در فضای مجازی و متکثر رسانه‌ای امروز دیگر نه صرفا مشروح برنامه‌های گفت‌وگو محور که برش‌هایی از آن هستند که در نگاه مخاطبان می‌توانند انگیزه‌ای برای دنبال کردن یک گفت‌وگوی تفصیلی را ایجاد کنند. برنامه سینمایی «پلان» را باید یک برنامه گفت‌وگو محور موفق در جلب مخاطبان نسبت به این برش‌ها دانست. برنامه‌ای که عمر آن اگر چه کمتر از یکسال است اما در همین مدت کوتاه توانسته است به اصطلاح وایرال شده و دیدگاه‌های مختلفی را با خود همراه کند. این برنامه که بستر پخش آن رسانه تصویری «آن» است، به تهیه‌کنندگی میثم کریمی، در فصل اول با اجرای سید امیرشهاب رضویان نویسنده و کارگردان سینما پخش شد و در فصل دوم با اجرای میثم فکری کارشناس و مدیر فرهنگی و هنری در حال پخش است و چهارشنبه شب‌ها به طور زنده از درگاه‌های مجازی «آن» تقدیم مخاطبانش می‌شود. این رسانه همچنین برنامه دیگری با عنوان «پلتفرم» دارد که با اجرا و تهیه میثم کریمی دوشنبه شب‌ها به طور اختصاصی به شبکه‌ نمایش خانگی و آثارش می‌پردازد. با تهیه‌کننده این دو برنامه درباره خط مشی‌ها، رویکرد و اهداف «پلان» و «پلتفرم» گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

ایده برنامه «پلان» چطور شکل گرفت؟

این برنامه از همان ابتدا تلاش داشت به سراغ موضوعاتی برود که تلویزیون به دلایلی نمی‌تواند به سراغش برود. در فصل اول با اجرای امیرشهاب رضویان و در فصل دوم با اجرای میثم فکری این هدف را دنبال کردیم و البته با تغییری در فصل دوم به موضوعات جامع‌تری در سینما پرداختیم که البته از نگاه ویژه به اکران غافل نماندیم. این برنامه که تابستان سال گذشته آغاز به کار کرد بعد از چند ماه توانست مخاطبان زیادی را به ویژه در فضای مجازی با خود همراه کند که نمود اصلی آن را در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر دیدیم.

چه بازخوردهایی دریافت کردید؟

رویکرد ما در برنامه گفت‌وگوی شفاف، صریح و رک بود و بازخوردهای خیلی خوبی هم از مخاطبان، هم از اهالی رسانه و هنر و هم از سازمان‌ها و نهادهای مرتبط به حوزه سینما دریافت کردیم. قطعا نمی‌توان همه را راضی نگهداشت اما برای ما مهم این است که منطقی و درست حرف بزنیم و بر اساس معیارهای اصولی یک اثر را بسنجیم.

اما در برنامه «پلتفرم» که اجرای آن را خودتان برعهده دارید، چه سیاست‌هایی دنبال می‌شود؟

این برنامه وقتی شروع شد هیچ نمونه مشابهی در تلویزیون و یا دیگر پلتفرم‌ها نداشت و ایده آن کاملا نو بود؛ برنامه‌ای که صرفا به آثار شبکه نمایش خانگی بپردازد و درباره سریال‌ها و برنامه‌های آن با نگاهی نقادانه گفت‌وگو کند. بدون هیچ الگویی از صفر شروع کردیم و با توجه به گسترش استفاده کاربران از پلتفرم‌ها نیاز به این برنامه حس می‌شد. بعد از ما برنامه‌های دیگری متولد شدند که درباره شبکه نمایش خانگی صحبت کردند و خوشحالیم که این رویکرد توسعه یافت. برنامه «پلتفرم» اگرچه در مسیر خود دچار حواشی نیز شد اما بدون تعارف قصدش فقط و فقط این است که سمت مردم در کسوت مخاطب بایستد و بازتاب حرف آن‌ها را روی میز نقد خود مطرح کند. مثلا اینکه اساسا ساخت برخی آثار چقدر ضرورت دارد، مدیران و مسئولان با توجه به هزینه‌های گزاف تولید چرا به سراغ برخی ایده‌های تکراری می‌روند یا برخی هنرمندان تکرار می‌شوند در حالیکه برخی دیگر سال‌ها بیکار مانده‌اند و… . همچنین رویکرد آثار و برنامه‌ها را نسبت به مضامین مختلف بررسی و در میز خبر برنامه نیز اخبار یک هفته اخیر شبکه نمایش خانگی را به صورت تحلیلی مطرح می‌کنیم.

در نگاهی کلان‌تر رسانه تصویری «آن» با شعار «هر چیز که در جستن آنی، آنی» چقدر بر اساس تعاریف اولیه خود در تولید محتوا قدم برداشته است؟

این سوال کلی است اما من به سهم خودم و درباره برنامه‌های سینمایی این رسانه تصویری می‌توانم این نکته را بگویم که به نظرم «آن» در مدت کوتاه حیات خود توانسته است جانب حق و انصاف را رعایت کند. چراکه دست کم در دو برنامه‌ای که مرور کردیم این تاکید وجود دارد که از طیف‌ها و نگرش‌های مختلف، مخالف و موافق منتقدان و هنرمندانی در برنامه حضور یابند.

از سویی هم به موضوعات کلان سینمایی از جمله تکثر کمدی‌ها و غلبه‌اش بر سینمای اجتماعی که معضل روز سینمای ایران و مورد گلایه عمده هنرمندان است، پرداخته و می‌پردازیم و هم به مباحث جزیی‌تر نظیر نقد فیلم‌های در حال اکران و پرونده آن‌ها توجه داریم. هم حضور فیلمسازانی از نسل‌های گذشته و جدید در برنامه‌های پلان و پلتفرم مورد تاکید است و هم به جنسی از سینما که همه اعضای خانواده‌های ایرانی را دربرگیرد. بنابراین برخی انتقادات به برنامه ممکن است ناشی از تماشا و دنبال کردن تنها یک یا دو قسمت از آن بوده باشد و اتفاقا برخی تحسین‌ها هم همینطور بنابراین توجه به رویه برنامه در طی چند ماه گذشته و خط سیری که دنبال کرده و می‌کند می‌تواند رویکرد ما را بهتر توضیح دهد.