معصومه دهقان – ساخت فیلم کوتاه یک مسیر امتحان پس داده و کامل برای ورود به دنیای فیلمسازی است و در میان راه‌های موجود، بهترین گزینه به شمار می‌رود. خلاقانه‌ترین اتفاق‌ها در سینمای کوتاه رخ می‌دهد و در سال‌های گذشته این گونه سینمایی موفق‌تر از سینمای بلند در کشور عمل کرده است. فیلم کوتاه در جشنواره فیلم فجر نیز مسیر پرفراز و نشیبی را طی کرده است. از سال‌های آغازین که بزرگانی مثل کیانوش عیاری و مرحوم کیومرث پوراحمد در این بخش فیلم داشتند تا همین امروز که تقریبا همه اهالی سینما معتقد هستند «فیلم کوتاه بهترین مسیر ورود به سینمای بلند است». حضور فیلم کوتاه داستانی در جشنواره فیلم فجر نه تنها نشانه‌ای از تنوع و غنای سینمای ایران است، بلکه فرصتی برای بیان خلاقیت و نوآوری سینماگران جوان فراهم می‌آورد. روزنامه صبا نیز با مهم دانستن این حوزه که می‌تواند در رشد و نمو سینمای بلند جریان ساز باشد در ادامه گفت‌وگوهای خود با کارگردانانی که فیلم‌هایشان در جشنواره ۴۳ فیلم فجر به نمایش در آمدند به سراغ چهار کارگردان دیگر از لیست ۴۴ فیلم کوتاه راه یافته به این جشنواره ملی رفته است. در ادامه گفت‌وگوی خبرنگار روزنامه صبا با سعید ملتجی کارگردان فیلم کوتاه «پیام» را می‌خوانید.

سعید ملتجی، فارغ‌التحصیل سینماست. وی تقریباً بیست سال است که در حوزه سینما مشغول فعالیت است. بیشتر تجربیات او در این سال‌ها بر محور تدوین بوده، اما گهگاه در مقام کارگردان نیز فیلم‌های کوتاه داستانی و مستند تولید کرده است. فیلم کوتاه «پیام» آخرین ساخته اوست.

 ایده ساخت فیلم «پیام» از کجا نشأت گرفت؟

در همان ماه‌های ابتدایی جنگ غزه بود که در پی مشکلات در خبررسانی، بخش عمده اخبار را خبرنگاران و همچنین مردم از طریق تلفن‌های همراه خود در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذاشتند. همین روزها بود که کشته شدن تعداد زیادی خبرنگار تیتر خبرگزاری‌های بزرگ دنیا شد. اینگونه بود که انگیزه نهایی ساخت فیلم «پیام» با الهام از واقعیت به وجود آمد.

 چه مدت صرف بازنویسی فیلمنامه شد؟
تصمیم داشتیم فیلم را به سرعت بسازیم و منتشر کنیم، بنابراین از لحظه شکل‌گیری ایده و کلیات داستان، همزمان بخشی از روند پیش‌تولید را آغاز کردیم و فیلمنامه در این مدت همزمان نوشته می‌شد تا بتوانیم سریعاً وارد مراحل تولید شویم.

 پیش‌تولید چقدر طول کشید؟
روند پیش‌تولید تقریباً یک ماه زمان برد. یکی از بخش‌های اصلی و زمان‌بر آن انتخاب لوکیشن بود، چرا که باید حتماً شباهت زیادی به واقعیت می‌داشت و همچنین نکته مهم دیگر این بود که باید امکان انجام جلوه‌های ویژه جنگی را برای ما فراهم می‌کرد.

 چالش‌های اصلی شما در ساخت این فیلم کوتاه چه بودند؟
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها، زبان فیلم بود. این اثر به زبان عربی ساخته شده و یافتن بازیگری مسلط به این زبان دشوار بود. همچنین، بازسازی لوکیشن‌های جنگی و خلق فضایی نزدیک به واقعیت جنگ در غزه، به دلیل محدودیت‌های لوکیشن، چالشی دیگر بود.

 نحوه انتخاب بازیگران و روند تمرین با بازیگران چگونه بود؟
به این دلیل که زبان فیلم ما عربی بود، طبیعتاً انتخاب بازیگر برای ما در حد بازیگران ایرانی مسلط به زبان عربی محدود می‌شد. در این بین به انتخاب‌هایی رسیدیم، اما در نهایت و به شکر خدا خانم فاطمه علی، که بازیگر اهل سوریه هستند، انتخاب شدند و ما را در این مسیر همراهی کردند. نقش‌آفرینی ایشان در فیلم بسیار دیده شد و نقش بسزایی در داستان داشت. در ارتباط با روند تمرین نیز باید بگویم که ما ۲ روز قبل از تولید، به همراه ایشان و بازیگردان فیلم، جناب آقای سعید ولی‌زاده، همزمان با آماده‌سازی صحنه‌ها در لوکیشن‌ها به تمرین پرداختیم.

 لوکیشن فیلمبرداری کجا بود و تولید چند روز طول کشید؟
همانطور که گفتم، به دلیل اینکه ما نیاز به لوکیشنی داشتیم که علاوه بر شباهت به واقعیت، امکان انجام جلوه‌های ویژه جنگی را نیز فراهم کند، نهایتاً در خارج از شهر مشهد به لوکیشن مدنظرمان دسترسی پیدا کردیم و چون تمام فیلم می‌بایست در تاریکی شب اتفاق می‌افتاد، ۴ شب فیلمبرداری به طول انجامید.

 تاکنون بازخورد عموم به این فیلم چگونه بوده؟
شکر خدا بازخوردها تا امروز خیلی خوب بوده است. البته باید از تمام عوامل تشکر کنم، چراکه این فیلم محصول یک کار تیمی است و اگر هر موفقیتی داشته، حاصل تلاش و هنر تک‌تک عوامل عزیز است.