ندا حسنی– قول، قول است. مردانه و زنانه ندارد اما همیشه در زبان ما قول مردانه مصطلح بوده است. یعنی حرفی که نه بالا و پایین دارد و نه کم و زیاد و همه جوره باید پای آن ایستاد. درست مثل عوامل و بازیگران «قول مردونه» که تا همین امروز و در یک سوم پایانی سریال که تا قسمت سی‌ام مانده، هنوز در لوکیشن حاضرند و تا پاسی از شب و گاه تا طلوع خورشید مشغول ضبط و فیلمبرداری و کارهای پس از تولید هستند تا قسمت‌های باقیمانده را به موقع به پخش شبکه سه برسانند و بینندگان مشتاق را که از هفته دوم فروردین این سریال را دنبال می‌کنند را حتی دقایقی منتظر نگذارند و حوالی ۲۰:۳۰ هرشب میهمان خانه‌های آنها شوند. بخش اعظم این تلاش ستودنی بر دوش تهیه‌کننده‌ای پیشکسوت به نام ایرج محمدی و کارگردانی که خیلی از اوج گرفتن سیمرغ بلورینش نگذشته، به نام علی طاهرفر است. خبرنگار صبا در میانه ضبط سکانس‌ها و پلان‌های باقی مانده، به نیت خداقوت و دست مریزاد، لختی پای صحبت تهیه‌کننده‌ این مجموعه متفاوت نشسته است.

آشنایی شما با آقای طاهرفر چگونه شکل گرفت و منجر به همکاری مشترک در «قول مردونه» شد؟

طرح اولیه «قول مردونه» که به دست من رسید، یک کمدی درام بود و می‌بایست کارگردانی کار می‌کرد که یک کانسپت کلی – ایده‌هایی که عناصر مختلف را در یک کلیت ادغام می‌کند –  و موقعیتی داشت که شاید همه کارگردان‌ها نتوانند آن را کار کنند. در خلق یک اثر، اول وابستگی و عشق به خود محتوا مطرح است و دوم توانایی. آقای طاهرفر سال قبل سینمایی «آپاراتچی» را ساخته بود که برنده سیمرغ جشنواره فجر هم شد. لذا با دیدن آن فیلم و دو سریالی که برای سیمای شهرستان ساخته بود، ضمن  نشست‌هایی که با او داشتم به این نتیجه رسیدم که این کارگردان توانایی ساخت چنین طرحی را دارد. این همکاری استارت و آغاز خوبی بود و امید دارم که کارهای بعدی او حتی، بسیار بهتر از این کار شود چرا که علی طاهرفر یک کارگردان پرتوان، دلسوز و پر تلاش است.

با توجه به آثار ماندگاری که شما طی چند دهه در زمینه تهیه‌کنندگی داشته‌اید، جایگاه «قول مردونه» در قیاس با آنها در چه سطحی قرار دارد؟

در آثاری که من تهیه‌کننده آنها بوده‌ام به ویژه در ژانر کمدی با کارگردانانی همچون «مرضیه برومند»،  «رضاعطاران» و «سعید آقاخانی» همکاری داشته‌ام که با توجه به موقعیت هر کدام از آنها می‌توان گفت که هر اثر، نمایی دارد و نظر مخاطبان  درباره آنها ارجح‌تر است، اما در کلیت به نظر من این سریال یک کار استاندارد خانوادگی است که بخشی از آن کمدی و بخشی درام بود و به تعبیری کار طنزی که درام آن بیشتر بود. در تمام آثار طنزی که من تهیه کرده‌ام، قصه حرف اول را می‌زند. در این کار نیز قصه غلبه بیشتری داشته و در عین حال طنازی خود را هم دارد. شاید اگر برای فیلمنامه وقت بیشتری صرف می‌کردیم و اگر زمان بیشتری برای فیلمبرداری داشتیم اثری به مراتب بهتر ارائه می‌دادیم.

خودتان سریال را می بینید؟

به جرأت می‌توانم ادعا کنم که تقریبا هر قسمت را ده بار دیده‌ام؛ از راش گرفته تا راف کات و فاین کات. بعد از آن در صدا گذاری و اصلاح رنگ بدون اغراق ده بار همه پلان‌ها و صحنه‌های تمامی کارهایم را می‌بینم و هر سوالی از سکانس‌های هرقسمت داشته باشید، من پاسخگو هستم.

تاکنون چه بازخوردهایی از تماشاگران سریال گرفته‌اید؟

وقتی کاری پخش می‌شود پالس یا موج‌هایی از سمت مخاطب دریافت می‌شود که تا الآن باز خوردها مثبت بوده، البته منتقدین خرده‌هایی به کار گرفته‌اند، که این طبیعی است چرا که بر هر کاری انتقادی وارد است. حتی من اعلام کردم که تمایل به شنیدن و خواندن نکات منفی و انتقادات دارم تا برای کارهای بعدی آن موارد را مد نظر داشته باشم به همین جهت از نقدهای منفی استقبال می‌کنم که تا کنون بیش از یکی دو مورد نبوده‌اند.

ساعت و زمان پخش را چطور دیدید؟

بستن کنداکتور پخش در زمانی که  ایام عید نوروز با ماه رمضان و شب‌های احیا  متقارن شده بسیار سخت بود که خوشبختانه سیما فیلم ۶ اثر را در همین زمان بر روی آنتن برد. در کلیت توانست با پیوست‌های تبلیغاتی، موفق عمل کند. به همین جهت، پخش«قول مردونه» از هفته دوم فروردین برای ما فراهم شد که خوشبختانه، زمان مناسبی برای پخش سریال درنظر گرفته شد. ضمن اینکه سریال خوب به هر شکل دیده می شود یا در تکرار پخش‌ها یا از طریق تلویبیون و کانال‌هایی که در شبکه‌های مجازی هستند. بیننده، معمولا مجموعه خوب را تا پایان دنبال می‌کند. هر چند که تلویزیون به دلیل فراگیر بودن، طیف  بیشتری از مخاطبان را درگیر می‌کند.

در انتخاب بازیگران چگونه با کارگردان، به وجه اشتراک رسیدید؟

با توجه به سبقه من در سینما و تلویزیون، در این رابطه با کارگردان، خیلی زود به نتیجه رسیدیم و شکر خدا بازیگران با اعتمادی که به من داشتند، نقش‌های پیشنهادی را پذیرفتند و  توانستند از عهده نقش‌ها بر آیند. ضمن اینکه سوای مسائل مالی، من سعی می‌کنم عشق و علاقه را در هر پروژه‌ای به کل گروه تزریق کنم تا آن ها هم با همین علاقه و دلسوزی کار را پیش ببرند.