مریم عظیمی– در روزهای گذشته آئین رونمایی و اکران فیلم سینمایی «پاکول» به نویسندگی وحید اسماعیلی، کارگردانی نوید اسماعیلی و تهیه‌کنندگی غلامرضا آزادی در مجتمع سینمایی مگامال انجام و اکران این فیلم به طور همزمان در تهران و شهرستان‌ها آغاز شده است. در این فیلم که روایتگر رنج انسانها و گره خوردن تقدیر آنها به یکدیگر است بازیگران نام آشنایی مانند نادر فلاح، علیرضا مهران، افسانه بایگان، صحرا اسداللهی، رضا اخلاقی راد و… به ایفای نقش پرداخته‌اند. در ادامه گپ و گفت خبرنگار صبا با مشاور تهیه و تولید این فیلم را می‌خوانید.

پیوستن شما به این پروژه چگونه بود؟

تقریباً ۵ سال پیش با نوید اسماعیلی برای اینکه اولین فیلم سینمایی اش یعنی «طبقه یک و نیم» را بسازد جلسه‌ای گذاشتیم و من به عنوان مشاور پروژه در کنار او بودم، فیلم طبقه یک و نیم ساخته شد و تقریباً ۲ سال بعد برای فیلم «پاکول» از من دعوت کردند که به عنوان مشاور تهیه و تولید در خدمتشان باشم. وقتی فیلمنامه را خواندم و دغدغه‌های فیلمساز را دیدم متوجه شدم که این فیلم می‌تواند یک معضل اجتماعی را که در آن افغان یا ایرانی بودن دختران ملاک نیست را به خوبی مطرح کند و مصمم شدم که باید در این زمینه یک فیلم خوب و درجه یک بر اساس قصه‌ای که داشت تولید کنیم و بر همین اساس من به این پروژه ملحق شدم.

این پروژه با چه چالش‌هایی روبرو بود و چه سختی‌هایی پیش رو داشتید؟

من در بحث تولید کنار تیم بودم و بحث لوکیشن‌ها واقعاً سخت و چالش برانگیز بود و از طرفی تعدد لوکیشن زیادی داشتیم و به این علت که فیلم با سرمایه شخصی ساخته می‌شد باید حتی المقدور از تهران خارج نمی‌شدیم بنابراین تمام لوکیشن‌های فیلم در داخل و اطراف تهران فیلمبرداری شد.

به نظر می‌آید که در اطراف تهران مناطقی وجود دارند که سخت می‌توان باور کرد در نزدیکی پایتخت باشند.

بله دقیقا مثلا یکی از لوکیشن‌های ما روستایی به نام دهشاد شهریار بود همینطور روستایی در اوایل جاده قم که کودکی کاراکترهای اصلی را آنجا گرفتیم و بقیه لوکیشن‌ها نیز در همین محدوده تهران و داخل تهران بود.

وضعیت سینمای مستقل را چگونه می‌بینید؟

سینمای مستقل واقعاً مظلوم واقع شده است و فیلمساز با سرمایه شخصی شروع به تولید می‌کند هیچ حمایتی نیز در انتظارش نیست. متاسفانه می‌توان گفت که به این ترتیب به سمت کم رنگ شدن سینمای مستقل پیش می‌رویم در حالی که به نظر من سینمای مستقل همیشه واقعیت‌هایی را بیان کرده که انکار ناپذیر هستند و فراموش نکنیم که تاریخ سینمای ملی ما نیز ارتباط مستقیمی با سینمای مستقل دارد.

منظورتان از این ارتباط مستقیم چیست؟

منظورم این است که در طول تاریخِ سینمای ایران، سینمای مستقل همواره مسیر حیات خود را بدون وابستگی دنبال کرده است و تولید فیلم در سینمای مستقل همیشه سختی‌های خودش را داشته و ما نیز در شرایط آن روزها به خصوص بعد از دوران کرونا و رکود که این حوزه را در بر گرفته بود، فیلم پاکول را با شرایط بسیار سخت و دشوار تولید کردیم.

سخن پایانی

سینمای مستقل به این دلیل که هیچگونه حمایتی از هیچ ارگانی ندارد همواره مظلوم واقع می‌شود و تنها راهی که برای تبلیغات فیلم‌های مستقل وجود دارد همان تبلیغات کلامی است که مخاطب انجام می‌دهد. این فیلم حاصل تلاش یک تیم کاملاً حرفه‌ای است، تیمی که از بازیگران گرفته تا عوامل پشت صحنه، همه مثل یک خانواده در دو ماهی که کار کردیم کنار هم بودند و امیدوارم که در اکران نیز بهترین اتفاقات برایش بیفتد.