روزنامه صبا: روایت فیلم «آهو» به تصویر کشیدن غربت در مهاجرت است. از «مهسا رضوی» کارگردان آن درباره چالش‌های فیلمسازی در خارج از ایران و جایگاه فیلم کوتاه در کشورمان ونیز ماجرای مهاجرت پرسیده ایم که در ادامه آن را می‌خوانیم.

چه شد که به سمت ساخت فیلم کوتاه و این قصه رفتید؟

طرح اولیه فیلم آهو را سه سال پیش بر اساس تجربه‌های شخصی و همچنین مشاهده ام از زندگی زنان مهاجر و دانشجو‌های خارجی در تورنتو نوشتم که سعی می‌کنند به رغم تمام مشکلات زندگی شان را در کشوری تازه از نو بسازند. بِدباگ یا ساس آفت بعضی از آپارتمان‌های قدیمی – و اکثرا مهاجر نشین – تورنتوست، به سرعت تکثیر می‌شود و فقط با همکاری همه اهالی ساختمان از بین می‌رود. اینجا بود که ایده آهو شکل گرفت، دختر دانشجوی مهاجری که علاوه بر مشکلات شخصی مثل بی پولی، حساسیت شدید به ساس، بی خوابی و پایان نامه‌ای که باید تا آخر ماه تمام شود، باید اهالی ساختمان رو به زوال را به سم پاشی و پاک کردنش از ساس و نمود‌های انسانی اش وا دارد، و انگار حل هر مشکل در گرو دیگری است.

فیلم کوتاه چه وجاهتی در سینمای ایران دارد؟

به نظر من سینمای آینده ایران از دل فیلم‌های کوتاه امروز شکل می‌گیرد. همان طور که بسیاری از فیلم سازان خوب سینمای ایران و جهان با تجربه کردن و آزمون و خطا در فیلم‌های کوتاهشان زبان و بیان سینمایی شان را پیدا کردند و در فیلم‌های بلندشان ادامه دادند.

فکر می‌کنید «آهو» نظر مخاطب را جلب می‌کند؟

مدت زمان زیادی از پخش و نمایش آهو نمی‌گذرد به همین دلیل در حال حاضر نمی‌توانم با اطمینان جواب بدهم. اما بر اساس پاسخ‌هایی که از مخاطبان فیلم در جشنواره فیلم کوتاه تهران گرفتم فضای فیلم و شخصیت اصلی و دغدغه اش برای مخاطب ایرانی آشناست و با آن ارتباط برقرار می‌کند. قصد دارم نسخه بلند فیلم را بسازم. فیلم نامه اصلی طولانی‌تر از نسخه فیلم شده است و داستان زندگی آهو و زن همسایه است که موازی هم پیش می‌رود، اما برای نسخه فیلم کوتاه داستان را روی شخصیت آهو متمرکز کردم.

قصد شما از ساخت فیلم کوتاه خیزبرداشتن برای فیلم بلند است؟

درام‌هایی که نیت، کنش و واکنش‌های شخصیت‌ها را در ارتباط با آدم‌های دیگر و محیط اطرافشان کندوکاو می‌کنند این یک نمود در سینما است و فیلم بلند فضای بهتری برای ساختن این درام‌ها است.

چالش‌های این کار چه بود؟

فیلم سازی مستقل در کانادا به این معنی که مانند فیلم «آهو» فیلم ساز شخصا مسئول تهیه سرمایه و پیدا کردن عوامل و مسائل اجرایی فیلم باشد مشکلات خودش را دارد و این مشکلات در روزگار کرونا خیلی بیشتر شده. مقررات کار کردن از نظر تعداد عوامل، مکان، زمان، مدت فیلمبرداری و هزینه‌ها تغییر کرده و این مسائل روی تولید آهو هم تاثیر زیادی گذاشت.

چندین بار زمان فیلمبرداری را عقب انداختیم و هر بار باید بعضی از عوامل را جایگزین می‌کردیم. بر اساس مقررات اتحادیه بازیگران تمرین‌ها با هنرپیشه‌ها باید آنلاین انجام می‌شد و زمان مجاز برای گرفتن نما‌های بیرونی در فضا‌های عمومی بسیار محدود بود.

انتهای پیام/