روزنامه صبا

روزنامه صبا

گفتگوی صبا با حسين ريگي کارگردان فيلم سينمايي «هوک»

تلاش دو برادر برای رسیدن به آرزوها


ايده اصلي اين فيلم ریشه در خودم دارد وبرگرفته از تجربه شخصي من از مسائل ورزشي در استان سيستان و بلوچستان است

حسین ریگی کارگردان فیلم هوک اهل سیستان و بلوچستان است او فیلمسازی را اولین بار سال ۹۹ با ساخت فیلم لیپار تجربه کرد. ریگی توجه به اصالت و نگاه به منطقه بومی جغرافیای زیسته خود را یکی از محوری‌ترین انگیزه‌هایش برای فیلمسازی قلمداد می‌کند و در دومین تجربه فیلمسازی به سراغ قصه‌ای رفته است که تماما در استان سیستان و بلوچستان می‌گذرد. فیلمنامه این فیلم را مهدی تراب‌بیگی به نگارش درآورده و در خلاصه داستان آن آمده است: دو برادر ورزشکار بلوچ برای رسیدن به آرزوهای بلندپروازانه خود تلاش می‌کنند. امیر جعفری، رویا تیموریان، امیرمهدی ژوله، علیرضا جعفری، علی اوسیوند، مهتاب ثروتی، محسن آشتیانی‌پور، سبحان رخشانی، آرزو تاج‌نیا، سعید رضایی‌کیا و… بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

حسین ریگی:  هوک یک تجربه شخصی بود

کارگردان فیلم درباره ایده اصلی هوک و نحوه نگارش فیلمنامه به خبرنگار صبا گفت: ایده اصلی این فیلم ریشه در خودم دارد وبرگرفته از تجربه شخصی من از مسائل ورزشی در استان سیستان و بلوچستان است. بعدتر جلساتی با خانم مریم پیرکاری داشتیم و قرار شد بهترین نویسنده متناسب با این اثر را برگزینیم. خب من بهترین نویسنده را برای این کار، مهدی تراب‌بیگی می‌دیدم. چون ما تجربه نصفه و نیمه‌ای از همکاری در فیلم لیپار باهم داشتیم. می‌دانستم ذهن مهدی به من نزدیک است و از این رو فیلمنامه را با او آغاز کردیم. ارتباط تنگاتنگی در آن مدت با هم داشتیم. چرا که باید هم درام داستان را درمی‌آوردیم، هم نگاه درست و انتزاعی مدنظرمان به سیستان و بلوچستان، آنطور که می‌خواستیم به تصویر در می‌آمد. همچنین او درباره تصویربرداری فیلم توضیح داد: بخشی از فیلم زیر آب فیلمبرداری شده و این کار برای ما تجربه نوینی در سینما بود. مضاف براینکه در این راه از ویژوال «جلوه‌های ویژه» هم بهره برده ایم که آن‌ها را به صورت استوری برد در کار اعمال کردیم و جلو رفتیم.

این کارگردان درباره لوکیشن های عمده فیلم هوک که در استان سیستان و بلوچستان با طبیعتی بکر و رویایی و خاص انجام شده، توضیح داد: بیشترین کار فیلمبرداری ما در سیستان وبلوچستان و بقیه در تهران و شهریار انجام شد. در بخش‌های استان سیستان و بلوچستان، کار را در چابهار و کُنارک به فرجام رساندیم. البته این فقط اسم شهرهاست! لوکیشن فیلمبرداری در این نقاط هم پراکندگی زیادی داشت. برای نمونه ما باید سکانس‌های معدن را در یک نقطه فیلمبرداری می‌کردیم و برای فیلمبرداری سکانس‌های منزل، به نقطه دیگری می‌رفتیم. مقوله دیگر، بحث جغرافیای خود کنارک و چابهار است که پراکندگی خاصی دارند و برای ضبط صحنه‌های یک سکانس مجبور می‌شدیم در چند نقطه کار کنیم. خود چابهار، بندر بریس، کوه‌های مریخی و… هرکدام از این‌ها در بخشی از استان و با فاصله از هم قرار دارند. او در ادامه به ادوات ویژه و امکانات سخت افزاری در تولید فیلم اشاره کرد و افزود: باید توجه داشت که دوربین فیلم نمی‌سازد اما تنها دلیل برای انتخاب یک دوربین در تصویربرداری فیلم و برای اینکه فیلمبردار جواب بهتری بگیرد، نوع آن دوربین و انطباق امکاناتش با شرایط اقلیمی است. زاویه تابش نور، رطوبت و هرم هوا، شرایط گرمایی و سرمایی و خیلی چیزهای دیگری که بی‌گمان فیلمبردار به آن‌ها فکر می‌کند تا وسیله کارش در شرایط خاص اقلیمی، بالاترین بازده را داشته باشد. آن‌هم اوضاع کار ما با لوکیشن‌های متعدد. نظر به جمیع این جهات ما دوربین مینی الکسا را برای تصویربرداری «هوک» انتخاب کردیم. ایشان در پاسخ به این پرسش که در بخش های ضبط شده در زیر آب از چه قاعده ای بهره بردند، گفت: ما جلوه‌های ویژه میدانی نداشتیم! به جای آن جلوه‌های ویژه بصری داشتیم، خصوصا در سکانس های زیر آب، در آنجا که فقط فیلمبرداری نبوده! فیلم ما سینمایی است و آنجا بازیگر هم باید زیر آب نقش‌آفرینی می‌کرد. کاری که مقوله خطرناکی است، به ویژه میان دریا، آن هم با امکانات محدودی که در کشور داریم، متاسفانه نمی‌شود آنجا فیلمبرداری رئالی داشته باشیم! در کشورهایی که صنعت سینمایی پیشرفت دارند، استودیوهایی مخصوص فیلمبرداری زیرآب وجود دارد اما در ایران چنین استودیوها و امکاناتی نداریم! پس ما در جلساتی که پیش از تولید فیلم داشتیم، اول یک استوری برد براساس آنچه در ذهن داشتیم طراحی کرده و دکوپاژ صحنه‌ها آماده کردیم و تجربه سختی را در استخری که استاندارد نبود آغاز کردیم. سعی می‌کردیم به واسطه نور و فیلتر این نقیصه را جبران کنیم و کار را به استاندارد نزدیک کنیم. باید بازیگران را برای بازی زیر آب آماده می‌کردیم. این اتفاق تجربه‌ای به شدت سخت اما جذاب برای تیم ما بود و این با همکاری همه عوامل و دوستان میسر شد. می‌توانم بگویم خروجی قابل توجهی داشتیم. ریگی درباره ژانر فیلم هوک به خبرنگار صبا گفت: این فیلم در ژانر ورزشی قرار می‌گیرد ولی سعی کردیم ملودرام و داستان فیلم، آن را به سمت فیلمی اجتماعی ببریم. در مجموع شاید بتوان این فیلم را  ترکیبی از دو ژانر سینمایی قلمداد کرد و امیدوارم در پرداخت اثر موفق عمل کرده باشیم. او درباره نحوه بستن کست فیلم هوک ضمن تشکر از علی آشتیانی پور تهیه کننده فیلم اضافه کرد: معمولا برای انتخاب کسب بازیگری، پیش از آغاز مرحله تولید صحبت زیاد است. علی آشتیانی‌پور در بستن تیم بازیگری تمام انرژی خود را گذاشت تا بتوانیم کاری آبرومند با حضور بازیگران معتبری داشته باشیم و به یقین این اعتبار آشتیانی‌پور بود که دوستان بازی در این فیلم را پذیرفتند.

 

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است