فیلم کاپیتان دومین ساخته سینمایی محمد حمزه ای است که با مضمونی اجتماعی به قلم امیرمحمد عبدی به نگارش درآمده است‌.‌‌ در این فیلم به تهیه کنندگی سید صابر امامی، بازیگرانی همچون پانته‌آ پناهی‌ها، پژمان بازغی، امیرحسین بیات، بهار نوحیان، ارغوان شعبانی، شایان دارمی پور، و پرهام غلاملو نقش آفرینی می‌کنند. به بهانه حضور «کاپیتان» در بخش سودای سیمرغ چهل و یکمین حشنواره فیلم فجر روزنامه صبا با تهیه کننده این اثر همکلام شده است. او معتقد است با تماشای این فیلم به این موضوع که آینده درخشانی انتظار سازنده‌اش را می‌کشد، اذعان خواهیم داشت.

درباره فیلمنامه و مضمون کاپیتان بگویید. در مواجهه‌ای که پیشنهاد تهیه فیلم به شما شد چه ویژگی قصه برای تان حائز اهمیت بود؟

طرح این فیلم سه-چهار سال پیش دست ما رسید و در این مدت خیلی فکر کردیم که چطور می شود این طرح را به سینما نزدیک کرد، از ابتدای امسال فیلم نامه را جدی جلو بردیم. مهم ترین ویژگی «کاپیتان» این است که فیلم درباره یک‌سری بچه در بیمارستان ساخته شده که بر خلاف فضایی که این مکان در ذهنیت اول به ما منتقل می کند سراسر امید است و نقطه عطف فیلم محسوب می‌شود. شما با دیدن بچه در بیمارستان اصلا این‌تلخی را حس نمی کنی، اتفاقا امید را حس می کنی در حالی که واقعیت بیماری در بچه ها  وجود ، در کنارش هم یک بخش پر رنگ از پرستاران و پزشکان می بینید که در سینمای ایران کم تر به این موضوع پرداخته شده یعنی درباره جایگاه این قشر از جامعه در کشور.

 با چه شناختی محمد حمزه ای را به عنوان کارگردان فیلم تان انتخاب کردید؟

حمزه ای سالهاست که تجربه دستیاری در سینمای ایران دارد یعنی از سن کم، دستیار خیلی از کارگردان های شاخص سینمای ایران بوده و سینما را نزد بهترین های این حرفه آموخته، در سینمای کودک و مجموعه کارهایی که در گذشته انجام داده بود همیشه نشان داده که یک آنی دارد که می تواند فرصت ساز برای فیلم باشد. او اولین فیلمش “آذر” را به تهیه کنندگی نیکی کریمی کارگردانی کرد و به عنوان نخستین ساخته سینمایی اش قابل توجه بود. محمد حمزه ای از اولین ساخته تا الان یک پوست اندازی کرده و او در آینده خود را جزو بهترین های سینمای ایران معرفی خواهد کرد. بعد از این که فیلم ـ«کاپیتان» را ببینید این حسی را که من دارم خواهید داشت.

فیلمنامه امیر محمد عبدی چه قصه ای را روایت می کند؟

او تجربه‌های جدی درحوزه نویسندگی دارد و انصافا عبدی برای فیلم نامه وقت گذاشت و چندین مرتبه دوباره نگاری شد و در واقع نسخه او نسخه یونیکی است که در واقع از فیلم در آمده است‌. همان گونه که اشاره کردم فیلم را با موضوع امید ساختیم و پیام اصلی داستان هم امید به زندگی است و همه نقش های فیلم امید به زندگی در آن ها جاری است و آقای عبدی توانسته پیچیدگی های روایی در فیلم نامه ایجاد کند که تک تک این فرایندها برای تماشاچی جذاب است و برایش اتفاق جدید است و تقریبا هر چند دقیقه با یک غافلگیری در داستان رو برو می شوید که خصوصیت فیلم نامه اوست که به کمک ما آمده و کاپیتان شکل گرفته است.

دو نقش اصلی زن و مرد فیلم‌تان، پژمان بازغی و پانته‌آ پناهی‌ها و دیگر بازیگران بر چه اساس انتخاب شدند؟

در واقع شاید متفاوت ترین نقشی باشد که پژمان بازغی بازی کرده است و برای خودش هم همین گونه است و به نظرم کارگردان ظرفیت های زیادی به او منتقل کرده تا آماده نقش شده است البته آقای حمزه‌ای برای انتخاب بازیگران با وسواس وقت گذاشتند تا به گزینه های کنونی رسیدند و من هم اختیاراتم را در انتخاب بازیگران به او سپردم. ضمن اینکه در فیلم ما نقش های آقای بازغی و خانم پانته‌آ پناهی‌ها نقش های مکملند و نقش های اصلی را بچه های قصه ایفا می کنند که می توانم شهادت بدهم که با همه سختی هایی که فیلم داشت اینقدر بازی های منحصر به فردی انجام دادند که حیرت زده خواهید شد، این بچه ها در یک فرایند انتخاب بازیگران پیچیده و بعد از گرفتن تست از بین صدها نفر انتخاب شدند.

فیلم تان با توضیحاتی که دادید در ژانر کودک قرار دارد؟

فیلم اجتماعی و درباره کودکان است که حضور پررنگ دارند. در اکران هایی که تا کنون داشتیم بچه ها از تماشای فیلم لذت بردند و حال و هوای فیلم برای شان جذاب است و بزرگسالان هم از تماشاچی فیلم حس لازم را می گیرند.

فکر می کنید «کاپیتان» چـه فاکتورهایــی داشـت کــه بــرای حضور در جشنواره انتخاب شد؟

هیچ ماست‌بندی نمی گوید ماست من ترش است اما منصفانه بگویم دوستانی که فیلم‌ را دیده اند می گویند نمی شود بازی همه بازیگران را نادیده گرفت. معتقدم محمد حمزه ای و نویسنده خیلی برای فیلم زحمت کشیدند. اگر بخواهم نام ببرم تاکیدم را می گذارم روی ابتدا نویسندگی و بعد بازی ها و کارگردانی. هم چنین گریمور خوب کار که لازم به توضیح نیست چقدر به زیبایی فیلم اضافه کرده است یا آهنگساز فیلم که همگی نقاط قوت «کاپیتان» را تشکیل می‌دهند.

با این توضیحات فیلم‌تان چقدر شانس نامزد شدن یا دریافت سیمرغ را در جشنواره چهل و یکم دارد؟

معتقدم اگر امسال جشنواره جایزه مردمی می داشت «کاپیتان» یکی از گزینه های جدی جایزه در این بخش بود چون موضوع و فضای فیلم مخاطب را با خود همراه می کند و باعث می‌شود به فیلم رغبت زیادی پیدا کند. درباره داوری در جشنواره ها معتقدم قضاوت ها منصفانه است و به بهترین شکل اتفاق می افتد. درباره جوایز نمی توانم اظهار نظر کنم اما درباره کاندیدا شدن می توانم بگویم که فیلم‌مان می تواند در چندین بخش کاندیدا شود.

نظرتان درباره تحریم کنندگان و موافقان و مخالقان جشنواره چیست؟

من به اندازه بضاعت فیلم خودم می گویم؛ چیزی حدود ۲۰۰نفر غیر از هنرورها و بچه هایی که در لایه های بعدی بودند حضور فنی و تخصصی در این پروژه داشتند. شما ۲۴ فیلم را ضربدر تعداد عواملی که در ساخت فیلم ها دخیل بودند بکنید، پاسخ این است که حدود ۵ هزار نفر از اهالی سینما درگیر جشنواره فیلم فجر حضور دارند. یعنی در فرایند شکل گیری فیلم های جشنواره این تعداد به شکل های مختلف حضور داشتند. می خواهم بپرسم آیا با حضور این تعداد آدم جشنواره تحریم شده است؟ حال یک قسمت دوم وجود دارد که بعضی دوستان معتقدند در فضای کنونی جامعه شاید بهتر باشد کمتر به جشنواره توجه کنند که معتقدم‌ رفتار حرفه ای اندکی با این موضوع تناقض دارد. رفتار حرفه ای می گوید که ما در قبال کار و شغل مان مسئولیم و درباره موضوعات اجتماع هم همین طور و این دو منافی هم نیستند ولی کار حرفه ای را باید به بهترین شکل انجام دهیم و اگر هم به مسائل اجتماعی نکاتی داریم به آن هم بپردازیم. جنسِ تحریم کردن آن هم به نوعی که بخواهیم چیزی که مربوط به همه هست نادیده گرفته شود، به نظرم اندکی جنسش هیجانی است و این روزها می گذرد.

یاسر سماوات/  مریم ضیغمی محمدی

انتهای پیام/