شود؟

ببینید حقیقت این است که ما به قله کوه نگاه می‌کنیم و دوست داریم که این اتفاق بیفتد و فکر نمی‌کنم که کسی از این موضوع بدش بیاید و طبیعتاً ما هم مستثنا نیستیم. در روزهایی که روی این فیلمنامه کار می‌کردیم واقعاً به قله کوه فکر می‌کردیم.

سخن پایانی

از محمد تنابنده به خاطر اینکه پیش از هر چیز به من اعتماد کرد تشکر می‌کنم و امیدوارم که جواب اعتمادش را داده باشم. یک نکته‌ای که به نظرم خیلی مهم است اعتماد تهیه‌کنندگان به جوانان این عرصه است. باور کنند آن گونه که فکر می‌کنند دشوار نخواهد بود این جوانان سرشار از انگیزه هستند و به جرات می‌گویم که این جوانان واقعا می‌توانند ورق سینما را برگردانند. من جوانان زیادی را می‌شناسم که بسیار زحمت می‌کشند و تلاش می‌کنند اما تهیه‌کننده‌ای در میان نیست که به آنها اعتماد کند. بنابراین از تهیه‌کنندگان کاردرست و کاربلد سینمای ایران که می‌توانند با اعتمادشان انگیزه این جوانان را ۱۰۰ برابر کنند خواهش می‌کنم به جوانان اعتماد کنند.