بهناز وفایی وحدت– فیلم بر اساس یک رخداد واقعی ساخته شده است و به لحاظ ضرورت دراماتیک و تشدید حساسیت وقوع این حادثه، ربودن دختربچه با وقایع جنبی تزئین شده است. طرح‌ و ‌توطئه و گره‌افکنی بافته شده در فیلمنامه خوب و می‌توان گفت فیلم شروع جذاب و پرتعلیقی را در پی دارد. دلهره گم‌شدن یسنا به تندی به مصیبت ربوده‌ شدنش تبدیل می‌شود. سکانس آغازین و قایق ساختن یسنا و عدم توجه پدر به او در مزرعه و دور شدن و سپس دزدیده شدن دختربچه، ما را متوجه زیرمتن و اشاره فیلمساز به نقش مراقبتی والدین می‌کند.

فیلم بدون ارایه توضیح و دلیل منطقی برای ربودن یسنا توسط آیهان، شروع و تا انتها نیز روشن نمی‌سازد که چرا بایرام، آیهان را اجیر و متقاعد به انجام اینکار می‌کند. این نکته را از دوستان دیگر پرسیدم که مبادا با توجه به اتفاق قطع فیلم در سالن مطبوعات، متوجه نشده باشم اما آنها نیز اصمینان دادند که توضیح و ارجاعی در فیلم وجود ندارد.

با شروع فیلم مخاطب درگیر قصه می‌شود و روایت خوب پیش می‌رود تا جایی که با دیدن دختربچه در زیر اصطبل کاملا درگیر گره‌افکنی داستان می‌شویم. بعدتر با قتل مرد کایت‌باز، کشش تشدید نیز می‌گردد. درگیری میان احمد و آیهان هم مضاف بر علت می‌شود و به کشش فیلم کمک می‌کند. شخصیت‌های فرعی فیلم زیاد هستند و این شلوغی عاملی برای ساختن فضای اجتماعی و تزریق حیات در روستا و بعدتر در به تصویرکشاندن همکاری و همدردی مردم ساده‌زیست کمک می‌کند. کاراکترهای اصلی هرکدام زخم و نقصی دارند که در فیزیک و رفتارشان مشهود است. این نشانه‌ها رنگ‌آمیزی و بُعدبخشی آدم‌های داستان را غنی می‌کند.

فیلمبرداری نسبتا خوب و دکوپاژ پر تحرک است. بازی‌ها اما گاه تکراری است. طراحی‌صحنه و لباس هم به لحاظ همگنی خوب است. سکانس ریختن سیمان بر سر احمد در چاله و بیرون آمدنش از دل مواد سربی پرتعلیق است. صحنه سپردن دختربچه به خانواده‌ و آن مچاله‌شدن در خود و اندوهش از پی‌آمدهای بعدی آدم‌ربایی، زیباست.

در نهایت اضافه کنم فیلمنامه «ناتور دشت» اگرچه از یک جنایت حقیقی برداشت شده، اما برای مخاطب انگیزه و دلیل مجرمان را توضیح نمی‌دهد و به شکلی می‌توان گفت الکن و روایتی بی‌نتیجه را تصویر کرده است.