احمد محمد اسماعیلی – سینمای امیرحسین ثقفی، سینمای خاصی است که طرفداران خود را دارد. سینمایی که مشابه چندانی ندارد و همین خود می‌تواند بزرگ‌ترین امتیاز فیلم اخیرش «دست تنها» باشد که امروز در سانس دوم سینمای رسانه‌ها و منتقدان در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر به نمایش در می‌آید. این فیلم داستان دو مرد خیابان‌گرد را روایت می‌کند که در پی نجات زنی، شهر را جست‌وجو می‌کنند. مجید مظفری، نرگس محمدی، شکیب شجره، علی اوجی، بهرام ابراهیمی، محمود نظرعلیان، میثم غنی‌زاده، امیر جنابی و روناک پوریادگار تیم بازیگری فیلم «دست تنها» هستند. خبرنگار صبا با بازیگر این فیلم به گفت‌وگو نشسته است که در ادامه می‌خوانید.

در دو دهه اخیر به نظر می‌رسد در انتخاب نقش‌هایتان تمایل بیشتری به ایفای نقش‌های نامتعارف و متفاوت دارید. دلیل چنین رویکردی چیست؟

همیشه چنین رویکردی دارم و کمتر فیلم‌های شبیه به هم در کارنامه بازیگری‌ام دیده می شود.

در دست تنها کاراکتر بسیار متفاوتی چه به لحاظ فیریکی و چه به لحاظ چهره تجربه کردید.

در فیلم قبلی امیر حسین ثقفی هم چنین رویکردی را دنبال کردم و نقش یک آدم زندانی را بازی کردم. برای من فرق نمی‌کند که نقش آدم ژولیده و پولیده باشد و یا یک کاپیتان شیک و پیک نیروی دریایی و یا دکتر و مهندس.

جنس کارگردانی امیرحسین ثفقی را چگونه دیدید؟

در کار قبلی‌ام «کوچه ژاپنی» متوجه شدم که یک کارگردان خوش فکر و خوش آتیه است و سبک کاری‌اش را قبول دارم. تسلط و دانش تقفی درباره  سینما مثال زدنی است و بچه سینما است. نوع زاویه نگاه ثقفی در سینما با دیدگاه‌های مرسوم امروز در سینمای ایران متفاوت است.

جنس کارگردانی ثقفی در قیاس با سایر بزرگانی که مثل بیضایی با آنها کار کرده‌اید چگونه است؟

همیشه خودم را به نویسنده و کارگردانی که با او کار می‌کنم نزدیک می‌شوم تا متوجه شوم چه انتظارتی از من به عنوان بازیگردارد. این ارتباط حسی و نزدیک باعث تعامل در جلسات مشترک کاری می‌شود. این مسئله در همکاری‌ام با بیضایی و بزرگ‌نیا هم وجود داشت.

آیا همیشه ترجیح می‌دهید تمام پیشنهادات بازیگری را قبول کنید؟

نه، بارها پیش آمد سناریویی برای من فرستاده شده و دیدم مناسب من نیست و بازیگر دیگری بهتر می‌تواند بازی‌اش کند و آن را به کارگردانش گفته‌ام.

چه ویژگی شخصیتی نقشی که «دست تنها» بازی می‌کنید برایتان جذابیت داشت؟

هماطوری که اشاره کردم موقع بازی در «کوچه ژاپنی‌ها» با ثقفی صحبت داشتم و با حضورم در «دست تنها» موافقت کردم. در این دوران بتدریج با ابعاد نقش آشنا شدم. اسم ابتدایی فیلم «کبوتر کشی» بود که نمی‌دانم چرا تغییرش دادند. با جلسات متعددی که داشتیم نوشتن فیلمنامه جدی‌تر شد.

یعنی شما از ابتدا در چند و چون ساخت «دست تنها» بودید؟

بله و به خاطر نقشم هم ده ماه ریش و سبیلم را نزدم.

به گریم و استفاده از ریش و سبیل مصنوعی فکر نکردید؟

نه، من در این ده ماه هیچ پیشنهاد کاری را قبول نکردم و منتظر شروع فیلمبرداری ماندم.

الان که فیلم ساخته شد آیا انتظاراتی که از این فیلم داشتید برآورده شده است؟

این نقش در کارنامه کاری‌ام ارزشمند و عزیز است وخیلی‌ها که عکس فیلم را می‌بینند باورشان نمی‌شود مجید مظفری چنین شخصیتی را بازی کرده. برای درست درآمدن نقش ۲۰ کیلو وزنم را زیاد کردم.

آیا به سبک حسی و متدگرایی مثل پاچینو و دونیرو نقش‌تان را بازی کردید؟

حالا ننویسید مثل دونیرو و پاچینو کار کردم برایم حاشیه درست می‌شود. در این مدت با برنامه غذایی این اضافه وزن را پیگیری کردم. در بحث گریم هم که اشاره کردید گریم هم خوب است اما این گریم سنگین با موی بلند و ریش و سبیل انبوه کار سختی بود که در بیابان هر روز چند ساعتی زیر دست گریمور بشینم و آماده شوم.

بنابراین نقش را بیشتر بر مبنای حسی بازی کردید تا تکنیکال صرف؟

در کارهایم زیاد سراغ استفاده از تیپ نمی روم و به شخصیت پردازی علاقه بیشتری دارم.

درباره پیشنه و جنس این آدم بیشتر توضیح بدهید؟

این مرد دخترش را به نام کبوتر از دست داده و موقعیت ممتاز و شغل خوبش را رها می‌کند و آواره بیابان می‌شود و می‌رود سمت خود ویرانگری. این مرد متاثر از مرگ دخترش شعری می‌نویسد و به دلیل نوشتن این شعر دو سال هم زندان می‌رود.

شغلش چه بوده؟

استاد ادبیات دانشگاه است و بعد از آمدن از زندان همه چیز را رها و کارتن خواب می‌شود.

به چه دلیل در دوران بازیگری‌تان کمتر در نقش‌های کمدی بازی کرده‌اید؟

مردم من را بیشتر با کارهای جدی و رئال می‌شناسند و در ضمن کمتر متن طنز و کمدی خوبی برای بازی به من پیشنهاد شده بود که بتوانم آنها را برای بازی کردن انتخاب کنم. البته در تئاتر بیشتر نقش‌های کمدی کار کرده‌ام.

شما در دهه نود فیلم‌های پرفروشی مثل فیلم «خوب، بد، جلف» را بازی کرده‌اید. کار در این فیلمها که کارگردان جوان و خوش فکری دارد چگونه است؟

به جوانها اعتماد دارم و در اولین فیلم خیلی‌ها مثل کیانوش عیاری و محمد بزرگ‌نیا بازی کردم. پیمان قاسم خانی را از زمان بازی‌ام در فیلم «شاه کلید» ساخته سامان مقدم می‌شناسم. در این فیلم بهاره رهنما نقش خواهرم را بازی می‌کرد و قاسم خانی سر صحنه می‌آمد و با من حرف می‌زد. بعد از صحبت کردن قاسم خانی عنوان کرد که قصد دارد فیلمی بسازد و برای من نقشی در نظرگرفته است و در ادامه توسط تهیه‌کننده بازی در «خوب ،بد، جلف» دعوت شدم و بازی‌اش کردم.