مریم عظیمی– نمایش «آشپزخانه و متعلقات» نوشته انیس ژاوی به کارگردانی شهره سلطانی و بازی چهره‌های نام آشنایی مانند کمند امیرسلیمانی، مهرداد ضیایی، بهروز پناهنده، شهره سلطانی و شهروز دل‌افکار این روزها در تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه می‌رود. این نمایش که در سال ۱۹۹۲ برنده چهار جایزه مولیر شده برای اولین بار در ایران به اجرا رسیده است. در خلاصه این نمایش آمده: یک مهمانی ساده به افتخار دوستانی که سال‌هاست همدیگر را ندیده‌اند، که ای کاش هیچ وقت نمی‌دیدن… . لازم به توضیح است که شهر سلطانی کارگردان و بازیگر این نمایش این روزها در سوگ برادرشان نشسته‌اند و با وجود این مصیبت نگذاشتند به اجرای این نمایش لطمه‌ای وارد شود. ضمن تسلیت روزنامه صبا به این بانوی هنرمند به دلایلی که گفته شد شرایط گفت‌وگو با وی ممکن نبود. در ادامه گپ‌وگفت خبرنگار صبا با طراح لباس این نمایش را می‌خوانید.

مسیر طراحی لباس این نمایش و همکاری شما با شهره سلطانی چگونه پیش رفت؟

با توجه به اینکه نمایش مربوط به دهه ۹۰ میلادی بود ما مجبور بودیم در طراحی لباس‌ها به مد و پوشش آن دوره توجه کنیم منتها از آنجایی که خانم سلطانی می‌خواستند تصویری از جهان امروز را نیز نشان دهند نمی‌خواستیم که لباس‌ها آن شکل کلاسیک را به خود بگیرند به همین علت مد دهه ۹۰ را با مد امروز ادغام و به نوعی مدرنیزه کردیم. در این مسیر ما کاراکترها و شخصیت درونی آنها را در نظر گرفتیم و امیدوارم که توانسته باشیم فضای مد نظرمان را ایجاد کنیم.

آیا طراحان لباس با چالش خاصی در این زمینه روبرو هستند؟

بله این کار نیز چالش‌های خودش را دارد به خصوص که ما محدودیت‌هایی در راستای رعایت یک سری مسائل داریم از طرفی این مسئله نیز وجود دارد که آنچه ما طراحی می‌کنیم و از خیاط‌ها می‌خواهیم دقیقاً به همان شکل توسط آنها اجرا شود. به همین دلیل طراحی لباس افت و خیزهایی در این زمینه‌ها دارد و گاه ممکن است که خیاط‌ها نتوانند آنچه که مد نظر ما هست را در بیاورند و این مسئله باعث می‌شود که گاه به سمت خرید لباس‌ها برویم و خود مسئله خرید لباس‌ها، حتی تکه‌ای از آنچه که می‌خواهیم به صورت آماده می‌تواند وقت و انرژی زیادی ما را بگیرد.

آیا در طراحی لباس‌های این نمایش نمادگرایی نیز نقشی داشت؟

بله نمادگرایی وجود داشت و این نمادگرایی بر اساس شخصیت‌ها انجام شد. مثلاً برای کاراکتر «فرد» که یک مرد جوان با شیطنت‌های خاص خودش است و کلا فرد بی تعهدی است با فرم لباس طراحی شده کاراکتر را بیان کردیم و به نظرم همخوانی داشت یا مارتین  که یک زن خانه‌دار است چندان مطابق مد روز نیست و حتی در خود نمایشنامه نیز اشاره می‌شود که ۱۰ سال است این لباس را دارد اما لباس شارلوت را از آنجایی که زنی شاغل است و روابط اجتماعی دارد شیک و مدرن‌تر در نظر گرفتیم.