مریم عظیمی– نمایش «یوزف کا» به کارگردانی شهروز دل‌افکار دور دوم اجراهایش را در تماشاخانه هما آغاز کرده و با ترکیبی از بازیگران جدید و بازیگرانی که در دور اول اجرا حضور داشتند به روی صحنه می‌رود. این نمایش با نمایشنامه‌ای به نویسندگی محمد چرمشیر و فرهاد مهندس‌پور، برگرفته از «محاکمه» رمان مشهور کافکا است. در ادامه گپ و گفت خبرنکار صبا با طراح گریم و طراح ماسک این نمایش را می‌خوانید.

انتخاب نوع گریم‌ها و طراحی آن‌ها چه روندی طی کرد؟

همان‌طور که در اجرا هم مشاهده می‌کنید، نمایش ما تا حدی حال و هوایی فانتزی دارد. به همین علت ما تصمیم گرفتیم گریم‌ها را کمی از فضای رئال خارج کرده و به سمت سوررئال ببریم و به‌عبارتی، تلاش کردیم شخصیت‌ها را اغراق‌شده‌تر، فانتزی‌تر و خیالی‌تر طراحی کنیم . تنها در مورد شخصیت اصلی یعنی یوزف‌کا تصمیم بر این شد که او یک انسان کاملاً معمولی باشد و سایر شخصیت‌ها به‌گونه‌ای توهمات او باشند. برای مثال، درباره بازپرس‌ها تصمیم گرفتیم ظاهرشان کمی خشن‌تر باشد به همین علت با طراحی یک سبیل خاص، تلاش کردیم چهره‌شان را از حالت معصومانه خارج کرده و ترسناک‌تر جلوه دهیم.در مورد شخصیت پدر روحانی نیز طبق متن نمایشنامه قرار بر این شد که با ریشی بلند ظاهر شود و از آنجاییکه آقای دل‌افکار علاوه بر کشیش باید نقش عمو ماکس را هم ایفا می‌کردند برای این شخصیت، تعویض گریم طوری طراحی شد که در زمان صرفه‌جویی شود. به این تریتب ریش بلند حذف شده و با اضافه شدن کلاه گیس و حفظ سیبیل کاراکتر عمو ماکس خلق می‌شود. شخصیت دلقک هم به همان شیوه و به صورت کاملاً فانتزی طراحی شده است تا نشان دهد که از جهانی متفاوت می‌آید.

درگریم عجوزه‌ها یا جادوگران بخش‌هایی از صورت مثل بینی‌ها کاملا تغییر کرده است.

بله ما می‌خواستیم ظاهر آن‌ها حالتی ترسناک، چرک، کثیف و کهنه داشته باشد. به همین دلیل، با استفاده از طراحی‌هایی مانند بینی‌های دراز، سایه‌کاری‌های سنگین، و خطوط تیز روی صورت‌ها، تلاش کردیم آن‌ها را مسن‌تر، خشن‌تر و عجوزه‌وار جلوه دهیم. ما در طراحی لباس و گریم، بُعدی سوررئالیستی به ظاهر این کاراکترها دادیم تا از فضای رئال دور شوند و آن‌ها را به جهان فانتزی منتقل کنیم. استفاده از خطوط تیز و سایه‌های پررنگ نیز با همین هدف تأکید بر تفاوت دنیای این شخصیت‌ها با واقعیت، انجام شد.